Π Ρ Ο Φ Η Τ Ε Ι Ε Σ
Γιά τούς ἐσχάτους καιρούς ( 16ο συνέχεια...)
Ὁσίου Νείλου τοῦ Μυροβλύτου τοῦ Ἁγιορείτου
Προφητικά και Σωτήρια (1651 † )
Οι
άνθρωποι εκείνοι που θα περπατούν εις τα μέσα του ογδόου αιώνος (7.500
από κτίσεως κόσμου) θα συγκαταβαίνουν εις την φθοράν της πορνείας, τότε
θέλει γίνη ταραχή μεγάλη να φιλονικούν ακαταπαύστως, και δεν θέλουν εύρη
ούτε την αρχήν ούτε το τέλος.
Ύστερον
θέλει γίνη η ογδόη Σύνοδος..., και τότε θα ειρηνεύσουν ολίγον καιρόν οι
άνθρωποι, και πάλιν θέλουν να μετατρέψουν την γνώμην τους εις το
πονηρόν, εις την απώλειαν, και να μη γνωρίζουν τι εστι το στέφανον του
γάμου, μόνον θα έχουν μίαν απώλειαν και συγκατάβασιν εις την ασωτείαν
χειρότεροι από τα Σόδομα και Γόμορρα...,και άλλα μύρια κακά θα
πολιτεύωνται, και όσαι κακίαι θα πολιτεύωνται, τόσαι δυστυχίαι θα
έλθουν, ... και τας κακίας οπού έκαμνον οι παλαιοί άνθρωποι πριν του
κατακλυσμού, διπλασίως θα εργάζωνται αυτοί χειρότερα... θα αποφασίζουν,
ότι εκείνος οπού εργάζεται την κακίαν θα είναι καλός...και όσον θα
πλεονεκτούν οι άνθρωποι, τόσον δυστυχία θέλει είναι εις τον κόσμον...Η
φιλαργυρία είναι πάθος ακόρεστον... Η πλεονεξία είναι οδηγός της
απωλείας και η ακτημοσύνη είναι οδηγός της σωτηρίας. Επλεονέκτησες;
απώλεσας την σωτηρίαν σου, διότι η σωτηρία του ανθρώπου κινδυνεύει να
χαθή από την πλεονεξίαν.