"Περί πασῶν τῶν ἀρετῶν καί τῶν παθῶν".
Λόγος ψυχωφελής καί θαυμάσιος
(β΄ μέρος: οἱ σωματικές ἀρετές...)
Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός
"Πάντα σκιᾶς ἀσθνενέστερα
καί ὀνείρων ἁπατηλότερα.
Ματαιότης τά ἀνθρώπινα..."
Τό α΄ μέρος τοῦ λόγου (οἱ ψυχικές ἀρετές), θά βρεῖτε ἐδῶ: http://kaiomenivatos.blogspot.gr/2014/01/blog-post_9044.html
Οἱ σωματικές ἀρετές, μᾶλλον τά ἐργαλεῖα τῶν ἀρετῶν, ὅταν γίνονται μέ ἐπίγνωση καί σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔξω ἀπό κάθε ὑποκρισία καί ἀνθρωπαρέσκεια, ὁδηγοῦν τόν ἄνθρωπο στήν προκοπη τῆς ταπείνωσης καί τῆς ἀπάθειας·
εἶναι δέ οἱ ἑξῆς:
νηστεία,
ὁλιγοφαγία,
ὁλιγοποσία,
ἀγρυπνία,
προσευχή,
γονυκλισία,
ἀλουσία,
χρήση τῶν ἀναγκαίων καί ἁπλῶν ἐνδυμάτων,
ξηροφαγία,
βραδυφαγία,
πόση μόνο νεροῦ,
φτώχεια,
ἀκτημοσύνη,
μή ὑπερβολική περιποίηση καί καλλωπισμός,
ἀφιλαυτία,
μόνωση καί ἡσυχία,
στέρηση (ἔνδεια),
αὐτάρκεια,
σιωπή,
καί κάθε κακοπάθεια καί σωματική ἄσκηση καί ἄλλα τέτοια, τά ὁποῖα βέβαια ὅταν τό σῶμα εἶναι εὔρωστο καί γιά τοῦτο ἐνοχλεῖται ἀπό τά σαρικικά πάθη, εἶναι ἀναγκαιότατα καί ὠφελιμότατα (γιά νά τά κατευνάσουν). Ὅταν ὅμως τό σῶμα εἶναι ἀδύναμο καί ἐξασθενημένο καί ἔχει, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, κατευνάσει τά πάθη, τότε δέν εἶναι τόσο ἀναγκαῖα καί ἀρκοῦν ἡ ταπείνωση καί ἡ πρός τόν Θεό εὐχαριστία γιά νά τά ἀναπληρώσουν ὅλα.
(συνέχεια...)
Μικρή Φιλοκαλία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου