Διατί ἐσιωπήσατε Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς
διά τά Θρησκευτικά;
Ἱερομόναχος Δαμασκηνός
Γράφει ο Ιερομόναχος Δαμασκηνός του Ιερού Κελλίου του Φιλαδέλφου
Συνεχίζοντες το σχόλιόν μας εις την εισήγησιν του Αγ. Ναυπάκτου (Ο.Τ. φ. 2102/ 29.01.2016) προς την Ιεράν Σύνοδον και την εν συνεχεία υιοθέτησιν της προτάσεώς του υπό της Ιεράς Συνόδου, την οποίαν παρέδωσε Συνοδική Επιτροπή προς τον Υπουργόν Παιδείας, λέγομεν τα κάτωθι:
Κατά το προοίμιον και τας συνδεδυασμένας διατάξεις του Συντάγματος (άρθρ. 3 παρ. εδ. α και β και άρθρον 16, παρ. 2) και την παγίαν νομολογίαν των διοικητικών δικαστηρίων (Συμβούλιον Επικρατείας 2176/1998, 3358/1995, 3.353/1986 και διοικητικού Εφετείου Χανίων 116/2012), προκύπτει αβίαστα ότι το μάθημα των Θρησκευτικών κατά το ισχύον Ελληνικόν δίκαιον, επιβάλλεται να είναι αμιγώς ορθόδοξον χριστιανικόν, μη επιτρεπομένης οιασδήποτε μετατροπής σε πολυθρησκευτικόν και πάντως οποιασδήποτε νοθεύσεώς του, με ξένην προς το αμιγώς ορθόδοξον περιεχόμενόν του.
Ως γνωστόν έγινε δεκτή από την Διαρκή Ιεράν Σύνοδον η εισήγησις του Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου, η οποία έχει ως εξής:
«Η πρότασή μου λοιπόν, είναι να επικεντρωθή το ενδιαφέρον στο τρέχον πρόγραμμα σπουδών με την δική του θεματική μεθοδολογία, εις το οποίον, όμως να γίνουν μερικές βελτιώσεις, εντάσσοντάς το, στα σύγχρονα παιδευτικά δεδομένα, οπότε θα εισαχθούν σε κάθε βιβλίον – όχι σε κάθε μάθημα – μερικά κεφάλαια θρησκειολογικά, ανάλογα με την θεματολογία του βιβλίου, αφού όμως δοθή προτεραιότητα στην ορθόδοξη παράδοση, την οποία ακολουθεί η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, αλλά και να χρησιμοποιηθούν, ως εφαρμογές και τα καλά στοιχεία του νέου προγράμματος σπουδών».
Καθ᾽ ημάς η πρότασις και η υιοθέτησης της υπό της Ι. Συνόδου, είναι εσφαλμένη, και παραχώρησις εις την ολιγομελή θεολογική παράταξι «ΚΑΙΡΟΣ».
Αντί η Ιερά Σύνοδος, να ζητήση την αποκάθαρσιν των βιβλίων από τα θρησκειολογικά στοιχεία, εισαχθέντα επί της εποχής της κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, ανοίγει την θύραν να εισέλθουν, και μάλιστα 20% εκ της συνόλου ύλης των βιβλίων, και άλλα θρησκειολογικά στοιχεία.
Το σύμφωνον με το Σύνταγμα και τας ως άνω αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων, ως επιτάσσει το ισχύον Ελληνικόν Δίκαιον, είναι η αμιγής διδασκαλία της ορθοδόξου Πίστεως εις όλας τας βαθμίδας της Εκπαιδεύσεως (Α)θμίου Β)θμίου.
Εάν εις τα παιδιά δεν λέγεται σαφώς ότι η Ορθοδοξία είναι η μοναδική Αλήθεια περί Θεού, δημιουργίας και ανθρώπου, τι νόημα έχει να διδάσκωνται τα θρησκευτικά. Εάν δεν διδάσκεται εις τα παιδιά, όχι μόνον το φρόνημα, αλλά και το ήθος της ορθοδοξίας, ποιά ωφέλεια θα έχη η διδασκαλία του μαθήματος δια την διάπλασιν ορθής συνειδήσεως Εθνικής, πολιτισμικής και Εκκλησιαστικής;
Εάν δεν λέγεται σαφώς ότι η παραχάραξις της Αληθείας από τας αιρέσεις, ως και αι λοιπαί διδασκαλίαι των ψευδοθρησκειών, οδηγούν εις την αιωνίαν απώλειαν του ανθρώπου, τι νόημα θα έχη να διδάσκεται το μάθημα;
Είναι δυνατόν η Εκκλησία να επιτρέπη να την «παίζει μονότερμα», η ένωσις «Θεολόγων ΚΑΙΡΟΣ», η οποία αμύνεται της θέσεώς της ότι το σχολείον δεν είναι χώρος διδασκαλίας της Ορθοδοξίας;
Τότε η Εκκλησία καταντά ουραγός της Νέας Τάξεως Πραγμάτων, και αποδοχή της αρρωστημένης μεθόδου των συγχρόνων παιδευτικών δεδομένων!
Διαφεύγει της προσοχής της Ι. Συνόδου η μέδοδος «των συγχρόνων παιδευτικών δεδομέων», ως είναι η οργάνωσις κοινών γενεθλίων, προσφάτως, Χριστού και Μωάμεθ, σε παπικόν ναόν, Beguniage (=αρχιτεκτονικόν συγκρότημα αφιερωμένων γυναικών, αι οποίαι ζουν σε κοινότητα, χωρίς να δώσουν όρκον αποσύρσεως από τον κόσμον (εις την έρημον δηλ.) εν Βελγίω, Ολλανδία και Αγγλία;
Αρνείται το Σύνταγμα η Εκκλησία, και τας αποφάσεις των διοικητικών Δικαστηρίων;
Γιατί δεν αποκόπτει, ως σεσηπότα μέλη της, τον επικεφαλής της ομάδος των εμπειρογνωμόνων κ. Γιαγκάζογλου και την ομάδα του, τους οποίους έχει πλανήσει «αρχικόν δαιμόνιον», καθώς και τους ψευδοθεολόγους του «ΚΑΙΡΟΥ»; Τουναντίον πράττει· τους αμείβει με την Διεύθυνσιν του πρώτου περιοδικού της Ελλαδικής Εκκλησίας «ΘΕΟΛΟΓΙΑ»!
Η Θεολογία του «ΚΑΙΡΟΥ» και των ομοίων των είναι «Θεολογικόν ρεύμα», άγιε Ναυπάκτου, η πλάνη, μη έχουσα σχέσιν με ορθοδόξους θεολόγους;
Φαίνεται όμως, ότι το «αρχικόν» δαιμόνιον της πλάνης ταύτης έχει επηρεάσει και αρκετούς Αρχιερείς, εις τους οποίους αναθέτει ο Μακαριώτατος και η Ι. Σύνοδος, να την εκπροσωπούν εις όλα τα διεθνή Forum; (είναι γνωστοί).
Ποία καλά στοιχεία περιέχει το «Πιλοτικόν πρόγραμμα» της ομάδος Γιαγκάζογλου;
Άγιε Ναυπάκτου, θα έκαμε αυτήν την πρότασιν ο πατήρ Σωφρόνιος (άγιος Σωφρόνιος) του Essex και ο Άγιος Παΐσιος (τους οποίους ευλαβείσθε και θαυμάζετε), εάν ήσαν εις την θέσιν Σας.
Η καθ᾽ ημάς σωστή πρότασις θα ήτο να διδάσκεται εις το σχολείον το μάθημα, ορθοδόξως εις όλας τας τάξεις Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου και εις το τέλος του βιβλίου της Γ´ Λυκείου να προστεθούν 20 σελίδες δίδουσαι πληροφοριακάς γνώσεις δια τα θρησκεύματα, ότε τα παιδιά θα είναι ώριμα.
Φρονώ ότι την πρώτην ευθύνην, δια το ως μη ώφειλε, ταλανίζον πρόβλημα την Εκκλησίαν και τους Θεολόγους των εκπαιδευτηρίων της Χώρας, φέρει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος, αλλά και σύμπασα η σεπτή Ιεραρχία, η οποία συνέρχεται κατά καιρούς, μόνον δι᾽ εκλογάς Αρχιερέων, διαφόρων γεωγραφικών διαμερισμάτων της Ελλάδος, αλλά δια το μείζον αυτό θέμα της διαπαιδαγωγήσεως των νέων Ελλήνων, της ελπίδος της Ελλάδος «τα χρυσά παιδιά της Ελλάδος», ως έλεγε ο Μακαρίτης Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ουδέποτε ο Μακαριώτατος συνεκάλεσε την σεπτήν Ιεραρχίαν, δια το θέμα αυτό, καθώς δεν συνεκάλεσε την σεπτήν Ιεραρχίαν και δια την μετάλλαξιν των νόμων, που αποχριστιανίζουν το ήθος των Ελλήνων. Αυτή η στάσις του Μακαριωτάτου δεικνύει ότι δεν κατανοεί «το τριαδικόν της Βουλής και ενεργείας των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος». Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας, είναι εικών της ζωής της Αγίας Τριάδος. Περιττεύει να είπωμεν, ότι ο Πατήρ δεν υποτάσσει ούτε διατάσσει ούτε παρασύρει εις την Βουλήν Του, παθητικώς τα λοιπά πρόσωπα, τον Υιόν και το Πνεύμα το Άγιον.
Όσοι εκ των προέδρων Ιερών Συνόδων δεν κατανοούν ορθώς την θέσιν του Πρώτου, εις το Συνοδικόν – «Τριαδικόν», Πολίτευμα της Εκκλησίας, ταλαιπωρούν την Εκκλησίαν, δεν ορθοτομούν τον λόγον της Αληθείας, και μιμούνται κατ᾽ εξοχήν την συμπεριφοράν του Ρωμαίου Ποντίφηκος της Ρώμης, όστις φρονεί ότι είναι «αλάθητος και Πρώτος» της Εκκλησίας. Η Ρώμη έχει εις την θεωρίαν και πράξιν, το αλάθητον του Πρώτου, και οι ορθόδοξοι, όχι ευτυχώς όλοι, προκαθήμενοι, το αλάθητον και την υποταγήν εις την βουλήν των εν τη πράξει. Η αντίθετος γνώμη θεωρείται έλλειψις σεβασμού των Αρχιερέων εις τον θεσμόν του Προέδρου. Το πλήρωμα όμως κατηγορεί τους Αρχιερείς δια την σιωπήν των και την εκλαμβάνει, ως έλλειψιν θάρρους, πνευματικής ανδρείας, μη συναισθήσεως των ευθυνών των και απεμπόλησιν των Συνοδικών των δικαιωμάτων. Γι᾽ αυτό προχωρεί το κακόν και εις το Κράτος και εις την Εκκλησίαν, διότι δίδομεν την εντύπωσιν ότι είμεθα πνευματικώς ναρκωμένοι. Περί τούτου όμως θα επανέλθωμεν προσεχώς.
Πηγή: http://orthodoxostypos.gr/290-2/