Ἡ καταγωγή μας ἐκ τοῦ οὐρανοῦ (Ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι θεός, εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ!) Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς Σταχυολογήματα περί Οὑμανισμοῦ καί Οἰκουμενισμοῦ (γ΄)

  Ἡ καταγωγή μας ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
(Ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι θεός, εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ!)

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

Σταχυολογήματα περί Οὑμανισμοῦ καί Οἰκουμενισμοῦ (γ΄) 

 

Προηγούμενα μέρη: α', β', γ΄, δ΄, ε', στ', ζ΄

 Ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι θεός, εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ!

Ἀκριβῶς, "οἱ Βίοι τῶν Ἁγίων" ἀποτελοῦν  ἀπόδειξιν καί μαρτυρίαν ὅτι ἡ καταγωγή μας εἶναι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ (ὁ οὑμανισμός καί ἠ προέκτασή του ὁ οἰκουμενισμός εἶναι ἀνθρωποκεντρικοί, γειώνουν τόν ἄνθρωπο καί τόν ἀποκόπτουν ἀπό τήν οὐράνια πατρίδα του καί τούς Θεϊκούς νόμους της...)· 

•  ὅτι ἡμεῖς δέν εἴμεθα ἐκ τοῦ κόσμου αὐτοῦ, ἀλλά ἐκ τοῦ ἄλλου·

Ποῦ ὀφείλονται καί πῶς προλαμβάνονται οἱ παρεξηγήσεις Β' Μέρος (πῶς προλαμβάνονται οἱ παρεξηγήσεις) (12ο μέρος-τελευταῖο ΚΑΙ ΣΥΝΟΨΙΣ ΟΛΩΝ!) Πρωτοπρεσβύτερος Παρασκευᾶς Ἀναστ. Ζωγράφος

Ποῦ ὀφείλονται 

καί πῶς προλαμβάνονται οἱ παρεξηγήσεις

Β' Μέρος (πῶς προλαμβάνονται οἱ παρεξηγήσεις) 

(12ο μέρος-τελευταῖο ΚΑΙ ΣΥΝΟΨΙΣ ΟΛΩΝ!)

Πρωτοπρεσβύτερος Παρασκευᾶς Ἀναστ. Ζωγράφος 

   

Α΄Μέρος (οἱ αἰτίες τῶν παρεξηγήσεων)

Τό 1ο μέρος Τό 2ο μέρος   

Τό 3ο μέρος Τό 4ο μέρος    

Τό 5ο μέρος  Τό 6ο μέρος  

Τό 7ο μέρος Τό 8ο μέρος  

Τό 9ο μέρος Τό 10ο μέρος 

Τό 11ο μέρος

Β' Μέρος (πῶς προλαμβάνονται οἱ παρεξηγήσεις) 

Τό 1ο μέρος 

Τό 2ο μέρος

Τό 3ο μέρος

Τό 4ο μέρος
Τό 5ο μέρος

Τό 6ο μέρος

Τό 7ο μέρος

Τό 8ο μέρος

Τό 9ο μέρος

Τό 10ο μέρος
Τό 11ο μέρος 

Ἐν κατακλείδει:

Ἀγαπητοί μου,

Ἔγινε λόγος γιά τίς παρεξηγήσεις πού δημιουργοῦνται ἀπό ἐλλείψεις, ἀπό λάθη, ἀπΌ ἀδυναμίες ἀνθρώπινες. Σ' ὅλες αὐτές τίς περιπτώσεις δέν ὐπάρχει συνειδητός δόλος, σκόπιμη κακότης, διαστροφή καί ἐχθρότης. Ὅταν ὑπάρχουν τέτοια στοιχεῖα, δέν ἔχουμε πλέον παρεξηγήσεις. Τότε ἔχουμε ἐπιθέσεις καί ἐγκλήματα, ἔχουμε πόλεμο. Καί γι' αὐτές τίς περιπτώσεις ὑπάρχουν ἄλλοι κανόνες συμπεριφορᾶς.

«Απ΄ το ταπεινό το εξωκκλήσι... έως την Αγιά Σοφιά!» Ευαγγελικό Ανάγνωσμα Κυριακή της Σαμαρείτιδος (Ιωάννου Δ' 5-42) Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

«Απ΄ το  ταπεινό  το  εξωκκλήσι...  έως  την  Αγιά  Σοφιά!»

 Ευαγγελικό Ανάγνωσμα

Κυριακή της Σαμαρείτιδος

(Ιωάννου Δ' 5-42)

 

Αρχιμ. Ιωήλ  Κωνστάνταρος

 

Όσοι ζούμε στην εποχή της χάριτος και μάλιστα όσοι αποτελούμε συνειδητά μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας, μάλλον δυσκολευόμαστε να εννοήσουμε την δίψα της αληθινής λατρείας του Θεού που είχαν οι άνθρωποι, σε παγκόσμια κλίμακα, προ της Ενανθρωπήσεως, και φυσικά συνεχίζουν να έχουν όσοι δεν γνώρισαν ακόμα τον αληθινό Θεό.

Εάν δε ρίξουμε μια ματιά στην παγκόσμια Ιστορία του ανθρώπου, θα διαπιστώσουμε  ότι η θρησκειολογική επιστήμη έχει καταγράψει πάρα πολλές εκφράσεις της δίψας αυτής. Εκφράσεις από θρησκευτική απλοϊκότητα έως και καταστάσεις τραγικές που αποκαλύπτουν ανθρωποθυσίες για να εξευμενίσουν δήθεν την θεότητα. Ομολογουμένως, θα συνέχιζαν οι πλάνες και οι φρικαλεότητες αυτές σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης εάν ο ίδιος ο Θεάνθρωπος Κύριος δεν μας αποκάλυπτε, μέσω της Σαμαρείτιδος, ότι «Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν» (Ιωάννου Δ' 24). Ότι δηλ. ο Θεός είναι Πνεύμα, γι' αυτό και δεν περιορίζεται σε τόπους. Κι εκείνοι που τον λατρεύουν πρέπει να τον προσκυνούν με τις εσωτερικές πνευματικές τους δυνάμεις, με αφοσίωση της καρδιάς και του νου, αλλά και με αληθινή επίγνωση του Θεού και της λατρείας που του αρμόζει.