ΑΚΡΟΤΗΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΩΝ
ΣE ΔΥΟ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΤΟΥ κ. ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΠΑΝΩΤΗ,
Β. Χαραλάμπους, Θεολόγου
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
__________________
Το πρόσφατο κείμενο του καθηγητή κ. Αριστείδη Πανωτή που τιτλοφορείται ‘’Περί ενισταμένων στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο’’ (amen.gr 14/6/2016), έχει το ίδιο ύφος με το κείμενό του που τιτλοφορείται «Πορευόμενοι ‘’προς την Σύνοδον’’» (vimaorthodoxias.gr 31/5/2016), το οποίο είχε τον ‘’επεξηγηματικό’’
συνοδευτικό ενθουσιαστικό επίτιτλο ‘’Ο προφητικός λόγος του Αριστείδη
Πανωτή για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδοξίας’’ .
Θα σταθούμε με λύπη στην κατακλείδα του κειμένου του που τιτλοφορείται ‘’Περί ενισταμένων στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο’’, με την απαράδεκτη και πρόξενο λύπης αναφορά του, ‘’ευχόμεθα οι αντισυνοδικές κουκουβάγιες να πάρουν το μάθημά τους’’.
Δεν είναι αντισυνοδικοί όσοι με Ορθόδοξη σοβαρότητα εκφράζουν την άποψή
τους για συγκεκριμένα θέματα της δημοσιευθείσας απόφασης της Συνάξεως
των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Aντισυνοδικούς
θα έπρεπε να καλέσει ο κ. Αριστείδης Πανωτής, όσους αγνοούν για
παράδειγμα τη Σύνοδο που δικαίωσε τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά και κατ’
επέκταση αρνούνται να θεωρήσουν ως αίρεση τον Παπισμό.
Η
κατακλείδα του κειμένου του με το ‘’επεξηγηματικό’’ συνοδευτικό
ενθουσιαστικό επίτιτλο ‘’Ο προφητικός λόγος του Αριστείδη Πανωτή για την
Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδοξίας’’, έχει την εξής κατάληξη : «Γι’ αυτό μόνον δύο ομηρικές λέξεις αξίζει να αναλογίζονται : ‘’Αιδώς Αργείοι’’! (Ιλιάδα Ε΄ 787 και Ο΄ 502)».
Χρησιμοποίησε ο κ. Αριστείδης Πανωτής τα λόγια του Αίαντα προς τους
Αργείους, με τα οποία τους είχε επιπλήξει, γιατί από φόβο ανέχτηκαν τους
Τρώες να τους απειλούν να κάψουν τα καράβια τους.
Σε
αυτό το περιστατικό με τον Αίαντα, να θυμίσομε ότι αναφέρθηκε και ο
ρήτορας Λυκούργος, στον ‘’Κατά Λεωκράτους λόγο’’ του για τη λιποταξία
του Λεωκράτη, αλλά και ο κ. Αριστείδης Πανωτής τώρα, για όσους με
Ορθόδοξη σοβαρότητα εκφράζουν την άποψή τους για συγκεκριμένα θέματα της
δημοσιευθείσας απόφασης της Συνάξεως των Προκαθημένων των Ορθοδόξων
Εκκλησιών. Δεν είναι λιποταξία η επιμονή στην ακρίβεια της Αληθινής
Πίστης.
Θα
προσθέσομε την κατάληξη του αποσπάσματος αυτού με τον Αίαντα, που
αναφέρει «ως ειπών ότρυνε μένος και θυμόν εκάστου’’(Ιλιάδα Ο΄ 514)»,
επισημαίνοντας ότι το άλλο μένος επισύρουν τέτοιες απαξιωτικές
εκφράσεις, οδηγώντας δυστυχώς σε ακρότητες.
Μελετώντας
το κείμενο του καθηγητή κ. Αριστείδη Πανωτή κανείς, παρατηρεί ότι καμιά
απαντητική αναφορά δεν γίνεται στην ουσία των διαφωνιών, που ως γνωστό
πρωτεύοντα ρόλο έχουν οι επισημάνσεις Ιεραρχών, πανεπιστημιακών, της
Αγιορείτικης Σύναξης κλπ. Αντί απαξιωτικών αναφορών και χαρακτηρισμών,
είναι προτιμότερο να δώσει επί της ουσίας των θεμάτων που εγείρονται
απαντήσεις.
Αν
επιθυμεί τον διάλογο ο κ. Αριστείδης Πανωτής, ας μη καταφεύγει σε
τέτοιες απαξιωτικές ακρότητες και ας απαντήσει στον Μητροπολίτη
Ναυπάκτου, στον Μητροπολίτη Πειραιώς, στον Μητροπολίτη Γλυφάδας, στον
Μητροπολίτη Κυθήρων, στον Μητροπολίτη Λεμεσού, καθώς και στους
υπόλοιπους Ιεράρχες που έχουν κάνει σοβαρές θεολογικές επισημάνσεις στη
δημοσιευθείσα απόφαση της Συνάξεως των Προκαθημένων των Ορθοδόξων
Εκκλησιών. Ας απαντήσει στις επισημάνσεις της Αγιορείτικης Σύναξης. Ας
απαντήσει στις θεολογικές επισημάνσεις του π. Θ. Ζήση, του π. Γ.
Μεταλληνού, του καθηγητή κ. Δ. Τσελεγγίδη, αλλά και των άλλων θεολόγων
κληρικών και λαϊκών. Άλλο επιχειρηματολογία και άλλο απαξιωτική
φλυαρία.
Είναι
πάντως αρωγός σε τέτοιες εντρυφήσεις και η ομολογιακή στάση του Αγίου
Παϊσίου, που δυστυχώς για αρκετούς λογίζεται ως μηδέποτε υπάρξασα.
Προσευχή λοιπόν διάπυρος, να καταλάβουμε και μεις, αυτό που κατάλαβε ο
σπουδαίος Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, προσευχόμενος να του δείξει ο
Κύριος τι είναι ο Οικουμενισμός που δεν γνώριζε, και ως απάντηση γι’
αυτό, ήταν αρκετή η δυσωδία που κατέκλυσε το κελί του.