Σελίδες

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015

Συνέντευξη Μοναχοῦ π. Ἀρσενίου Βλιαγκόφτη στό Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ Ἰσλαμικές Σπουδές & Οἰκουμενισμός-αἱρέσεις Δ΄ ΜΕΡΟΣ

Συνέντευξη Μοναχοῦ π. Ἀρσενίου Βλιαγκόφτη
στό Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ
Ἰσλαμικές Σπουδές & Οἰκουμενισμός-αἱρέσεις
Δ΄ ΜΕΡΟΣ

 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfR7_hnvlcPM2b9pPienS0Ruwbbz9fX-vAgccn_rW7oogqh2NNa5vx727wCECyA45J-KSD1X9_16VAP2W06vybf68cv79lNwBxuoUaMue3Z74luuPWize6iZ3XMkdi_F8I8D-yaV1WX3k/s1600/1.jpghttps://lh3.googleusercontent.com/Tg4056-_y2OBYRtp9CpyEMe3n-jKHHq7YinnbnGcOoZeEsByE5NdlzMKWO35FASz4utQsDXXizdjQ0skFd_DXtt0lfFqKTgawr-Qpo0iNw9Tg0816zCAE-5YXrTY05nQJA

Τό Α΄ μέρος τῆς συνέντευξης διαβάστε πατώντας ἐδῶ:
Τό Β΄ μέρος τῆς συνέντευξης διαβάστε πατώντας ἐδῶ:
Τό Γ΄ μέρος τῆς συνέντευξης διαβάστε πατώντας ἐδῶ:

Τήν Πέμπτη στίς 8-1-2015, τό στολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ εχε τήν τιμή νά συναντήσει τόν Μοναχό π. ρσένιο Βλιαγκόφτη πό τήν ερά Μονή γίου ρσενίου Χαλκιδικς καί νά το πάρει μία μεγάλη καί κρως νδιαφέρουσα συνέντευξη γιά φλέγοντα πνευματικά ζητήματα, πού τόσο προσφάτως, σο καί συνεχόμενα δυστυχς, πασχολον τό χριστεπώνυμο πλήρωμα.
Παραθέτουμε πομαγνητοφωνημένο τό Δ΄ μέρος τς συνέντευξης:



ρώτηση 5η:
-ν θέλετε Πάτερ, νά μς κάνετε μία δήλωση γιά τίς σλαμικές Σπουδές στή Θεολογική Σχολή τς Θεσσαλονίκης.
πάντηση:
-Γιά τό θέμα ατό χουν λεχθε πάρα πολλά, σπουδαα καί σημαντικά κυρίως πό τούς νθρώπους, ο ποοι τεκμηριωμένα ντιτάχθηκαν στήν προσπάθεια τς δημιουργίας Τμήματος σλαμικν Σπουδν ΜΕΣΑ στή Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης. Τό τονίζω ατό τό ΜΕΣΑ, διότι πως γραφε κι νας Μοναχός Φιλοθεΐτης, αυτό εναι παγκόσμια πρωτιά νοησίας! Διεκδικομε παγκόσμια πρωτιά νοησίας. Δέν πάρχει πουθενά στόν κόσμο σλαμικό Τμμα μέσα σέ μία Θεολογική Σχολή λλης πίστεως. Οτε στούς παπικούς, οτε στούς προτεστάντες θά βρετε σλαμικό Τμμα μέσα σέ μιά δική τους Θεολογική Σχολή.  Καί πμε νά τό κάνουμε μες!... άν ατά τά συζητούσαμε πρίν πό δέκα χρόνια, θά πρχε καί κάποιο λαφρυντικό, λλά σήμερα, πού βλέπετε τί γίνεται μέ τήν σλαμική τρομοκρατία, εναι συγχώρητη φέλεια, τό νά συζητάει κανείς ατό τό θέμα. Μάλιστα, μετά τήν μολογία πό τούς νθερμους θιαστες τς δημιουργίας το Τμήματος τι χρηματοδότηση θά γίνεται πό τό μάν κι πό τό Κατάρ-πού εναι ο χρες πού χρηματοδοτον τήν σλαμική τρομοκρατία τν τζιχαντιστν πού κόβουν κεφάλια-νομίζω τι κάθε σχόλιο περιττεύει. Κάθε νθρωπος, πού χει σας τάς φρένας, καταλαβαίνει τι ατό τό πργμα μόνο σοβαρώτατα προβλήματα θά δημιουργήσει καί κανένα καλό! 

ρώτηση 6η:
-ρκετοί πνευματικοί λλά καί γενικς κληρικοί καί λαϊκοί χουν ντιρρήσεις σχετικά μέ τό κείμενο, πού πογράφεται γιά τήν "Νέα κκλησιολογία το Οκουμενικο Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου", προσπαθώντας νά τό παρουσιάσουν τι εναι "κατάκριση" στό πρόσωπο το Πατριάρχη κι τι εδικά μες ο λαϊκοί δέν χουμε δικαίωμα νά μιλομε σέ τέτοια βαρυσήμαντα θέματα Πίστεως, ταν προκύπτουν, εδικά σέ θέματα αρεσης. Στέκει ατό κκλησιολογικς καί θεολογικς, τό νά μήν ντιδρ ετε νας κληρικός, ετε νας λαϊκός, ταν προδίδεται Πίστη κι ταν συμβαίνουν πράγματα, πού δέν εναι "πόμενα τος γίοις πατράσι" λλά  ντιβαίνουν στούς ερούς Κανόνες καί στήν ερά Παράδοση τς κκλησίας;
πάντηση:
δαμε τήν παραπληροφόρηση προηγουμένως, πού μιλούσαμε γιά τήν γιόγκα καί γιά τά λλα τά πλανεμένα τά πωανατολίτικα. λλειψη νημερώσεως δυστυχς πάρχει καί σέ πολλά λλα θέματα. να πό τά θέματα ατά εναι καί τό θέμα το άν νομιμοποιονται, γιά νά τό π τσι, νά μιλον γιά θέματα Πίστεως ο λαϊκοί καί ο Μοναχοί. Διότι κάποιοι ρωτον· σες εστε Ποιμένες; Δέν εστε! ρα λοιπόν ο πίσκοποι νά μιλήσουν, στω καί ο ερες! σες μως χι!
ς κάνει κανείς τόν κόπο νά μελετήσει τό βιβλίο το πατρός Βασιλείου Παπαδάκη "Ο γνες τν Μοναχν πέρ τς ρθοδοξίας", κδοση τς .Μ. γίας ναστασίας τς Ρωμαίας στό Ρέθυμνο. Ξεκινώντας πό τήν μφάνιση το Μοναχισμο καί φθάνοντας μέχρι σήμερα μέ κείμενα, κι χι μέ κθέσεις δεν, τεκμηριώνει τό τι χι μόνον νομιμοποιεται, χι μόνον δικαιοται, λλά καί ποχρεοται καί Μοναχός, λλά καί κάθε πιστός κι λαϊκός, κάθε ρθόδοξος Χριστιανός, νά νδιαφέρεται γιά τήν Πίστη. ταν τό κινδυνευόμενον εναι Πίστη, νά δίδει τήν καλή μολογία. Νά ναφέρω τό παράδειγμα το Μ.ντωνίου, το Πατρός το Μοναχισμο. Μ. ντώνιος μέ φορμή τόν κίνδυνο τς Πίστεως πό τήν αρεση το ρείου, φησε τήν ρημο καί κατέβηκε στήν λεξάνδρεια μαζί μέ τόν Μ. θανάσιο, ποος ταν μαθητής του. Κατέβηκε σκητής, ρημίτης Μ. ντώνιος στήν μεγαλούπολη τήν λεξάνδρεια γιά νά περασπισθε τήν ρθοδοξία. Παρόμοια παραδείγματα χουμε πάμπολλα: μέ σκητές, μέ στυλίτες, στούς ποίους κατέφευγαν ο πιστοί καί τούς ζητοσαν ν' φήσουν τήν ρημο καί τόν στύλο καί τήν συχία καί νά λθουν νά περασπισθον τήν Πίστη-μέ τήν Χάρη το Θεο πάντοτε. Διότι δέν εναι δική μας δύναμη, λλά Χάρις το Θεο δίδει δύναμη, ρκε μες νά χουμε τή διάθεση γιά τήν καλή μολογία. Καί πγαν ο Πατέρες, ο σκητές καί ο ρημίτες, ο Μοναχοί.  
γιος Γρηγόριος Παλαμς, ποος μέ τήν Χάρη το Θεο περασπίσθηκε τήν ρθοδοξία τότε πέναντι στήν παπική πλάνη, πού τήν κπροσωποσε δαιμόνιος κενος ψευδομοναχός Βαρλαάμ Καλαβρός τόν 14ο α., τί ταν; ταν γιορείτης Μοναχός, ερομόναχος, γούμενος, μετέπειτα Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης. Μπορε νά βρε κανείς πάμπολλα παραδείγματα τέτοια. Τά χει καταγράψει, επαμε, π. Βασίλειος Παπαδάκης στό βιβλίο του "Ο γνες τν Μοναχν πέρ τς ρθοδοξίας". Τά παραδείγματα ατά δείχνουν τι, ατό πού λένε κάποιοι πληροφόρητοι, νά τό π τσι πιεικς, τι δέν δικαιονται ο Μοναχοί καί ο λαϊκοί νά μιλον γιά θέματα Πίστεως, ατό εναι τελείως τεκμηρίωτο! ξ' λλου, πόφαση τν τεσσάρων Πατριαρχν τς νατολς το 1848 τό λέγει ξεκάθαρα: δ σέ μς, στήν ρθόδοξη νατολή, δέν τελεσφόρησαν ο αρέσεις, διότι περασπιστής τς Πίστεως εναι ατός διος λαός! ταν λέμε λαός, ννοομε λοι! Μέσα στήν κκλησία εμαστε λοι, καί ο πίσκοποι καί ο Κληρικοί, καί ο Μοναχοί καί ο λαϊκοί. φ' σον εμαστε βαπτισμένοι, μυρωμένοι κι γωνιζόμαστε φιλότιμα νά ζομε πως θέλει Χριστός.  

ρα λοιπόν, εσέβεια δέν εναι να τομικό γεγονός, λλά πως λέμε καί στήν κολουθία τς Θείας Μεταλήψεως· "πιστεύω Κύριε καί μολογ...". Καί ατό, διος Χριστός τό λέγει στό Εαγγέλιο, τι· ποιος μέ μολογήσει,  μπροσθεν τν νθρώπων, θά τόν μολογήσω καί γώ μπροσθεν το Πατρός μου το ν ορανος. Δέν καλλιεργομε μέσα στήν κκλησία μία τομική εσέβεια, λλά άν τό ζητήσει καιρός, κάνουμε καί δημόσια μολογία τς Πίστεώς μας. Καί βλέπετε στά Συναξάρια τν Μαρτύρων, τίς δαιμονικές εσηγήσεις τν διωκτν καί τν τυράννων. Λέγανε στόν Μάρτυρα· να λόγο πές, τι τάχα τουρκεύεις καί μετά πήγαινε λεύθερος καί ζσε χριστιανικά. Καί Μάρτυς θεωροσε, πως καί πράγματι ταν, ατή τήν πόδειξη ς δαιμονική. Καί λεγε: χι! Καί μέ πλό λόγο, άν ρνηθ τόν Χριστό, ατή ρνηση εναι πραγματική ρνηση! Θυμηθετε τόν γιο, πού το βαλαν στήν παλάμη κάρβουνα, στε νά καε τό χέρι του καί νά θεωρηθε τι καμε λατρεία τν ψεύτικων θεν τν εδώλων. Καί προτίμησε νά καε τό χέρι του, παρά νά φήσει τά κάρβουνα στό θυσιαστήριο τν ψεύτικων θεν. ρα, λοιπόν, τό "πιστεύω Κύριε" συμπληρώνεται καί πό τό "μολογ"! Καί παναλαμβάνω, διος Κύριος τό λέγει, τι εναι προϋπόθεση μολογία Του νώπιον τν νθρώπων, προκειμένου νά μολογήσει καί Ατός νώπιον το πουρανίου Πατρός Του, τι εμαστε δικοί Του. Συνεπς, ταν Πίστις εναι τό κινδυνευόμενον, δικαιονται καί ποχρεονται ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ, καί ο πλοί πιστοί, νά δώσουν ατήν τήν καλή μολογία. 

Νά π λλο παράδειγμα: γιος Μάξιμος μολογητής, ποος τόν 7ο α. σήκωσε τό φορτίο τς περασπίσεως τς ρθοδόξου Πίστεως, πέναντι στήν αρεση καί τήν πλάνη το μονοθελητισμο, μέ τήν Χάρη το Θεο πάντα, ταν νας πλός Μοναχός. Καί τόσα λλα παραδείγματα. γιος ωάννης Δαμασκηνός καί τί δέν κανε γιά τήν ρθοδοξία. πομένως, χι μόνον δικαιούμεθα, λλά καί ποχρεούμεθα, νά δίνουμε τήν καλή μολογία, μέσα στό Σμα πάντοτε τς κκλησίας. Βέβαια, ς κ τς θέσεώς των, θά πρέπει ατό τό ργο νά τό ναλαμβάνουν καί νά εναι μπροστά σ' ατόν τόν γνα κυρίως ο πίσκοποι! λλά ατό δέν σημαίνει τι δέν μπορε καί δέν πρέπει νά εναι καί κάθε Χριστιανός. 

Ερώτηση 7η: 
-Τέλος Πάτερ, ο
χριστιανοί-λαϊκοί καί κληρικοί-πού πιθυμον νά εναι "πόμενοι τος γίοις Πατράσι" καί πού ντιδρον στήν κατάφωρη καταπάτηση τν ερν Κανόνων καί τς ερς Παραδόσεως τς κκλησίας μας, καθώς καί στήν παρακοή νυπακοή στό Εαγγέλιο, κατηγορονται-κτός γιά κατάκριση-καί γιά λλειψη γάπης. Τί χετε νά μς πετε γι' ατό;
 πάντηση:
-ς κάνουμε μιά ναφορά καί στό θέμα τν "γαπολογιν", πού πληθωρικά καλλιεργεται τά τελευταα χρόνια καί στίς σχέσεις μας μέ τούς τεροδόξους, γιά τούς ποίους, λένε πρέπει νά χουμε γάπη. Βεβαίως, νά χουμε γάπη, λλά  πραγματική γάπη εναι καρπός το γίου Πνεύματος. Ο "κοσμικές γαπολογίες τν σαλονιν" δέν εναι το γίου Πνεύματος. γώ θά π τό ξς πλό: άν νας γιατρός, ποος, τάχα ν νόματι τς γάπης, λέει στόν σθενή, τι δέν χει τίποτε καί το δίνει ματζούνια, ν σθενής χει μιά σοβαρότατη ρρώστεια, πχ.καρκίνο, κι σθενής τελικά πεθαίνει π' τόν καρκίνο, ατός γιατρός τς "γαπολογίας" εναι γιατρός εναι τσαρλατάνος; πότε ατό πολύ περισσότερο σχύει γιά τά πνευματικά! ρα, λοιπόν, δέν εναι πραγματική γάπη τό νά χαϊδεύουμε τίς κοές καί νά λέμε στούς νθρώπους ψέματα. πραγματική γάπη εναι νά τούς πομε τήν λήθεια καί λήθεια, πως λέει καί τό Εαγγέλιο, θά μς λευθερώσει. λήθεια καί γάπη δέν μπορον νά διαχωριστον. λήθεια, φυσικά, νά λέγεται "μέ πόνο καί γάπη", πως λεγε καί γιος Παΐσιος. Τότε, ψυχή ατο, πού χουμε πέναντί μας, ν χει καλή διάθεση, μπορε νά πηρρεαστε πρός τό καλό καί ληθινό.


ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τ ΘΕ ΔΟΞΑ!


Εὐχαριστοῦμε θερμά ἰδιαιτέρως τόν Μοναχό π. Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη
καί ὅλους τούς φίλους καί συνεργάτες
πού συνέδραμαν στήν πραγματοποίηση αὐτῆς τῆς συνέντευξης.





 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου