Θησαυρίσματα περί θανάτου
Ἀειμνήστου Δημητρίου Παναγοπούλου
Ὁ θάνατος εἶναι ἕνας φωτογραφικός φακός καί ἀνάλογα μέ τήν κατάσταση στήν ὁποία θά σέ ἀποθανατίσει, θά ἔχεις καί τήν ἀνάλογη τύχη μεταθανάτια. Ἄν σέ βρεῖ ὁ θάνατος ἐν μετανοίᾳ, θά σωθεῖς καί ἐάν σέ βρεῖ σέ ἀμετανοησία, θά κολαστεῖς. Γι' αὐτό καί πρέπει πάντα νά βρισκομαστε ἐν μετανοίᾳ καί προετοιμασμένοι, γιατί δέν ξέρουμε ποιά θά εἶναι η τελευταία μέρα τῆς ζωῆς μας.
Μιά φορά ζοῦμε σέ αὐτήν τήν ψευτοζωή! Δέν βγαίνουν εἰσιτήρια μετ' ἐπιστροφῆς. Νά κοιτάξουμε νά χρησιμοποιήσουμε σωστά τό χρόνο τῆς ζωῆς μας, νά εἶναι χρόνος μετανοίας, εἴτε εἴμαστε πλούσιοι, εἴτε εἴμαστε φτωχοί.