Ο δάσκαλος του Γένους Φώτης Κόντογλου,
Δημήτρης Νατσιός (Δάσκαλος-Κιλκίς)
«Όποτε
καθίσω και λογαριάσω τι γερό, τι ακατάλυτο έχω στην βιβλιοθήκη μου, τι
θα μπορούσα να πιάσω σε μίαν ώρα ανάγκης και να στυλωθώ, πιάνω τον
Κόντογλου…»
(Γιώργος Ιωάννου)
(Γιώργος Ιωάννου)
Στις
13 Ιουλίου του 1965 κλείνει για πάντα τα μάτια του ο Φώτης Κόντογλου, ο
Δάσκαλος του Γένους, ο «αρχαίος» άνθρωπος της Ανατολής. Κατά το ξόδι
του, ο τότε αρχιεπίσκοπος Αθηνών κυρός Χρυσόστομος, είπε μεταξύ άλλων: «Τοιούτον
άνδρα προπέμπομεν σήμερον, αδελφοί, άνδρα, ο οποίος μπορεί να καταταγή,
χωρίς υπερβολήν, μεταξύ των αγίων και ομολογητών της Πίστεως. Διότι οι
ομολογηταί της Πίστεως αυτό ακριβώς έκαμνον, ό,τι έκαμνε και ο
αείμνηστος Φώτιος. Εστάθη ευθυτενής, εστάθη γενναίος απέναντι των
πολεμίων της Ορθοδόξου ημών Πίστεως και εγκατάλειψεν εις τον κόσμον
αυτόν μίαν παράδοσιν, αλλά και γραπτόν λόγον, ίνα η νεωτέρα γενεά
εκπαιδεύεται εις τα ελληνοχριστιανικά νάματα…».