ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ Ἁγίου Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ Γιά καλύτερη προετοιμασία πρίν τήν ἐξομολόγηση ἀλλά καί πάντα

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

Ἁγίου Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ

Γιά καλύτερη προετοιμασία πρίν τήν ἐξομολόγηση

ἀλλά καί πάντα

 

Δέσποτα Κύριε τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, Βασιλεῦ τῶν αἰώνων, εὐδόκησε νά ἀνοιχθεῖ καί γιά μένα ἡ θύρα τῆς μετανοίας, ὥστε μέ πόνο καρδιᾶς νά προσεύχομαι σ’ Ἐσένα τόν μόνο Ἀληθινό Θεό, τόν Πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τό Φῶς τοῦ κόσμου. Δέξου Πολυεύσπλαχνε τή δέησή μου. Μή τήν ἀπορρίψεις. Συγχώρησε κάθε κακό πού ἔκανα νικημένος ἀπό τήν προαίρεσή μου. Ζητῶ ἀνάπαυση καί δέν τή βρίσκω, γιατί ἡ συνείδησις μέ ἐλέγχει. Προσδοκῶ εἰρήνη, ἀλλά εἰρήνη δέν ἔχω ἐξαιτίας τοῦ πλήθους τῶν ἀνομιῶν μου. Ἄκουσε Κύριε μιά καρδιά πού Σέ ἐπικαλεῖται. Μή βλέπεις τά κακά μου ἔργα. Ἐπίβλεψε στήν ἀσθένεια τῆς ψυχῆς μου καί σπεῦσε νά μέ θεραπεύσεις ἀπό τά βαριά μου τραύματα. Δῶσε μου καιρό μετανοίας μέ τό ἔλεος τῆς φιλανθρωπίας Σου. Ἐλευθέρωσέ με ἀπό τά πάθη. Μή μέ κρίνεις σύμφωνα μέ τή Δικαιοσύνη Σου. Μή μοῦ ἀνταποδώσεις κατά τά ἔργα μου, γιά νά μή χαθῶ ἐντελῶς. Εἰσάκουσέ με Κύριε, γιατί βρίσκομαι σέ ἀπόγνωση.

Ἀφοῦ ἔχασα κάθε ἐλπίδα καί σκέψη γιά τή διόρθωσή μου, προσπίπτω στούς οἰκτιρμούς Σου. Ἐλέησέ με τόν ξεπεσμένο καί κατάκριτο γιά τίς ἁμαρτίες μου. Λυπήσου με Δέσποτα, γιατί συνέχομαι ἀπό πλῆθος ἀνομιῶν καί μοιάζω ἁλυσοδεμένος μ’αὐτές. Ἐσύ μόνο γνωρίζεις νά ἐλευθερώνεις καί νά θεραπεύεις. Γι’ αὐτό σέ ὅλες τίς φοβερές μου ἀρρώστειες ἐπικαλοῦμαι μόνο Ἐσένα, τόν Ἰατρό τῶν ἀσθενούντων, τόν Ὁδηγό τῶν πλανεμένων, τό Φῶς τῶν ἐσκοτισμένων, τόν Ἐλευθερωτή τῶν αἰχμαλώτων. 

Ἐπικαλοῦμαι Ἐσένα, πού πάντοτε μακροθυμεῖς καί συγκρατεῖς τήν ὀργή Σου καί δίνεις στούς ἁμαρτωλούς καιρό μετανοίας. Καταύγασε Δέσποτα μέ τό Φῶς τοῦ Προσώπου Σου ἐμένα τόν ἁμαρτωλό, διότι εἶσαι ταχύς στό νά ἐλεεῖς καί βραδύς στό νά τιμωρεῖς. Ἐσύ ὁ Εὔσπλαχνος, ἅπλωσε τό Χέρι Σου καί ἀνόρθωσέ με ἀπό τήν τάφρο τῶν ἀνομιῶν μου.  

Ἐσὐ δέν εὐχαριστιέσαι στήν ἀπώλεια τοῦ ἁμαρτωλοῦ, οὔτε ἀποστρέφεις τό Πρόσωπό Σου ἀπό τόν προσευχόμενο σ’ Ἐσένα μέ δάκρυα. Ἄκουσε Κύριε τή φωνή τοῦ δούλου Σου πού Σέ ἐπικαλεῖται καί φανέρωσε τό Φῶς Σου σ’ ἐμένα τόν στερημένο τό φῶς. Δώρησέ μου τήν Χάρη Σου, γιατί ἐγώ δέν ἔχω ἄλλη ἐλπίδα καί ἐλπίζω πάντοτε μόνο στή δική Σου βοήθεια καί δύναμη. Στρέψον Κύριε τόν κοπετόν μου εἰς χαράν ἐμοί, διάρρηξον τόν σάκκον μου καί περίζωσόν με εὐφροσύνην. Εὐδόκησε ὥστε νά καταπαύσω ἀπό τά ἐσπερινά μου ἔργα καί νά βρῶ ὀρθρινή ἀνάπαυση ὅπως οἱ ἐκλεκτοί Σου Κύριε, ἀπό τούς ὁποίους ἀπέδρα ὀδύνη, λύπη καί στεναγμός. Κάνε νά ἀνοιχθεῖ γιά μένα ἡ θύρα τῆς Βασιλείας Σου, ὥστε νά εἰσέλθω καί νά συγκαταριθμηθῶ μέ τούς εὐφραινομένους ἀπό τό Φῶς τοῦ Προσώπου Σου καί νά κληρονομήσω τήν αἰώνια Ζωή!

+  Ἀμήν! +

             

Γιά τό διαδίκτυο:

ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ  http://kaiomenivatos.blogspot.gr/