ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ
Δεκατέσσερα ὑπαρξιακά ἐρωτήματα
Ἡ θεολογική ἀπάντησή τους
Δημήτριος Τσελεγγίδης
(Καθηγητής Δογματικῆς Θεολογίας
Τμῆμα Θεολογίας Α.Π.Θ)
12ο ἐρώτημα
12ο ἐρώτημα:
Γιατί ἡ Ἐκκλησία καταδικάζει τίς ἐκτρώσεις;
Ἡ Ἐκκλησία, μέ ἀπόφαση Οἰκουμενικῆς Συνόδου (τῆς Πενθέκτης), καταδικάζει τίς ἐκτρώσεις, γιατί η ἔκτρωση ἀποτελεῖ φόνο. Καί εἶναι πραγματικά φόνος ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος βρίσκεται σέ ἐβρυακή κατάσταση, στήν μήτρα τῆς μητέρας του. Σύμφωνα μέ τήν δογματική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ἄνθρωπος ὐπάρχει ἀπό τήν στιγμή τῆς συλλήψεώς του, "ἐξ ἄκρας συλλήψεώς" του. Σῶμα καί ψυχή συνιστοῦν τόν ἄνθρωπο. Καί τά δυό αὐτά στοιχεῖα τῆς φύσεως τοῦ ἀνθρώπου συνυφίστανται μέ τήν σύλληψή του. Δηλαδή, ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου οὔτε προϋπάρχει, οὔτε ἐμφανίζεται σέ κάποιο ἄλλο στάδιο τῆς κυήσεως, ἀλλά συνυπάρχει μαζί μέ τό σῶμα ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς συλλήψεως.