Η ΘΕΣΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ
ΤΩΝ ΛΑϊΚΩΝ ΕΝ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ!
ΜΕΡΟΣ Ε΄(ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ):
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΗΜΕΡΑ;
-‘’ΚΡΙΤΙΚΟΙ’’ ΕΙΜΕΘΑ ΟΛΟΙ-
Αυτοκριτική:
Μια Αυτοκρατορική ενέργεια.
Πάπυρος ἀπό τό Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ http://kaiomenivatos.blogspot.gr/ |
Διαβάστε τό Α΄ Μέρος ἐδῶ:
Η
ΘΕΣΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΛΑϊΚΩΝ ΕΝ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ! «ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΑ, Η
ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ…» «Σημείον αντιλεγόμενον», η Ορθόδοξη Εκκλησία του
Χριστού! ΜΕΡΟΣ Α΄: ΟΧΙ! ΣΤΟ ΚΑΚΟ ΘΥΜΟ.
Διαβάστε τό Β΄ Μέρος ἐδῶ:
Διαβάστε τό Β΄ Μέρος ἐδῶ:
Διαβάστε τό Γ΄ Μέρος ἐδῶ:
Η ΘΕΣΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΛΑϊΚΩΝ ΕΝ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ! ΜΕΡΟΣ Γ΄: «Η ΣΤΡΑΤΕΥΟΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ».
Διαβάστε τό Δ΄ Μέρος ἐδῶ:
Διαβάστε τό Δ΄ Μέρος ἐδῶ:
«Προσεύχεσθε, ενεργείτε,
και υπομένετε σταθερά»(Αγίου Κοσμά του Αιτωλού).
Οι πιστοί μέσα στο σώμα της Εκκλησίας έχουν ένα μεγάλο δικαίωμα’ το να φανερώνουν
τις πληγές (του όλου σώματος) τους, στον μόνο Ιατρό «των ψυχών και των σωμάτων ημών», για να
θεραπεύσει Αυτός ,με το άγιον Του Πνεύμα αυτές. Με μία συγγνώμη θεραπεύονται’ δύο πρόσωπα μαζί, ή ένα πρόσωπο και ένας λαός,
ή Ένας υπέρ-υπερήφανος και ο Εαυτός του.
Το ουσιαστικό «Κριτική» (θηλυκό), σημαίνει όχι μόνο την διατύπωση κρίσεων
αλλά κυρίως την αυτοκριτική, που σίγουρα αποτελεί από μόνη της, μία αυτοκρατορική
Πράξη. Η διατύπωση κρίσεων από «Αγράμματους» Θεολογικά παλαιότερα ήταν
καταδικασμένη’ «καταραμένος είναι ο όχλος, γιατί δεν γνωρίζουν τις νομικές
διατάξεις του Νόμου»! Όμως σήμερα, μετά την Πεντηκοστή (στην Εποχή της Καινής Διαθήκης) το Άγιον Πνεύμα
κάνει πάντας εμάς «Διδακτούς Θεού». Και όπως ψάλουμε και διδασκόμαστε’ ΄ «ο
Πατέρας γνωρίζεται και ο Υιός δοξάζεται», όχι δια των «Σχολών» των εγγραμμάτων,
αλλά από το Πνεύμα το Άγιον. Και μόνο μέσω
των ταπεινών και πράων, (που ευτυχώς και στις έσχατες μέρες μας, ζουν εν τη γη,
και φωτίζουν και εμάς του αναξίους).
«Αρχή
σοφίας φόβος Θεού».
