"Προοδευτικοί" VS "Συντηρητικῶν"!
Ὁ κούφιος "προοδευτικός" τίτλος
τῶν Οἰκουμενιστῶν-"Μεταπατερικῶν"-Νεοεποχιτῶν καταρρέει!
Μία μικρή ἀνάλυση
γιά ὅσους ξέχασαν τά Ἑλληνικά...
Αὐτή τή φορά θά ἐπιχειρήσουμε μία μικρή ἐτυμολογική ἀνάλυση τῶν λέξεων: "προοδευτικός" καί "συντηρητικός", μέσα σέ θεολογικά πλαίσια, διότι ὁλοένα καί συχνότερα ἐκστομίζονται ἀπό στόματα: οἰκουμενιστῶν, "μεταπατερικῶν" καί "νεοεποχιτῶν-παγκοσμιοποιητῶν", ἀλλά μέ ἀντεστραμμένη (διεστραμμένη) νοηματοδότηση!
Κι ἐπειδή μέσα στίς λέξεις κυοφοροῦνται βαρέα νοήματα πού καθορίζουν τό ποιοί εἴμαστε καί ὁλάκερη τήν ζωή μας, ὀφείλουμε τήν πρέπουσα προσοχή μας σέ αὐτές προκειμένου νά τά ἀνακαλύπτουμε, νά τά ἀποκαλύπτουμε, νά τά ἀντιλαμβανόμαστε στίς ὀρθές τους διαστάσεις καί νά τά διαχειριζόμαστε ἐν σοφίᾳ καί συνέσει· "Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος..." (Ἰωά. 1,1), "...Ὅτι αὐτὸς εἶπε, καὶ ἐγεννήθησαν, αὐτὸς ἐνετείλατο, καὶ ἐκτίσθησαν" (ἀπό τήν Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου). Μέ τίς λέξεις σκεφτόμαστε, μέ τίς λέξεις ἐκφραζόμαστε, μέ τίς λέξεις πλάθουμε τά ἔργα μας. Οἱ δέ λέξεις ἀντιστρόφως προδίδουν τόν χαρακτῆρα μας, τόν ψυχισμό μας, τό πνευματικό μας ποιόν καί ὅλη τήν ζωή μας, τήν τωρινή καί τήν αἰώνια, διότι ἡ πηγή τῶν λόγων εἶναι ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου, ἡ καθαρή ἤ ἡ βρώμικη, ἡ ἀγαθή ἤ ἡ πονηρή· «ἐκ γάρ τοῦ περισσεύματoς τῆς καρδίας τό στόμα λαλεῖ» (Ματθ. ιβ, 34 & Λουκ. ς, 45).
