Περί προσευχῆς (4ο μέρος) Ἀποσπάσματα ἐκ τοῦ βιβλίου ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ Γέρων Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα

Περί προσευχῆς

(4ο μέρος) 

Ἀποσπάσματα ἐκ τοῦ βιβλίου

ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Γέρων Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα  

 

Περί λογισμῶν: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος , 4ο μέρος ,  5ο μέρος ,

Περί οἰκογενειακῆς ζωῆς: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος ,

Περί ταπεινώσεως: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3o μέρος ,

Περί ὑπηρεσίας πρός τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος , 4o μέρος , 5ο μέρος , 6ο μέρος ,

Περί μοναχισμοῦ: 1ο  μέρος ,

Περί μετανοίας: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος , 4ο μέρος ,
Περί προσευχῆς: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος ,

4. Τά δάκρυα ρέουν ὅταν οἱ λογισμοί μας συγκεντρώνονται στήν προσευχή ἤ ὅταν κάποιοες λέξεις πού διαβάζουμε ἤ ἀκοῦμε ἀγγίζουν τήν καρδιά μας-γιά παράδειγμα, στή διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας. Θρηνοῦμε ὅταν ἀκοῦμε λέξεις τῆς Θείας Λειτουργίας, τοῦ Ἐσπερινοῦ, τοῦ Ὄρθρου, κι αὐτές οἱ λέξεις εἶναι μέ κάποιο τρόπο συνδεδεμένες μέ τούς λογισμούς μας. Αὐτό μπορεῖ ἐπίσης νά συμβεῖ ὅταν προσευχόμαστε μόνοι. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες λένε ὅτι ὁ καθένας ὅταν προσεύχεται στόν Θεό, μπορεῖ νά βρεῖ κάποια λέξη πού νά τοῦ ἀγγίξει τήν καρδιά, ἀνεξάρτητα ἄν αὐτή θά εἶναι ἀπό τό Ψαλτήρι ἤ ἀπό κάποιο ψυχοφέλιμο βιβλίο.

Ὅταν ὅλες οἱ νοητικές μας δυνάμεις συγκεντρώνονται μέσα μας, μποροῦμε νά δοῦμε ξεκάθρα τίς ἀδυναμίες μας, καί καταλαβαίνουμε ὅτι ἔχουμε ἁμαρτήσει σοβαρά ἀπέναντι στή δικαιοσύνη, τήν ἀλήθεια καί τήν ἀγάπη. Καί τότε ὁ Θεός στέλνει πάνω μας μιά ἐξαγνιστική βροχή, δηλαδή τά δάκρυα. Νά γιατί οἱ Ἅγιοι Πατέρες λένε ὅτι ὅταν μιά συγκεκριμένη λέξεη ἀγγίξει τήν καρδιά μας κατ' αὐτόν τόν τρόπο, θά πρέπει νά κρατηθῦμε ἀπό αὐτή τή λέξη γιά ὅσο τό δυνατόν περισσότερο, καί νά μήν ἀφήσουμε τήν προσοχή μας νά περιπλανηθεῖ ὁπουδήποτε ἀλλοῦ.

Τόσο συγκεντρωμένος στή Θεία Λειτουργία, ὥστε νά χύνει δάκρυα, δέν εἶναι ὁ καθένας. Ὅσοι ἔχουν ἐλευθερωθεῖ ἀπό τίς μέριμνες αὐτοῦ τοῦ κόσμου κάι ἐνοικεῖ μέσα τους ἡ Θεία Χάρη, μποροῦν νά θρηνοῦν παντοῦ καί πάντοτε. Καί δέν εἶναι ἀπορίας ἄξιο, δεδομένου ὅτι οἱ λογισμοί τους καί ὅλες τους οἱ νοητικές δυνάμεις εἶναι συγκεντρωμένες. Ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος εἶναι πράος καί ταπεινός καί εἶναι πάντοτε ἕτοιμος νά χύσει δάκρυα. Ἐνῶ ἐγώ, γιά παράδειγμα, πού δέν ἔχω τίποτα ἀπ' ὅλα αὐτά, χρειάζομαι μιά καλή κατραπακιά στό κεφάλι γιά νά χύσω λίγα δάκρυα, εἴτε ἀπό πόνο εἴτε ἀπό ἐξευτελισμό-διότι κάποιος μέ ἐξευτέλισε χαστουκίζοντάς με. Νά πῶς μπορῶ ἐγώ νά φτάσω στά δάκρυα, ἀλλά ὅπως βλέπετε κάτι τέτοιο δέν εἶναι γιά μένα, ἐπωφελές. Τά δάκρυα ὅμως πού προέρχονται ἀπό μιά ταπεινή καρδιά, εἶναι δάκρυα σωτηρίας. Τά δάκρυα ὅμως πού ἀπό ὀργή ἤ πεῖσμα, ἤ λόγῳ κάποιας προσβολῆς, δέν εἶναι καθόλου ἐπωφελῆ. Τό μόνο πού μποροῦν νά κάνουν τέτοια δάκρυα εἶναι νά μᾶς βλάψουν.

Ἐν πλῷ
Γιά τό διαδίκτυο, πληκτρολόγηση-διάθεση:
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ http://kaiomenivatos.blogspot.com/