Ὁ πνευματικός ἄνθρωπος πονάει γιά ὅλους καί ὄλα, ἀλλά ἔχει θεία παρηγοριά!

 

 

 

 

 

«Αν θέλω να μη στενοχωρηθώ, για να είμαι χαρούμενος, να μη χαλάσω την ησυχία μου, για να είμαι πράος, τότε είμαι αδιάφορος…

 Ο πνευματικός άνθρωπος είναι όλος ένας πόνος.

Πονάει δηλαδή για καταστάσεις, για ανθρώπους, αλλά ανταμείβεται γι αυτόν τον πόνο με θεία παρηγοριά.

Νοιώθει πόνο, αλλά νοιώθει μέσα του τη θεία παρηγοριά, γιατί κάνει ρίψεις με ευλογίες ο Θεός από τον Παράδεισο στην ψυχή και αγάλλεται ο άνθρωπος από την θεϊκή αγάπη. 

Αυτή είναι η χαρά, η πνευματική χαρά, που δεν εκφράζεται και πλημμυρίζει την καρδιά».

 Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης