ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ
Ἀνθολόγιο ἀποσπασμάτων ἐπιστολῶν ἐκ τοῦ βιβλίου
Γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ
Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. (Ἐπιστολή 47η)
Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. (Ἐπιστολή 47η)
Ἐπιστολή: 2η , 3η , 4η , 45η ,
Οι άνθρωποι δεν μπορούν να
αγαπήσουν με πραγματική αγάπη τον Χριστό. Αυτοί, σαν τα ζώα, αγαπούν μόνο
εκείνους που τους πλησιάζουν με τα ίδια ζωώδη «αισθήματα». Αυτή λοιπόν η
«ζωώδης» αγάπη υπαγορεύεται από την προκαθορισμένη κοσμική διαδικασία της φυσικής ζωής. Η αγάπη όμως του Χριστού
αγκαλιάζει όλο τον κόσμο σε όλες τις διαστάσεις του μέσα στον χώρο και τον
χρόνο του, δηλαδή στους αιώνες που πέρασαν και σε αυτούς που ακόμη έρχονται.
Για την αγάπη αυτή είναι απόλυτα αναγκαίο να νικήσουμε την υπερηφάνεια που μας "εμποδίζει να αγαπάμε"[1].
Και όταν ταπεινωνόμαστε, καταδικάζοντας τον εαυτό μας και μόνο τον εαυτό μας,
τότε δεν υπάρχει σε μας αμαρτία, και με τον τρόπο αυτό παρέχεται η δυνατότητα
στο Άγιο Πνεύμα να ενεργήσει μέσα μας. Και αν αυτό το Άγιο Πνεύμα έρθει στην
ψυχή, τότε η νίκη επάνω στον θάνατο γίνεται οφθαλμοφανέστερη από την υλική
πραγματικότητα του φθαρτού αυτού κόσμου. Τότε όλα όσα φαίνονται στον άνθρωπο-ζώο
αδύνατα, ανόητα, ολέθρια κλπ. παρουσιάζονται ως το αληθινό νόημα, η σοφία, η
δικαιοσύνη, ως ενιαία αυθεντική ζωή, έξω από τη φθορά, από το σκοτάδι, και απ’
όλα εκείνα τα κακά, με τα οποία καταστρέφεται η ανθρωπότητα.
Ἄγιος Σιλουανός |
Συνεπώς, να δώσει σε σένα ο Κύριος από το Πνεύμα Αυτό, ώστε
όλοι να φθάσουμε στο τέλος της ζωής μας Εκείνον, που αγάπησε η ψυχή από τα
νεανικά χρόνια, Εκείνο το Φως, έξω από το Οποίο υπάρχει η αδιέξοδη τραγωδία του
εξώτερου σκότους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου