Περί Μοναχισμοῦ
(1ο μέρος)
Ἀποσπάσματα ἐκ τοῦ βιβλίου
ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Γέρων Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα
Περί ὑπηρεσίας πρός τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος , 4o μέρος , 5ο μέρος , 6ο μέρος ,
4. Εἶναι εὐκολότερα σέ ἕνα μοναστήρι. Ἐδῶ εἴμαστε ἀπελευθερωμένοι ἀπό ὅλα τά σοκαριστικά πράγματα τοῦ κόσμου. Εἶναι λίγοι οἱ σύνδεσμοι μέ τόν ἔξω κόσμο κι αὐτό εἶναι καλό πρᾶγμα. Βέβαια, εἶναι πολλά αὐτά πού ἐξαρτῶνται ἀπό τόν ἴδιο τόν ἄνθρωπο. Αὐτό πού ἀπαιτεῖται ἀπό τούς μοναχούς καί τίς μοναχές, ἀπαιτεῖται ἐπίσης καί ἀπό τούς λαϊκούς. Ἀκόμη καί οἱ Ἅγιοι Πατέρες λένε ὅτι ἡ μόνη διαφορά μεταξύ μοναχῶν καί λαϊκῶν ἀνθρώπων εἶναι ὅτι οἱ λαϊκοί εἶναι παντρεμένοι.
Γιά τούς μοναχούς τά πράγματα εἶναι εὐκολότερα διότι δέν σηκώνουν τά βάρη τῆς ἔγγαμης ζωῆς· δέν ἔχουν νά παλέψουν γιά νά ἀναθρέψουν παιδιά καί νά τά κάνουν καλούς χριστιανούς, ὁδηγώντας τα στό ὀρθό μονοπάτι. Ἕνας μοναχός παλεύει μονάχα γιά τόν ἑαυτό του. Ἀσφαλῶς πρέπει νά προσευχόμαστε γιά ὀλόκληρο τόν κόσμο, ἀλλά γιά τόν μοναχό τά πράγματα εἶναι σαφῶς εὐκολότερα. Ὅμως ἕνας λαϊκός μπορεῖ νά ἐπιτύχει ἕνα πολύ ὑψηλότερο ἐπίπεδο πραότητας καί ταπείνωσης ἀπ' ὅ,τι ἕνας μοναχός πού ἔχει ζήσει ἐν ἀγαμίᾳ ὅλη τή ζωή, κι ὡστόσο δέν ἔχει πασχίσει νά ἐπιτύχει τήν τελειότητα. Ὅποιος δέν προσεύχεται δέν εἶναι χρήσιμος γιά ἕναν ἅγιο τόπο ἤ γιά ἅγια πράγματα.
Γιά τούς μοναχούς τά πράγματα εἶναι εὐκολότερα διότι δέν σηκώνουν τά βάρη τῆς ἔγγαμης ζωῆς· δέν ἔχουν νά παλέψουν γιά νά ἀναθρέψουν παιδιά καί νά τά κάνουν καλούς χριστιανούς, ὁδηγώντας τα στό ὀρθό μονοπάτι. Ἕνας μοναχός παλεύει μονάχα γιά τόν ἑαυτό του. Ἀσφαλῶς πρέπει νά προσευχόμαστε γιά ὀλόκληρο τόν κόσμο, ἀλλά γιά τόν μοναχό τά πράγματα εἶναι σαφῶς εὐκολότερα. Ὅμως ἕνας λαϊκός μπορεῖ νά ἐπιτύχει ἕνα πολύ ὑψηλότερο ἐπίπεδο πραότητας καί ταπείνωσης ἀπ' ὅ,τι ἕνας μοναχός πού ἔχει ζήσει ἐν ἀγαμίᾳ ὅλη τή ζωή, κι ὡστόσο δέν ἔχει πασχίσει νά ἐπιτύχει τήν τελειότητα. Ὅποιος δέν προσεύχεται δέν εἶναι χρήσιμος γιά ἕναν ἅγιο τόπο ἤ γιά ἅγια πράγματα.
5. Ὅταν οἱ ἄνθρωποι παντρεύονται, νομίζουν ὅτι ὅλα θά συνεχιστοῦν ὁμαλά, ἀλλά δέν συμβαίνουν πάντοτε ἔτσι τά πράγματα, διότι ἡ ζωή εἶναι ἕνα πεδίο μάχης. Τό ἴδιο συμβαίνει καί στά μοναστήρια. Πηγαίνεις σέ ἕνα μοναστήρι καί νομίζεις ὅτι ὅλα ἐκεῖ εἶναι ἥσυχα καί εἰρηνικά, ἀλλά δέν εἶναι ἔτσι. Εἶναι κι ἐκεῖ ὁ τόπος πεδίο μάχης.
Ἐν πλῷ
Γιά τό διαδίκτυο, πληκτρολόγηση-διάθεση:
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ http://kaiomenivatos.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου