Από τα «μυξομάντιλα» και τις «ανθρωποκάμπιες» στα…«λαμόγια». Δημήτρης Νατσιός

Από τα «μυξομάντιλα» και τις «ανθρωποκάμπιες» στα…«λαμόγια». 

Δημήτρης Νατσιός

Δημήτρης Νατσιός Δάσκαλος Κιλκίς -Θεολόγος

«Τον ψεμματά τσαί τον γκλεφ’ γατιέζουν ντα σως το θύρι»
(ποντιακή παροιμία)
Τον ψεύτη και τον κλέφτη τους κυνηγούν ως την πόρτα. Άλλως, τα λαμόγια δεν γλιτώνουν...

«Πιάνουμε την μύτη μας», μάς πνίγουν οι αναθυμιάσεις, η δυσωδία, όχι των τζακιών, αλλά του κομματικού υπόνομου. Ξεβράζονται οι ατιμίες και οι πομπές των αλητήριων, κάποιοι αφήνονται ελεύθεροι με εγγύηση τα εκατομμύρια που ενθυλάκωσαν και... φουσκώνει το ποτάμι της οργής.
Η οργή, όταν δεν αποτελεί πάθος, αλλά εξέγερση της ψυχής υπέρ των αδικουμένων, είναι ένα είδος «εμβριμήσεως» (=επί προσώπων, σημαίνει δυσφορώ, δυσανασχετώ, γογγύζω, κατά το λεξικό των Liddel και Scott), που χαρακτηρίζει τις ζωντανές ψυχές, όπως λέει και ο Αριστοτέλης: «Οι μη οργιζόμενοι εφ’ οις δει, ηλίθιοι δοκούντες είναι». Αοργησία, έναντι της αδικίας και του κακού, φανερώνει ευήθεια.

Κάθε ἄνθρωπος σηκώνει τόν δικό του σταυρό "ΧΕΙΡΑΓΩΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ" Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος

  Κάθε ἄνθρωπος σηκώνει τόν δικό του σταυρό

"ΧΕΙΡΑΓΩΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ"

Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος

Συμμερίζομαι τή θλίψη σας γιά τίς δυσκολίες πού ἀντιμετωπίζετε στήν ξενιτιά. Ἔχετε ἀκούσει γιά τήν ὑπομονή τοῦ Ἰώβ; Ἔ, λοιπόν, ἐφαρμόστε την! Τί νά κάνουμε; Κάθε ἄνθρωπος σηκώνει τόν δικό του σταυρό. Αὐτός ἔλαχε σ' ἐσᾶς. Σηκῶστε τον, καί ὁ κόπος σας θά εἶναι εὐλογημένος τόσο, ὅσο καί τοῦ Κυρηναίου Σίμωνα, πού σήκωσε τό σταυρό τοῦ Χριστοῦ.  

Τό λίγο καί τό πολύ

 

Τό λίγο καί τό πολύ

 

Λίγο-πολύ όλοι ξέρουμε αυτήν την καθημερινή έκφραση. Το λίγο ή πολύ, που το χρησιμοποιούμε συχνά. Και είναι γνωστή η πρακτική, οτι οποιος παίρνει κάτι το θεωρεί λίγο και όποιος δίνει κάτι το θεωρει πάντοτε πολύ, αφού το κριτήριον και στις δύο περιπτώσεις είναι το συμφέρον. Έτσι πολλοί άποκτούν το θανάσιμον πάθος τής πλεονεξίας, ενώ οι αληθινά πιστοί άνθρωποι δίνουν πάντοτε το πολύ στους άλλους και προτιμοΰν το λίγο για τον εαυτό τους. Γιατί ξέρουν οτι το πολύ, το παραπανίσιο, είναι μία φυλακή άνήλιαγη, πού ρίχνει τήν ζωή στά σκοτάδια.

Νά ἀποκρούομε τούς λογισμούς πίσω σάν κύμα! ( τό μήνυμα τῆς ἡμέρας )

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Νά ἀποκρούομε τούς λογισμούς πίσω σάν κύμα!

Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος

"Μήπως δύναται ἡ νῆσος ἠ κειμένη εἰς τό μέσον τῆς θαλάσσης

νά ἐμποδίζῃ τά κύματα ἀπό τοῦ νά προσκρούωσι πρός αὐτήν;

Οὐδέν ἄλλο δύναται, 

εἰμή ὅτι ἀποκρούει αὐτά·

 

οὔτω καί ἡμεῖς,

νά ἀποκόψωμεν μέν τούς λογισμούς δέν δυνάμεθα,

νά ἀποκρούομεν ὅμως αὐτούς, δυνάμεθα!". 

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Η ομελέτα του γέροντα Εφραίμ του Βατοπαιδινού [ΒΙΝΤΕΟ-2014]

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, 

Η ομελέτα του γέροντα Εφραίμ του Βατοπαιδινού [ΒΙΝΤΕΟ-2014]

Σχόλιο ἱστολογίου ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ:

Δέν γίνεται νά ἀνακατεύεται τό καλόν μέ τό σαθρόν. Τό ὀρθόδοξο μέ τό ἀντορθόδοξο. Ἡ ἀλήθεια μέ τό ψέμα! Τό καθαρό μέ τήν ἀκαθαρσία!

Κανένας συμβιβασμός! Δέν εἶναι Πατερικό νά συμπροσευχώμαστε, οὔτε Ἁγιογραφικό, οὔτε σύμφωνο μέ τούς Ἱερούς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας.

Μαζί μέ τόν συμβιβασμό, ἔρχεται καί ἡ συγκατάθεση, ἔρχεται καί ἡ πλάνη, ἔρχεται καί ἡ ἡθική πτώσις, ἔρχεται καί ἡ αἵρεσις, ἔρχεται καί ἡ ἀπώλεια!

Κανένας συμβιβασμός!

Κατά Ματθαῖον 9

¹⁶ οὐδεὶς δὲ ἐπιβάλλει ἐπίβλημα ῥάκους ἀγνάφου ἐπὶ ἱματίῳ παλαιῷ· αἴρει γὰρ τὸ πλήρωμα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἱματίου, καὶ χεῖρον σχίσμα γίνεται. ¹⁷ οὐδὲ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μή γε, ῥήγνυνται οἱ ἀσκοί, καὶ ὁ οἶνος ἐκχεῖται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπόλλυνται· ἀλλὰ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινούς, καὶ ἀμφότεροι συντηροῦνται.

Λόγοι Διδαχής: Αγιότης - Αρετή - Αγώνας Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

Λόγοι Διδαχής:

 Αγιότης - Αρετή - Αγώνας

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

Άνθρωπος ο οποίος επαινεί τον πλησίον του και κατακρίνει τον εαυτό του, φθάνει σε μέτρα αγιότητος. Αν ζητάς εσύ από τον άλλονε, επειδή σε λύπησε, να σου βάλει μετάνοια, δεν είσαι καλά, δεν είσαι εντάξει, δεν βαδίζεις στο δρόμο της καλογερικής.
Φθάσαμε, πατέρες, σ' ένα τέτοιο σημείο, που μπορώ να πω ότι, όταν ήμασταν κοσμικοί, ήμασταν καλύτεροι. Τώρα δεν σηκώνουμε λόγο, δεν σηκώνουμε λόγο.
Τα πατερικά βιβλία λένε ότι ο αββάς Νισθερώ απέκτησε φήμη αγίου ανδρός. Και πήγε άλλος και του λέει: «Τι αρετή έκανες, πάτερ, κι έφθασες σ' αυτά τα μέτρα;»Λέει: «Αφότου μπήκα στο μοναστήρι, είπα, εγώ και το γαϊδούρι ένα είμαστε. Όσο μιλάει το γαϊδούρι, όταν το δέρνεις, τόσο θα μιλήσω κι εγώ». Αυτό ήταν το θεμέλιο, ότι και να τον δείρουνε, «ευλόγησον». Τώρα εμείς φθάσαμε στο σημείο, δεν σηκώνουμε λόγο.