Πότε ἡ κατάνυξις καί τά δάκρυα εἶναι "νοθευμένα" καί ὄχι κατά Θεόν; Ἅγιος Ἰωάννης Σιναΐτης (ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ)

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ

Πότε ἡ κατάνυξις καί τά δάκρυα 

εἶναι "νοθευμένα" καί ὄχι κατά Θεόν;

Ἅγιος Ἰωάννης Σιναΐτης

Ὅσοι ἀπέκτησαν, μέ πραγματική καρδιακή συναίσθησι, τό πένθος, ἐμίσησαν ἀκόμη καί αὐτήν τήν ζωή τους, σάν αἰτία κόπων καί δακρύων καί πόνων. Τό δέ σῶμα τους τό ἀπεστράφησαν σάν ἐχθρό. 

Ὅταν, σέ ὅσους φαίνονται ὅτι πενθοῦν κατά Θεόν, διακρίνωμε ὀργή ἤ ὑπερηφάνεια, ἄς θεωρήσουμε ὅτι τά δάκρυά τους προέρχονται ἀπό δαιμονικά πάθη, διότι "ποία κοινωνία-λέγει ἡ Γραφή-φωτί πρός σκότος;" (Β΄ Κορ. στ' 14).

Γέννημα τῆς νοθευμένης κατανύξεως εἶναι ἡ οἴησις, ἐνῶ τῆς ἐπαινετικῆς ἡ παράκλησις. 

Ὅπως ἡ φωτιά καίει καί ἐξαφανίζει τήν "καλαμιά", ἔτσι καί τό ἁγνό δάκρυ ἐξαφανίζει κάθε ἐξωτερική καί ἐσωτερική ἀκαθαρσία!

(Λόγος περί μακαρίου πένθους)