Η ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ Ἡ παρρησία τῶν δικαίων πρός τόν Θεό (4ο) Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης (ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ)

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ

Η ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ

  Ἡ παρρησία τῶν δικαίων πρός τόν Θεό (4ο)

Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης

 

-Γέροντα, στήν πρός Ἀρχαρίους Ἐπιστολή σας γράφετε: "Παρόλο πού καταλαβαίνουν οἱ ἀληθινοί μοναχοί ὅτι αὐτό πού ἀπολαμβάνουν σ' αὐτήν τήν ζωή εἶναι μέρος τῆς χαρᾶς τοῦ Παραδείσου καί ὅτι στόν Παράδειοσ θά εἶναι περισσότερη, ἐν τούτοις ἀπό πολλή ἀγάπη πρός τόν πλησίον τους θέλουν νά ζήσουν ἐπί τῆς γῆς, γιά νά βοηθοῦν τούς ἀνθρώπους μέ τήν προσευχή, νά ἐπεμβαίνη ὁ Θεός καί νά βοηθιέται ὁ κόσμος".

-Γράψε: "Θέλουν νά ζήσουν ἐπί τῆς γῆς, γιά νά συμπάσχουν μέ τούς ἀνθρώπους καί νά τούς βοηθοῦν μέ τήν προσευχή".

Στό Μυστήριο τῆς Ἐξομολόγησης λέμε ποῦ φταῖμε ἐμεῖς, ὄχι οἱ ἄλλοι. (τό μήνυμα τῆς ἡμέρας)

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Στό Μυστήριο τῆς Ἐξομολόγησης

λέμε ποῦ φταῖμε ἐμεῖς, ὄχι οἱ ἄλλοι.

Ὅσιος Ἄνθριμος Χίου

 

Νά τρέχουμε στήν ἐξομολόγηση ὄχι μέ δικαιολογίες,

γιά νά πείσουμε τόν πνευματικό ὅτι δέν φταῖμε ἤ ὅτι ἄλλος μᾶς παρακίνησε καί σφάλαμε.

Ἀλλά νά τρέχουμε μέ μετάνοια, μέ συντριβή, μέ ταπείνωση.

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!

''Οἱ ἐπίσκοποι πού εἶναι οἰκουμενιστές, δέν εἶναι διάδοχοι τῶν Αποστόλων!'' π. Θεόδωρος Ζήσης [BINTEO 2015]

''Οἱ ἐπίσκοποι πού εἶναι οἰκουμενιστές, 
δέν εἶναι διάδοχοι τῶν Αποστόλων!''
 π. Θεόδωρος Ζήσης
 [BINTEO 2015]


 «Τό μέν γάρ ὁμόγνωμον καί ὁμόθρονον, τό δέ ἀντίδοξον καί ἀντίθρονον˙ 
καί ἡ μέν προσηγορίαν, ἡ δέ ἀλήθειαν ἔχει διαδοχῆς» 
(Ἁγίου Γρηγορίου Θεολόγου, Εἰς τόν Μέγαν Ἀθανάσιον, η΄, ΡG 35, 1089) 
Δηλαδή:
 «Ἡ ταυτότητα πίστεως εἶναι καί ταυτότητα θρόνου,
ἐνῶ ἡ διαφορά πίστεως, εἶναι καί διαφορά θρόνου».

Ἀκολουθεῖ τό βίντεο:

ΚΗΡΥΓΜΑ Κυριακὴ τῆς Τυροφάγου (Ματθ. 6,14-21) Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΝΗΣΤΕΙΑ (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

ΚΗΡΥΓΜΑ 

Κυριακὴ τῆς Τυροφάγου (Ματθ. 6,14-21)

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΝΗΣΤΕΙΑ

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης 

Εἶπεν ὁ Κύριος· «Ὅταν δὲ νηστεύητε…» (Ματθ. 6,16)

    ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ τελευταία ἡμέρα καταλύσεως. Αὔριο εἶνε ἡ ἀρχὴ μι­ᾶς νέας περιόδου τῆς Ἐκκλησίας μας, περι­ό­δου ἱερῶν ἀγώνων, πνευματικῆς περισυλλο­γῆς καὶ καλλιεργείας. Ἀρχίζει ἡ ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ἂν εἶχα ἕνα πίνα­κα, θὰ ἔ­­γραφα· Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ ἴσον – τί; Πολ­λὰ ὡραῖα πράγματα καὶ πρῶτ’ ἀπ’ ὅλα νηστεία.
Νηστεία; Μόλις ἀκούσουν τὴ λέξι νηστεία, μερικοὶ ποὺ κάνουν τὸ μοντέρνο, κοροϊδεύ­ουν. Στὸν αἰῶνα αὐτόν, λένε, ἔρχεστε καὶ μι­λᾶτε γιὰ νηστεία;… Προσπαθοῦν νὰ πείσουν ὅλους, ὅτι ἡ νηστεία εἶνε διάταξις τῶν παπάδων· τὴν ἔκαναν, λένε, οἱ παπᾶδες, γιὰ νὰ τρομοκρατοῦν καὶ νὰ ἐκμεταλλεύωνται τὸ λαό. Τί ἔχουμε νὰ τοὺς ἀ­παντήσουμε;

* * *