Τὸ μεγάλο στοίχημα ἀνάμεσα σὲ πιστοὺς καὶ σὲ ἀπίστους Φώτης Κόντογλου

Τὸ μεγάλο στοίχημα 
ἀνάμεσα σὲ πιστοὺς καὶ σὲ ἀπίστους

Φώτης Κόντογλου  

---

Τὴ Λαμπροδευτέρα τὸ βράδυ, περασμένα μεσάνυχτα, πρὶν νὰ πλαγιάσω γιὰ νὰ κοιμηθῶ, βγῆκα στὸ μικρὸ περιβολάκι ποὺ ἔχουμε πίσω ἀπὸ τὸ σπίτι μας, καὶ στάθηκα γιὰ λίγο, κοιτάζοντας τὸ σκοτεινὸ οὐρανὸ μὲ τ᾿ ἄστρα.

Ἡ ἀλήθεια πάντα ἀποκαλύπτεται, ἀκόμη κι ἄν ἀργήσει! (μέ μία μόνο εἰκόνα!)

Ἡ ἀλήθεια πάντα ἀποκαλύπτεται,
ἀκόμη κι ἄν ἀργήσει!
(μέ μία μόνο εἰκόνα!)

Ἡ ἀλήθεια ἀκόμα κι ἄν ἀργήσει νά ἀποκαλυφθεῖ,

ἀκόμα κι ἄν τήν ἔκρυψαν καλά,

θά φανερωθεῖ ὁπωσδήποτε
καί θά λάμψει ἀπαστράπτουσα
ἀκόμη καί στήν δύση της!
 Μ.Σ. ἐκπ/κός-http://kaiomenivatos.blogspot.gr/

  

Γιά τά κακά πού προξενεῖ ἡ ἁμαρτία Ἀρχιμανδρίτη Φιλόθεου Ζερβάκου

 Γιά τά κακά πού προξενεῖ ἡ ἁμαρτία

Ἀρχιμανδρίτη Φιλόθεου Ζερβάκου 

 

Καθώς ἡ πολυχρόνιος σωματική ἀσθένεια δυσκόλως θεραπεύεται ἔτσι καί ἡ ἁμαρτία ὅταν πολυκαιρίση, πολυχρονίση καί μετά δυσκολίας θεραπεύεται...

Ἔρχεται κατ' ἀρχάς εἰς τόν ἄνθρωπον ἡ προσβολή τῆς ἁμαρτίας· ἡ προσβολή φέρει τόν συνδυασμόν, ὁ συνδυασμός τήν πάλην, ἡ πάλη τήν συγκατάθεσιν, ἡ συγκατάθεσις τήν πρᾶξιν, ἡ πρᾶξις τήν συνήθειαν καί τήν ἕξιν, ἡ ἕξις τήν φύσιν, καί φύσιν πονηράν δέν εἶναι εὔκολον νά μεταβάλη κανείς...

Ὅταν κανείς φθάση εἰς τήν συγκατάθεσιν καί τήν πρᾶξιν, τότε ἀλλοίμονον χάνει τήν ψυχική του δύναμιν καί ἀνδρείαν. Γίνεται δοῦλος τῆς ἁμαρτίας, τότε ὁ διάβολος βάζει χαλινόν καί σέ σύρει ὅπου θέλει ἐκεῖνος. Τότε ἐλέγχεσαι ἀπό τήν συνείδησιν, ἀλλά καί εἶναι δύσκολον νά λυτρωθῆς καί νά φύγης τήν ἁμαρτίαν. Εἰς τήν ἀρχήν ὅταν φυτεύση κανείς μικρά δενδρύλια μέ εὐκολία μπορεῖ νά τά ξεριζώση, ἀλλ' ὅταν ὅμως πολυχρονίσουν μέσα εἰς τήν γῆν κάμνουν ρίζας κάι τότε εἶναι δύσκολον νά τά ξεριζώση κανείς. Ἔτσι καί μέ τά ἁμαρτήματα...

 

Ἐγκράτεια σέ ὅλα γιά ἀσφάλεια (τό μήνυμα τῆς ἡμέρας)

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ἐγκράτεια σέ ὅλα γιά ἀσφάλεια

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

Κάθε ἀθλητής

ἐγκρατεύεται ἀπό ὅλα.

Καί ἀπό τόν λόγο 

καί ἀπό τό βλέμμα

καί ἀπό τήν αἰσχρή φωνή

καί ἀπό τήν κακολογία 

καί ἀπό τή βλασφημία

καί ἀπό τήν αἰσχρολογία.

Γιά τόν Ἐσπερινό τῆς Ἀγάπης καί γιά τό θαῦμα τῆς Ἀγάπης

Γιά τόν Ἐσπερινό τῆς Ἀγάπης

καί γιά τό θαῦμα τῆς Ἀγάπης

Γράφει: Μ.Σ. ἐκπ/κός-ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

Ἀπό ὄλα τά θαύματα τοῦ κόσμου πού γνωρίζω,

κανένα δέν εἶναι μεγαλύτερο

ἀπό τό θαῦμα τῆς ἀγάπης!

Αγαπητά μου παιδιά, Χριστός Ανέστη, Αληθώς Ανέστη! Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης

Αγαπητά μου παιδιά, Χριστός Ανέστη, Αληθώς Ανέστη! 

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης

 

Αγαπητά μου παιδιά, Χριστός Ανέστη, Αληθώς Ανέστη!

«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τέ καί γῆ καί τά καταχθόνια»^[1]

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης

εφημέριος του Ι. Βυζ. Ν. Προφ. Ηλιού Θεσσαλονίκης

Τὰ πάντα παιδιά μου, πλημμύρισαν ἀπὸ τὸ ἀναστάσιμο φῶς τοῦ Κυρίου μας· ὁ Οὐρανός, ἡ γῆ, τὰ καταχθόνια. Τὰ πάντα! Τίποτε στὸ σκοτάδι, κανεὶς στὴν ἀπόγνωση, στὴν ἀπελπισία, στὸ σκοτισμὸ τοῦ Νοῦ, στὴν μαυρίλα τῆς ψυχῆς. Ὅλοι στὴ χαρά, εὐφραινόμενοι, ἀγαλλόμενοι. Ὅλοι στὴν Ἐλπίδα καὶ στὴν αἰσιοδοξία. Τὰ πάντα, Ἐκεῖνος τὰ σηκώνει. Τὴν καταχνιὰ καὶ τὴν θλίψη, Ἐκεῖνος τὰ διώχνει. Ὁ Χριστός, ὁ νικητὴς τοῦ θανάτου καὶ ἀρχηγὸς τῆς ζωῆς, μᾶς θέλει χαρούμενους, νὰ ζοῦμε μέσα στὸν Παράδεισο, νὰ ἀπολαμβάνουμε τὴ λαμπρή Του Ἀνάσταση.