Σελίδες

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Ἡ συνεχής προσπάθεια γιά ἐκκοπή τοῦ μετεωρισμοῦ καί καθαρά προσευχή



συνεχής προσπάθεια γιά κκοπή το μετεωρισμο
  καί καθαρά προσευχή
( Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης )

Αποτέλεσμα εικόνας για άγιος Ιωάννης Κροστάνδης

 «Προσπθησε ν εαρεστες στν Θε σ λα κα πντοτε κα ν σκπτεσαι τ σωτηρα τς ψυχς σου π τν μαρτα κα τ διβολο κα τν υοθεσα της π τν Θε. ταν σηκνεσαι π τ κρεβτι, κνε τ σημεο το σταυρο κα λγε: ς τ νομα το Πατρς κα το Υο κα το γου Πνεματος". πσης: "Καταξωσον, Κριε, ν τ μρ τατ ναμαρττους φυλαχθναι μς· κα, δδαξν με το ποιεν τ θλημ σου". ταν πλνεσαι, ετε στ σπτι σου ετε στ λουτρ, λγε: "Ραντιες μ σσπ κα καθαρισθσομαι· πλυνες με κα πρ χινα λευκανθσομαι". ταν ντνεσαι, σκψου τν καθαρτητα τς καρδις κα ζτησε π τν Θε καθαρ καρδι: "Καρδαν καθαρν κτσον ν μο Θες". ν ραψες καινοργια ροχα, ταν τ φορς, σκψου τν πνευματικ νακανιση κα λγε: "Πνεμα εθς γκανισον ν τος γκτοις μου".

 http://www.imaik.gr/wp-content/uploads/tablets-and-signboards-vector72.jpg
 ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ!
ΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ,
ΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ!


Νά ἀκουμπᾶς τήν στενοχώρια σου στόν Κύριο ( τό μήνυμα τῆς ἡμέρας )



ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Νά ἀκουμπᾶς τήν στενοχώρια σου στόν Κύριο
Ὅσιος Θεοδόσιος Κιέβου

Νά μήν ἀπελπίζεσαι ποτέ!
Νά ἔχης πίστη καί κάθε σου στενοχώρια νά τήν ἀναθέτεις στόν Κύριο. 
Αὐτός φροντίζει γιά τίς ἀνάγκες μας...
http://www.ecclesiaofperea.org/photos/psalmos%2040-17sm.jpg

 Αὐτός πού ἔστειλε στούς ἀπειθεῖς Ἰσραηλίτες οὐράνια τροφή στήν ἔρημο,
 μπορεῖ νά κάνη τό ἴδιο καί σέ μᾶς σήμερα, 
ἀρκεῖ νά ἐλπίζουμε ὁλόψυχα σ' Ἀύτόν.
http://vatopaidi.files.wordpress.com/2010/01/cf83ceaccf81cf89cf83ceb70269.jpg 
 http://us.cdn2.123rf.com/168nwm/asb63/asb631302/asb63130200022/18004216-white-flowers-on-a-light-green-background.jpg

Τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου καί Σπουδή στήν Εἰκόνα τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου


ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
http://pemptousia-2.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2011/11/%CE%95%CE%B9%CF%83%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CE%98%CE%B5%CE%BF%CF%84%CF%8C%CE%BA%CE%BF%CF%85-600x600.jpg

«Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον, 
και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις. 
Εν ναώ του Θεού τρανώς η Παρθένος δείκνυται, 
και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγγέλλεται. 
Αυτή και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν˙ 
Χαίρε της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις».

Μία από τις κυριότερες και μεγαλύτερες Θεομητορικές εορτές του έτους είναι τα «Εισόδια» της Θεοτόκου. Η Εκκλησία μας την τιμά στις 21 Νοεμβρίου, με ιδιαίτερη λαμπρότητα. Η σημασία της εορτής αυτής είναι μεγάλη και ιερή. Αποτελεί τήν βάση και την αρχή για όλη την μετέπειτα ζωή της Θεοτόκου.
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ73Xy6CajST4vO3fG56snzEvMxrKnJ1__HIJ111ZTvYpuL_va4_LmEXaCu5Uy6fe7VtQPvP2Zhyphenhyphene_ZFoBtLE39Doapc1AUK_P4owDMJ3i1xd1WLzOt04BDJGMXsz2gXhbNZgS9zVh4as/s1600/3.jpg
Όπως γνωρίζουμε, η Παναγία Θεοτόκος, γεννήθηκε από γονείς γηραιούς, τον Ιωακείμ και την Άννα, που είχαν παρακαλέσει με πολύ πόνο τον Θεό να τους δώση ένα τέκνο και να το αφιερώσουν στο Ναό Του. Πραγματικά, αυτό και έκαναν. Οταν δηλαδή η Μαρία έγινε τριών ετών την έφεραν οι ίδιοι οι γονείς της στο Ναό και την παρέδωσαν στα χέρια του Ζαχαρία του ιερέα. Αυτός την αγκάλιασε, την ευλόγησε και είπε: «Εμεγάλυνε ο Κύριος το ονομά σου σε όλες τις γενεές. Με σένα θα ευλογηθούν τα έθνη και ο Κύριος θα λυτρώση τους υιούς του Ισραήλ». Και ανέβασε την τριετή Μαρία στο εσωτερικό του θυσιαστηρίου, όπου ο Θεός την χαρίτωσε. Και ευφράνθηκε η Παναγία και με αγαλλίαση ψυχής εσκίρτησε και όλοι πνευματικά πανηγύρισαν που έμεινε στο Ναό τον Άγιο, για να αγιασθεί και να γίνει αργότερα η Μητέρα του ίδιου του Θεού.

Δυσάρεστο, ἀλλὰ εὐεργετικό




Δυσάρεστο ἀλλά εὐεργετικό!

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBcMXfLzvReZ0gbE62i5ZhA9lci3UNZQWsxoe5-mxH7zcQtcq746j9nw9xN6iC98MpXbk7uohT9w53fsjMZK5SDP6WMka4t5PNYuX8rCBV3ECOnBopgfzmFblz4CDzSiijshzt2AOh3Q8/s1600/Panagia3.jpg

Μεγάλο κακό ἡ κακογλωσσιά. Μεγάλο κακό νά ὁρμοῦν ἐπάνω σου ἄλλοι, νά σέ σπιλώσουν!

Συμβαίνει. Ξαφνικά. Ἀπότομα. Καί ἄλλοτε εἶναι μιά δίκαιη κρίση τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς· καί ἄλλοτε ὄχι.

•Στήν πρώτη περίπτωση, ὅταν εἴχαμε καί ἐμεῖς φταίξει, ὅταν εἴχαμε ὑποπέσει σέ κακές πράξεις καί «ἐνέργειες», ἀποδίδοντας σέ ἄλλους μομφές, ἀνάλογες μέ ἐκεῖνες πού μᾶς ἀποδίδουν, -ἔχομε χρέος νά μή κολλᾶμε στό πόσο ὑποφέρομε, ἀλλά νά φροντίζωμε, καί νά διορθώσωμε τά «πράγματα», ἀλλά καί νά διορθωθοῦμε. Καί τότε ἡ καταφορά ἐναντίον μας θα σταματήσει.
"Ἠκόνησαν γλῶσσαν αὐτῶν, ὡσεὶ ὄφεως, ἰὸς ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλη αὐτῶν. Φύλαξόν με, Κύριε..."