«Φως
Αγγέλων ο Θεός, φώς των Μοναχών οι Άγγελοι, και φως των Ανθρώπων οι Μοναχοί»! Αγαπητοί αδελφοί και φίλοι. Όλο αυτό το
διάστημα μέσα από άμεσες
επαφές μας - πρώτα με τον Σεβασμιότατο π. Θεόκλητο Μητροπολίτη
της σωστικής μας Μητροπόλεως Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας(που ως γνωστό παραιτήθηκε
από τους 24 …), μέσα από τη συνάντησή μας με Αγιορείτες
Πατέρες, και παρακολουθώντας τα
συμπεράσματα της Συνάξεως των «Κληρικών και Μοναχών», αλλά και τα πορίσματα
Μεγάλων Συνεδρίων(Πειραιά) – προσπαθήσαμε να σας ενημερώσουμε, για τη θέση και
το ρόλο των λαϊκών μέσα στην Εκκλησία.
Ίσως άθελά μας να δημιουργήσαμε κάποια σύγχυση,
σχετική με το πόσο έγκυρη μπορεί να είναι μία ενημέρωση από λαϊκούς. Σας θυμίζω
λοιπόν, την ‘’παράκληση’’ του αγίου Κοσμά του Αιτωλού που έλεγε στους πιστούς: «Τώρα
και εγώ εδώ οπού ήλθα και κοπιάζω είνε καλόν να μη μου δώσητε ολίγην
παρηγορίαν, πληρωμήν; Και τι πληρωμήν θέλω εγώ; Χρήματα; Και τι να τα
κάμω; Εγώ, με την χάριν του Θεού, μήτε σακκούλα έχω, μήτε σπίτι, μήτε άλλο ράσο
και το σκαμνί οπού έχω ιδικόν σας είνε, το οποίον εικονίζει τον τάφονμου. ετούτος
ο τάφος έχει την εξουσίαν να διδάξη βασιλείς, πατριάρχας, ιεραρχείς,
ιερείς, άνδρας και γυναίκας, νέους και γέροντας και όλον τον κόσμον. Ανίσως και
επεριπατούσα δια άσπρα, θα ήμουν τρελός και ανόητος αμή τι είνε η πληρωμή
μου; να καθήσετε από πέντε, δέκα, να συνομιλήτε αυτά τα θεία νοήματα, να τα
βάλετε μέσα εις την καρδίαν σας, δια να σας προξενήσουν την αιώνιον ζωήν».
Είναι
σίγουρο ότι από το υστέρημα μας, προσπαθήσαμε’ να τονώσουμε το ηθικό του πιστού ελληνικού
λαού του Θεού, να ενημερώσουμε για το μεγάλο γεγονός της Αγίας και Μεγάλης
Συνόδου και τους απίστευτους κινδύνους που κρύβει, αλλά και να ελέγξουμε
τον εαυτό μας, δηλαδή το σώμα μας
(Κληρικούς και λαϊκούς), στο οποίο, όλοι μαζί, ανήκουμε ισότιμα.
«Ο Χριστός κεφαλή της
Εκκλησίας», και όχι ο ‘’Δεσπότης’’! Στην
Ορθοδοξία μας κοντεύουμε να ξεχάσουμε, αυτό που ευτυχώς ηχεί ακόμη στα αυτιά μας
(αλλά όχι στην καρδιά μας), από το Μυστήριο του Γάμου: «Ο Χριστός κεφαλή
της Εκκλησίας..», «Αι γυναίκες τοις ιδίοις ανδράσιν υποτάσσεσθε ως τω Κυρίω,
ότι ο ανήρ εστί κεφαλή της γυναικός, ως ο Χριστός κεφαλή της Εκκλησίας».
Το «υποτασσόμενοι αλλήλοις εν φόβω Χριστού» δηλώνει επίσης πως
όλοι οι άνθρωποι μετέχουμε στο ένα σώμα του Χριστού και κανείς, μα κανείς, δεν
είναι ανώτερος από τον άλλο. Αυτό αποδεικνύουν οι άγιοί μας. Ένα δεκάχρονο
κοριτσάκι (Αγία Ακυλίνα) μπορεί να είναι άγιο και να μαρτυρήσει για το Χριστό,
αλλά και ένας Πατριάρχης (Καλέκας)μπορεί να αρνηθεί το Ευαγγέλιο του Χριστού,
κηρύττοντας με καινή «γλώσσα» ή πιστεύοντας’
σε διδασκαλίες «μορφωμένων» ανθρώπων,
που αναπτύσσουν, οι Κεφαλές των σύγχρονων «Ομάδων Εργασίας»(Σαν άλλες «Σχολές»,
Προτεσταντικού ‘’Φύλου’’).
Ο Θεός μας,
διδάσκει να μην είμαστε προσωπολήπτες! Σήμερα, καλούμαστε όλοι ,να αγωνιστούμε για τα Ιερά και τα Όσια
της Πίστεως και της Πατρίδας μας, για τα ιδανικά του έθνους μας, μα, αλίμονό
μας! Αλίμονο γιατί σήμερα δεν βρίσκει παιδί να θέλει να κάνει πρωινή προσευχή
στο σχολείο, δεν βρίσκεις γυναίκα… δεν βρίσκεις άντρα …όπως τον θέλει ο Θεός
και όπως τον έφτιαξε με τα χέρια Του. Όλοι ΑΕΡΓΟΙ !!! Από τους 100 ανθρώπους, που τρώνε και πίνουν
και χορεύουν και παίζουν κάθε μέρα… ένας με δύο γυρίζουν να ευχαριστήσουν το
Θεό, έχουν μυστηριακή ζωή…πηγαίνουν στον Εσπερινό να δώσουν χαρά στους αγίους της ημέρας
που δόξασαν με την ζωή και τα Θυσία τους…. και γι’ αυτό «ήρθε η οργή του Θεού
νωρίτερα πάνω μας…..»( Π. Ιουστίνος Πάρβου).
Οι Άγγελοί μας, οι
Άγιοι Πατέρες μας δεν είναι, η Αγία και
Μεγάλη Συνοδεία μας! Ο Ιερός
Χρυσόστομος, ο άγιος Ιωάννης, ο αληθινός του Χριστού Επίσκοπος, που τόσο διώχθηκε από τον τότε Πατριάρχη
Αλεξανδρείας, και που πέθανε στην εξορία αφορισμένος, γράφει: «Ντροπή είναι
μόνον η αμαρτία, την οποία εν τούτοις κανείς δεν θεωρεί ντροπή’ συνήθως οι άνθρωποι θεωρούν ντροπή τα πάντα,
εκτός από την αμαρτία». Η διαστροφή
θα μας πει πάλι, οδηγεί σε πνευματική τύφλωση’ «Αν, όταν μας
βγάλουν τα μάτια. Δεν λαμβάνουμε αίσθηση κανενός από τα ευχάριστα της ζωής εξ
αιτίας αυτής της συμφοράς, πολύ περισσότερο θα πάθουμε το ίδιο εξ αιτίας της διαστροφής
και της αναπηρίας του νου».
Μας συγκινεί βαθύτατα η φωνή
του π. Αυγουστίνου Καντιώτη που κράζει και λέει: «Αδελφοί Έλληνες! Με πόνο ψυχής
και δάκρυ σας προσφωνώ κατά τη θλιβερή αυτή επέτειο. Ας βάλουμε το χέρι στην καρδιά
κι ας ρωτήσουμε καθένας τον εαυτό του κι ο ένας τον άλλο· Ζη μέσα μας η ορθή πίστη,
η ανυπόκριτη αγάπη στον Κύριο και τον πλησίον; Αν είνε μαζί μας ο Κύριος,
τότε η πατρίδα μας θα είνε απόρθητο φρούριο. Αν όμως πλήθυνε η ανομία,
πάγωσε η αγνή αγάπη, νεκρώθηκε η Ορθόδοξος πίστης, υψώθηκαν ανάμεσά μας ξένοι
βωμοί, νέα είδωλα του ψευτοπολιτισμού, τότε νέα συμφορά, μεγαλύτερη σε βάθος και
έκτασι από την άλωσι της Κωνσταντινουπόλεως, θα πέση στο ταλαίπωρο έθνος μας. Ο
«Θεός ου μυκτηρίζεται», δεν εμπαίζεται (Γαλ. 6,7). Είνε «πυρ καταναλίσκον», φωτιά
που κατατρώει (Δευτ. 4,24· 9,3. Εβρ. 12,29). Κανένας έξυπνος οικονομικός
συνδυασμός, καμμιά συμμαχία με ξένα κράτη δε θα μας σώση, αν απιστούμε και
νεοειδωλολατρούμε και βλασφημούμε καπηλικώς τα θεία. Ιστό αράχνης υφαίνουμε,
ένα λεπτό καλάμι θα μας διαλύση».
Οι χριστιανοί φως του
Κόσμου!
(Αλήθεια, ποιοι οι ρήτορες
της φιλίας και ποιοι οι ρήτορες του μίσους;)
Ακούσαμε μία ακόμη ‘’σχολαστική’’
άποψη: <<Η φιλία, (είναι) δώρο ακριβό και ευτύχημα σπάνιο, έχει
πανάρχαιους τίτλους ευγένειας… έχουμε
ανάγκη από ένα καλόγνωμο σύμβουλο και αυστηρό κριτή,
για να συζητήσουμε μαζί του ελεύθερα και χωρίς περιστροφές… Η τέλεια, λοιπόν,
φιλία είναι συνάντηση και δεσμός δύο προσώπων απάνω στον ίδιο ηθικό άξονα, στην ίδια αξιολογική κλίμακα…. Θεμέλιο
και εγγύηση της αγάπης τους είναι η
«αρετή»… Τι είναι φιλία; «Εύνοια», φυσικά όπως λέγει ο Αριστοτέλης’ να έχεις καλές διαθέσεις απέναντι σ’ έναν
άνθρωπο >>.[ Παπανούτσος, Πρακτική Φιλοσοφία, σελ. 111,121)].
Τελικά,
κατά τον Παπανούτσο: «Φίλος
είναι ο παραστάτης και σύμμαχός μας στον τραχύ αγώνα να υπάρξουμε, να
σηκώσουμε το βάρος της ανθρωποσύνης μας, χωρίς
να συντριβούμε ή να ευτελιστούμε. Όταν
σε μια βαρυσήμαντη καμπή του βίου
μελετούμε ή επιχειρούμε κάτι πολύ σοβαρό και επικίνδυνο, έχουμε ανάγκη από
ένα καλόγνωμο σύμβουλο και αυστηρό κριτή,
για συζητήσουμε μαζί του ελεύθερα και χωρίς περιστροφές το πρόβλημά μας. Ποιος μπορεί να είναι αυτός ο σύμβουλος και
κριτής; (Και ο ίδιος απαντά) Μπορεί το πρόσωπο τούτο να είναι άλλος εκτός
από τον φίλο;»!!!
ΦΩΣ
ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ !
Ζητούμενο: «Στον ίδιο ηθικό άξονα ,στην ίδια αξιολογική
κλίμακα»!
---Στην πρόσφατη ανοικτή
επιστολή των Αγιορειτών Πατέρων ( προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας
μας), μαθαίνουμε για την οδό, για την γέφυρα, αλλά για τους ‘’περαστές’’ στην
απέναντι ‘’όχθη’’. Λένε λοιπόν οι Μοναχοί: «Η λεγομένη ‘’Αγία και Μεγάλη Σύνοδος’’, η οποία ως γνωστόν,
πρόκειται να λάβει χώρα τον προσεχή Ιούνιο στην Κρήτη (19-6-2016, με το παλαιό
ημερολόγιο 6-6-2016), αποτελεί ένα
στάδιο του προγράμματος του Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού
ή της Θρησκευτικής Παγκοσμιοποιήσεως της Νέας Τάξεως Πραγμάτων, η οποία ως γνωστόν επιδιώκει να υποτάξει
ολόκληρη την ανθρωπότητα με τρία μεθοδευμένα σχέδια, α) με μία παγκόσμια κυβέρνηση β) με μία παγκόσμια οικονομία και γ)με μία παγκόσμια θρησκεία. Η εφαρμογή αυτού του στόχου για
μια παγκόσμια θρησκεία, εγκαινιάστηκε
πρώταστον προτεσταντικό κόσμο με την λεγομένη ‘’Οικουμενική κίνηση’’,
και στον ορθόδοξο κόσμο ξεκίνησε με τον ενθρονιστήριο λόγο του Πατριάρχου
Κων/πόλεως Μελετίου Μεταξάκη (1923) και επηυξήθη με τον επίσης Πατριάρχη Κων/πόλεως Αθηναγόρα Σπύρου
(1948-1972)….».(και φυσικά δεν έχει σταματήσει έως και σήμερα!)….
--- «Το θέμα
της ενώσεως των Εκκλησιών είναι κάτι το πνευματικόν και ανάγκην έχουμε πνευματικής αγάπης,
ας το αφήσουμε σε αυτούς που αγαπήσανε πολύ τον Θεόν». «Ενώ δεν είμαι ούτε άγιος, ούτε θεολόγος. Φαντάζομαι ότι θα με
καταλάβουν όλοι, ότι τα γραφόμενά μου δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας βαθύς μου
πόνος δια την γραμμήν και κοσμικήν αγάπην, δυστυχώς, του πατέρα μας…».(Άγιος Παΐσιος){Εν Αγίω Όρει τη 23η
Ιανουαρίου }.
---«Και ὁ αοίδιμος γέρων»(Γέρων Εφραίμ) κατέληξε: «Έχω απόλυτη βεβαιότητα ότι ὁ Οικουμενισμός δεν έχει το Πνεύμα το Άγιο, αλλά το πνεύμα το ακάθαρτο».{Η σχετική(προσωπική) μαρτυρία προέρχεται από τον καθηγητή της Δογματικής του Α.Π.Θ. κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη}.
---«Και ὁ αοίδιμος γέρων»(Γέρων Εφραίμ) κατέληξε: «Έχω απόλυτη βεβαιότητα ότι ὁ Οικουμενισμός δεν έχει το Πνεύμα το Άγιο, αλλά το πνεύμα το ακάθαρτο».{Η σχετική(προσωπική) μαρτυρία προέρχεται από τον καθηγητή της Δογματικής του Α.Π.Θ. κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη}.
---«Επιχειρείται θεσμική νομιμοποίηση
του συγκρητισμού-οικουμενισμού από την Μεγάλη Σύνοδο»{κ. Δημ. Τσελεγγίδης}.
---Ο π. Μάξιμος Καραβάς είπε: «Παλιά
στην Ρωσία όποιος έστριβε το μουστάκι του δήλωνε την δύναμη της εξουσίας που
είχε από τον Στάλιν….οι Κρητικοί πάλι, όταν στρίβουν το μουστάκι, δηλώνουν ότι είναι
άντρες»!
ΦΩΣ
ΜΟΝΑΧΩΝ, ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ!
-Ο ΕΥ ΝΟΥΣ, ΕΙΠΕ: «Η τέλεια,
λοιπόν, φιλία είναι συνάντηση και δεσμός
δύο προσώπων»….
-Ο
ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ,(+1979), ΕΙΠΕ: «Ουδέποτε ήταν ο Θεός μέσα στον άνθρωπο, αγαπητοί αδελφοί, λιγότερο
απ’ ότι σήμερα… Σήμερα όλο το κακό μετακομίστηκε στο σώμα του ανθρώπου
για να διώξει τον θεό από το σώμα του. Σήμερα όλο το κακό μετοίκησε στη γη’ θυμάται κανείς ότι η γη ήταν κάποτε
παράδεισος; Η σημερινή πτώση του ανθρώπου είναι αμέτρητα μεγαλύτερη από την
πρώτη πτώση’ τότε ο άνθρωπος αποστάτησε από το Θεό, σήμερα, όμως έχει σκοτώσει τον Θεό… Η γη δεν είναι ποιο
κολασμένη από την κόλαση; Από την κόλαση δεν εδίωξαν τον Χριστό’ και οι
άνθρωποι σήμερα τον έχουν διώξει από την γη, τον εξεδίωξαν από το σώμα τους,
από την ψυχή τους, από την πόλη τους…». (Η ομιλία αυτή του αγίου «Στην Μεγάλη
Παρασκευή», έχει λογικά εκφωνηθεί ημέρα Παρασκευή… και έχει παρθεί από το
βιβλίο’ «Ο ΧΡΙΣΤΟΣ επάνω στον ΣΤΑΥΡΟ»).
-Ο ΕΥ ΝΟΥΣ, ΕΙΠΕ: «Η φιλία,
(είναι) δώρο ακριβό και ευτύχημα σπάνιο, έχει πανάρχαιους τίτλους ευγένειας»
-Ο
ΕΥ ΝΟΥΣ, ΕΙΠΕ: «Η
φιλία,δώρο ακριβό…»…[ και οι έφηβοί
μας πήραν όλοι άριστα στο εξεταζόμενο μάθημα της Νέο Ελληνικής ‘’Γλώσσας’’
γενικής παιδείας].Ας είναι! Από εδώ και πέρα προσευχή!
-Ο
ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ, ΕΙΠΕ: «( Το ποιο ντροπιαστικό δώρο, χαρίσαμε σ’ Εκείνον).
Ούτε η Ημέρα της Κρίσεως δεν θα είναι πιο φοβερή από την Μεγάλη Παρασκευή. Όχι,
θα είναι αναμφισβήτητα λιγότερο φοβερή, επειδή τότε ο Θεός θα κρίνει τον
άνθρωπο, ενώσήμερα ο άνθρωπος κρίνει τον
Θεό. Σήμερα είναι η φοβερή Ημέρα της Κρίσεως για τον Θεό’ Τον κρίνει η ανθρωπότητα. Σήμερα ο
άνθρωπος εκτιμά τον Θεό’ Τον εκτιμά για
30 αργύρια. Τον Χριστό για 30 αργύρια! Μα,
ο Ιούδας είναι η τελευταία μας λέξη περί του Χριστού;… Άνθρωπε υπάρχει
τέλος στην παραφροσύνη σου; Υπάρχει πυθμένας της πτώσης σου; Τον σταυρό, το πιο ντροπιαστικό δώρο,
χαρίσαμε σ’ Εκείνον που μας
χάρισε την αιώνια δόξα. Λεπρέ, Αυτός
σε καθάρισε από την λέπρα, μα, γι’ αυτό
Του δωρίζεις τον σταυρό; Τυφλέ,
Αυτός σου άνοιξε τα μάτια, μα, για να βλέπεις να φτιάξεις τον σταυρό και να Τον
σταυρώσεις σ’ Αυτόν; Νεκρέ, Αυτός σε ανάστησε από τον τάφο,
μα, γι’ αυτό να Τον πετάξεις στον τάφο
σου; Με τις ευχάριστες αγγελίες γλύκανε ο Γλυκύτατος Ιησούς το πικρό μυστήριο
της ζωής μας, αδελφοί, για ποια από αυτές Του δωρίσαμε τέτοια πικρότητα;… Η Μεγάλη Παρασκευή είναι η ντροπή
μας, αδελφοί και το αίσχος μας και η ήττα μας. Στον Ιούδα τον Ισκαριώτη
υπάρχει λίγο από την ψυχή του καθενός… Μέσω
του Ιούδα όλοι πέσαμε’ όλοι προδώσαμε
τον Χριστό.. .Αν ποθείς τον πλούτο, αν καίει σιγά και κρυφά το πάθος για τα χρήματα, να ξέρεις
ότι μέσα σου συλλαμβάνεις τον Ιούδα …Η
φιλαργυρία έχει αυτήν την καταραμένη ιδιότητα να κάνει τον άνθρωπο όχι μόνο
χριστοκτόνο αλλά και αυτόχειρα. Προ πάντων «σκοτώνει τον Θεό μέσα
στην ψυχήτου ανθρώπου’ σκοτώνοντας δε
τον Θεό μέσα στον άνθρωπο, αυτή κατόπιν σκοτώνει και τον ίδιο τον άνθρωπο».,
-[ Θα παρακαλούσα στο σημείο
αυτό να πάρουμε πολύ σοβαρά «αυτήν
την καταραμένη ιδιότητα που έχει
φιλαργυρία, ώστε να κάνει τον
άνθρωπο όχι μόνο χριστοκτόνο αλλά και
αυτόχειρα].
-Ο ΕΥ ΝΟΥΣ, ΕΙΠΕ: «(Όταν)
επιχειρούμε κάτι πολύ σοβαρό και επικίνδυνο (…να σηκώσουμε το βάρος της ανθρωποσύνης μας…)».
-Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ,
ΕΙΠΕ: «Αν δεν υπήρχε ο σώφρων
κακούργος…»!« Σταυρωμένος είναι ο Θεός. Είστε
ικανοποιημένοι, θεομάχοι; Είστε χαρούμενοι, θεοκτόνοι; Τι νομίζετε για τον
Χριστό στο σταυρό; Είναι πλάνος’ Είναι
αδύναμος’ αν είσαι ο Υιός του Θεού, κατέβα από τον σταυρό! Ουά, εσύ που
οικοδομείς τον ναό μέσα σε τρεις μέρες, βοήθησε τον ίδιο τον εαυτό σου και
κατέβα από το σταυρό! Και τι να σκέφτεται άραγε ο Κύριος
στο σταυρό περί των ανθρώπων;
Τούτο που μόνο ο Θεός της αγάπης και ο Θεός της πραότητας δύναται να σκεφτεί:
«Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γάρ οίδασι τι ποιούσι!». Αληθώς δεν ξέρουν τι πράττουν με τον Θεό εν σώματι… Έχουμε
σταυρώσει τον Θεό. Άνθρωπε, τι θέλεις ακόμα; Αν δεν υπήρχε ο σώφρων κακούργος, για σένα (Ευ νου) δεν θα υφίσταντο η
δικαιολογία. Αν δεν υπήρξε αυτός, η γη
δια παντός θα παρέμεινε κόλαση. Όταν σκανδαλίστηκαν με τον Χριστό όλοι οι
μαθητές του, ο κακούργος Τον ομολόγησε ως Κύριο και ως Βασιλέα: «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη
βασιλεία σου!»
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
ΦΩΣ ΟΛΩΝ ΗΜΩΝ Ο
ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ!
---<<ΤΟ ΞΕΘΑΡΡΕΜΑ:ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΙΤΙΑ ΠΤΩΣΗΣ! «Και
τα δύο αυτά είναι καταστρεπτικά, και το
ξεθάρρεμα και η απόγνωση’ γιατί το
μεν ξεθάρρεμα οδηγεί τον σταθερό στην αρετή, στην πτώση, η δε απελπισία εκείνον
που έπεσε να σηκωθεί». (Ιερός Χρυσόστομος)>>.
---Αυτοκριτική: Μια
Αυτοκρατορική ενέργεια. «Προσεύχεσθε, ενεργείτε,
και υπομένετε σταθερά»(Αγίου Κοσμά του Αιτωλού).
---Προσευχή,
και «Υπομένετε σταθερά».ΑΜΗΝ.
ΜΕ ΤΙΜΗ
ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ Β. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΥΖΥΓΟΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΟΥ.
ΙΕΡΟΨΑΛΤΗΣ, ΓΥΜΝΑΣΤΗΣ. ΠΤΟΛΕΜΑϊΔΑ 23
ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 (+ ΑΓΙΩΝ ΑΡΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ , ΔΗΜΗΤΡΙΑΝΟΥ, ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ).