Σελίδες

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Περί ὑπηρεσίας πρός τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο (4ο μέρος) Ἀποσπάσματα ἐκ τοῦ βιβλίου ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ Γέρων Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα

Περί ὑπηρεσίας πρός τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο 
(4ο μέρος)
Ἀποσπάσματα ἐκ τοῦ βιβλίου
  ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Γέρων Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα 

http://www.greekorthodoxbooks.com/dat/58810EBB/%5Bel%5Dimage1.png?635672243314497500 
Περί οἰκογενειακῆς ζωῆς: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος ,
Περί ταπεινώσεως: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3o μέρος ,
Περί ὑπηρεσίας πρός τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος ,

http://www.antexeistinalitheia.gr/wp-content/uploads/2013/10/%CE%9C%CE%A0%CE%9F%CE%A4%CE%99%CE%A4%CE%A3%CE%95%CE%9B%CE%99-%CE%9A%CE%91%CE%A3%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%97-%CE%97-%CE%91%CE%9C%CE%91%CE%A1%CE%A4%CE%99%CE%91.jpg
7. Ἄν ἔχουμε ἕνα βάρος πού ξεπερνᾶ τίς ἀντοχές μας, θά πρέπει ἀμέσως νά στραφοῦμε πρός τόν Κύριο μέ τά ἑξῆς λόγια: "Κύριε, δέν μπορῶ νά σηκώσω τά ἴδια μου τά ἀσθενήματα κι ὡστόσο εἶμαι τώρα ἀναγκασμένος νά σηκώσω καί τό τάδε βάρος. Δέν μπορῶ νά τά βγάλω πέρα μέ τόση εὐθύνη. Δέν μπορῶ νά τό κάνω μόνος μου. Καί ἐπειδή νιώθω πώς δέν ἐπιθυμῶ κιόλας νά τό ἀντιμετωπίσω μόνος μου, ἡ συνείδησή μου βαραίνει ἀκόμη περισσότερο. Θέλω νά βοηθήσω τόν συνάνθρωπό μου, ἀλλά δέν ἔχω τά μέσα. Οἱ πλησίον μου νομίζουν ὅτι δέν θέλω νά βοηθήσω, κι αὐτό εἶναι ἕνα πρόσθετο ἀκόμα βάρος στούς ὥμους μου".
             Ὅταν προσευχόμαστε στόν Κύριο μέ τήν καρδιά μας καί ἐναποθέτουμε στά πόδια Του ὅλες μας τίς μέριμνες καί τά βάσανα (μαζί μέ τίς μέριμνες καί τά βάσαν τῶν συνανθρώπων μας), τότε Ἐκεῖνος αἵρει ἀπό μᾶς τό φορτίο καί νιώθουμε ἀμέσως ἐλεφρωμένοι.
Ἐνῶ πρίν ἥμαρτον μπλεγμένοι στό δίχτυ τῶν ἰδίων μας λογισμῶν, τώρα εἴμαστε γαλήνιοι καί εἰρηνευμένοι, διότι τά ἔχουμε ὅλα ἐναποθέσει στόν Κύριο. Ἄν δέν μάθουμε νά τό κάνουμε αὐτό, θά γινόμαστε καθημερινῶς ὁλοένα καί πιό βεβαρυμένοι, καί θά ἔρθει μιά μέρα πού δέν θά εἴμαστε ἱκανοί οὔτε νά μιλήσουμε κἄν στούς συνανθρώπους μας. Γιατί; Διότι θά εἴμαστε ὑπεραγχωμένοι. Καί θά σκεφτόμαστε: "Φύγε ἀπό δῶ! Ἐδῶ καλά καλά δέν μπορῶ νά τά βγάλω πέρα μέ τίς δικές μου https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ3LU6pC4PV4Z7BhWWtLJugpq45qfZfTiOUHKa1ESwMPJ5Df9aaUNN5IQUWRBMTZ_gaQZu1r_Keqho_9n1cvDAabmm96WENWQOyLhH1iYjUu0X0jZE4xceLyDNOs1heqhKynVh-k2K-14/s1600/%CE%95%CE%9C2.jpgδυσκολίες, μέ τίς δικές σου θά ἀσχοληθῶ;". Νά γιατί πρέπει νά μάθουμε νά ἔχουμε τούς λογισμούς μας εἰρηνευμένους. Ἀπό τή στιγμή πού ἀρχίζουν οἱ λογισμοί νά μᾶς καταπιέζουν, θά πρέπει νά στρεφόμαστε στόν Θεό καί νά Τοῦ ἐναποθέτουμε τίς δικές μας μέριμνες καί τίς μέριμνες τῶν πλησίον μας. Ἐγώ, τά προβλήματά μου καί τά προβλήματα ἐκείνων πού ἔρχονται ἐδῶ γιά συμβουλή, τά προσκομίζω πάντοτε στόν Κύριο καί τήν Ὑπεραγία Μητέρα Του γιά νά βροῦν Ἐκεῖνοι λύση. Καί βρίσκουν. Ὅσο γιά μένα...ἐγώ δέν μπορῶ νά βοηθήσω οὔτε τόν ἑαυτό μου. Πῶς νά βοηθήσω τόν ὁποιονδήποτε ἄλλο;

 Ἐν πλῷ
Γιά τό διαδίκτυο, πληκτρολόγηση-διάθεση:
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ  http://kaiomenivatos.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου