ΕΝΑΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
Ὅσιος Νήφων Ἐπίσκοπος Κωνσταντιανῆς
3. Τό πνεῦμα τῆς κενοδοξίας
Μιά φορά, ὅπως μοῦ εἶπε ὀ Ὅσιος, τό δαιμόνιο τῆς κενοδοξίας ἔπεσε πάνω του ὁρμητικά, φουσκώνοντάς τον μέ βροχή ἐπαίνων:
-Νά, ὁ πιό διάσημος ἀπ' τούς ἀνθρώπους! Νά, ὁ μεγάλος φωστῆρας! Νά, ὁ γενναῖος ἀγωνιστής! Νά, ὁ πιό ἐνάρετος τῆς οἰκουμένης...
Φλυάρησε πολλά ἀκόμα, πασχίζοντας νά τόν πλανέψει. Ὁ Ἅγιος ὅμως κατάλαβε τήν κακουργία τοῦ διαβόλου, ἀναλογίστηκε τή δική του ἀδυναμία καί εἶπε μέσα του:
-Πρόσεξε, ἁμαρτωλέ Νήφων, μή σέ ξελογιάσει ὁ ἀπατεώνας! Τό νοῦ σου, μικρόπιστε, μή σέ τυλίξει! Ἄνθρωπος εἶσαι κι ἐσύ σάν τούς ἄλλους. Κοίτα, μήν ὐποκύψεις. Μήν περηφανευτεῖς καί φουσκιώσεις. Σέ τί ξεχωρίζει ἕνας σπόρος στάρι μέσα στό σωρό; Σέ τίποτα. Εἶναι ἴδιος μέ τούς ἄλλους σπόρους. Ἔτσι κι ἐσύ, δέν ξεχωρίζεις σέ τίποτε ἀπό τούς ἄλλους ἀνθρώπους. Ἀπ' τή λάσπη εἶναι ὄλοι πλασμένοι, ἀπ' τή λάσπη εἶσαι κι ἐσύ. Γιά δές, ταλαίπωρε, τή γῆ! Κι
ἐσύ "γῆ εἶ καί εἰς τήν γῆν ἀπελεύσῃ". Νά σκέφτεσαι πώς εἶσαι ἁμαρτωλός καί θά κριθεῖς. "Πρόσεχε σεαυτῷ" καί "νῆφε ἐν πᾶσι". Θρήνησε, ἄθλιε, γιά τήν αἰώνια πικρή κόλαση, ὅπου θά κατακαίγεσαι γιά τίς ἁμαρτίες σου! Αὐτά νά στοχάζεσαι, αὐτά νά μελετᾶς συνεχῶς, καί νά μήν κομπάζεις λέγοντας, "εἶμαι ἐνάρετος", "εἶμαι δίκαιος", "εἶμαι συντός"...Γιατί μ' ἀυτές τίς ἀλαζονικές αὐταπάτες κρατᾶς τόν Θεό μακριά σου.
Ἔτσι, ἐλέγχοντας αὐστηρά τόν ἑαυτό του ὁ δίκαιος, πολεμοῦσε ἀποτελεσματικά καί τό πνεῦμα τῆς κενοδοξίας. Τόν ἔβλεπες αὐστηρῶς νά τά βάζει μέ τούς δαίμονες. Ἄλλοτε τούς ἔβριζε, ἐξευτελίζοντας τήν ἀδυναμία τους. Ἄλλοτε τούς καταριόταν καί τούς ἐπιτιμοῦσε. Ἄλλοτε τούς χλεύαζε, θυμίζοντάς τους τό αἰώνιο πῦρ.