Ὅλα τά πράγματα τοῦ κόσμου εἶναι σκιά καί ὄνειρο καί πιό μηδαμινά ἀπό αὐτά

Ὅλα τά πράγματα τοῦ κόσμου

εἶναι σκιά καί ὄνειρο καί πιό μηδαμινά ἀπό αὐτά

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

       Εἶναι πολύ πιό γρήγορη ἡ μεταβολή τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων καί γρήγορη ἡ μετάπτωση ἀπό τή μιά κατάσταση στήν ἄλλη, μέ ἀποτέλεσμα νά μή μένει τίποτε σταθερό κι ἀκίνητο, ἀλλά τά πάντα νά μεταβάλλονται εὔκολα καί πολύ γρήγορα νά μεταπηδοῦν στήν ἀντίθετη κατεύθυνση.

      Ὅσο εἶσαι σπουδαῖος, ἄλλο τόσο νά εἶσαι ταπεινός. Ὅταν ἀνέβεις ψηλά, ἔχεις ἀνάγκη νά πάρεις τά μέτρα σου, γιά νά μήν πέσεις.

      Γιατί ἔχεις μεγάλη ἰδέα γιά τόν ἑαυτό σου, ἐνῶ εἶσαι ἄνθρωπος, συγγενής μέ τή γῆ, το ἴδιο πράγμα μέ τή στάχτη σέ ὅλα καί στή φύση καί στή γνώμη καί στήν ἐκλογή τῶν πραγμάτων;

      Σήμερα εῖσαι πλούσιος, αὔριο φτωχός· σήμερα ὑγιής, αὔριο ἄρρωστος· σήμερα χαρούμενος, αὔριο λυπημένος· σήμερα δοξασμένος, αὔριο περιφρονημένος· σήμερα νέος, αὔριος γέρος.

Μήπως κάτι ἀπό τά ἀνθρώπινα παραμένει σταθερό; Ἤ μήπως, ἀντίθετα, τό καθετί μιμεῖται τήν κίνηση τῶν ποταμῶν πού κυλοῦν; Δέν προλαβαίνουμε καλά καλά νά τό δοῦμε καί μᾶς ἐγκαταλείπει πιό γρήγορα καί ἀπό τή σκιά.

     Γιατί λοιπόν, ἄνθρωπέ μου, ἔχεις ἀλαζονεία, ἐνῶ εἶσαι καπνός, ματαιότητα; Πράγματι, ὁ ἄνθρωπος ταυτίζεται μέ τή ματαιότητα. Οἱ ἡμέρες τῆς ζωῆς του εἶναι σάν χορτάρι. Ξεραίνεται τό χορτάρι καί τό ἄνθος του πέφτει μαραμένο.

 

«Ἄνθρωπος ματαιότητι ὡμοιώθη· αἱ ἡμέραι αὐτοῦ ὡσεὶ σκιὰ παράγουσι»

( Ψαλμ. 143, 4.)