Επικίνδυνες ανεπιθύμητες παρενέργειες της γενετικά επαγόμενης παραγωγής
πρωτεϊνών
ακίδας
(spikes)
του SARS CoV-2
Wolfgang Wodarg, 15.3.2021
(Μετάφραση: Α.Η.)
Ούτε
οι κοροναϊοί ούτε οι ακίδες τους εισέρχονται στο αίμα σε απλές, μη
επιπλεγμένες λοιμώξεις. Σε άνω του 90% όλων των μολύνσεων από
κοροναϊούς, οι φραγμοί του ανοσοποιητικού συστήματος στην ανώτερη
αναπνευστική οδό ή η ανοσία του τοπικού βλεννογόνου θα το αποτρέψουν.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της Τ-κυτταρικής διασταυρούμενης ανοσίας. (1)
Αυτήν την ανοσία δεν την ανευρίσκουμε εξετάζοντας αντισώματα, αντ' αυτού
θα έπρεπε να αναλύσουμε πολλούς
Τ-κυτταρικούς
επίτοπους από κοροναϊούς
(2), κάτι που απαιτεί δυσανάλογα μεγάλο έργο για να χρησιμοποιηθεί για
προληπτικούς λόγους δημόσιας υγείας.
Ανεξάρτητα
από το ποια νέα μετάλλαξη ενός ιού θα εμφανισθεί, η κυτταρική μνήμη του
τοπικού ανοσοποιητικού συστήματος είναι σε θέση να αναγνωρίσει δεκάδες
διαφορετικούς τυπικούς επίτοπους κάθε είδους αναπνευστικού ιού, ακόμη
και τότε, όταν μερικοί από αυτούς έχουν μεταβληθεί από μεταλλάξεις (2).
Αυτό
φαίνεται να ισχύει για όλες τις ήπιες αναπνευστικές λοιμώξεις και όχι
μόνο για τους κοροναϊούς*. Σε σπάνιες περιπτώσεις ανεπαρκούς τοπικής
ανοσίας ή με ιατρικούς χειρισμούς (διασωλήνωση!) οι ιοί δύνανται να
εισέλθουν στο αίμα και να γίνουν στόχοι μιας ισχυρότερης και πιο
γενικευμένης ανοσολογικής άμυνας με χυμικά και κυτταρικά ίχνη (π.χ.
αντισώματα) και συμπτώματα, όπως πυρετός ή ακόμη και δυσλειτουργία
οργάνων (< 1%) (3).
Εάν
οι κοροναϊοί φθάσουν στο αίμα, τότε η επίδραση των ακίδων στο
κυκλοφορικό σύστημα είναι γνωστό ότι είναι ο λόγος για περίπλοκες ή
θανατηφόρες πορείες λοίμωξης. Μερικές από αυτές θεωρούνται ως άμεσο
αποτέλεσμα στην αντίδραση με ορισμένους κυτταρικούς υποδοχείς, άλλες
αναφέρονται ως δευτερεύοντα αποτελέσματα, που επισυμβαίνουν όταν
μολυσμένα κύτταρα αρχίζουν να αναπαράγουν νέους ιούς.
Όλες
αυτές οι αντιδράσεις λαμβάνουν χώρα ή αρχίζουν εντός ολίγων ημερών ή
τις πρώτες εβδομάδες μετά την μόλυνση. Αυτές οι επιδράσεις μπορεί να
είναι ο λόγος για το γεγονός ότι ακόμη και μερικοί νεότεροι ασθενείς
πεθαίνουν κάθε χρόνο με άτυπη πνευμονία, καρδιακές
επιπλοκές
ή επιπλοκές του ΚΝΣ μετά από κάποια λοίμωξη με διαφορετικούς ιούς
γρίπης, όπως γρίπη (ινφλουέντζα)
Α ή Β, παραϊνφλουέντζα, ανθρώπινο μεταπνευμονοϊό, αναπνευστικό
συγκυτιακό ιό, κοροναϊό και πολλούς άλλους.
Είναι
ευρέως γνωστό ότι επίσης η συνέργεια ιού με ιό, καθώς και οι
επιλοιμώξεις με βακτήρια ή νοσοκομειακές λοιμώξεις μπορεί να
διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο σε αυτές τις σπάνιες επιπλοκές μεταξύ
παιδιών και νέων ενηλίκων. Πολύ συχνά υπάρχουν και άλλοι παθογενετικοί
παράγοντες που οδηγούν σε επιπλοκές. Όλες αυτές οι περιπτώσεις πρέπει να
διαφοροποιούνται από τα ηλικιωμένα άτομα, όπου η αδυναμία και οι
χρόνιες ασθένειες αποδυναμώνουν την αντίσταση έναντι οποιουδήποτε
επιπρόσθετου μολυσματικού παράγοντα.
Ανεξάρτητα
από το πού προέρχονται αυτές οι ακίδες, είτε αποτελούν μέρος ολόκληρων
ιών είτε είναι οι απλές πρωτεΐνες μόνες, παραγόμενες από γενετικά
προγραμματισμένα κύτταρα, και στις δύο περιπτώσεις ενδέχεται να
προκύψουν επικίνδυνες αντιδράσεις, εάν φθάσουν στα αιμοφόρα αγγεία του
ασθενούς.
Και
πάλι, μια κανονική οξεία αναπνευστική λοίμωξη χωρίς πυρετό ή βαρύτερα
συμπτώματα (> 99%) δεν συνοδεύεται από την πρωτεΐνη-ακίδα
να φθάνει στο αίμα και δεν εκκινεί επικίνδυνους γενικευμένους
συναγερμούς
του ανοσοποιητικού.
Ωστόσο,
όταν οι γενετικά τροποποιημένοι ιοί-φορείς ή σωματίδια εγχέονται στον
μυ του βραχίονα, τότε παρακάμπτονται φυσικοί ανοσοφραγμοί ή συστήματα
άμυνας.
Δεν
υπάρχει αρκετός αριθμός ικανών ανοσοκυττάρων στον ιστό του δελτοειδούς
μυός. Και μόλις μερικά εγγύτερα κύτταρα εντός του μυός αρχίσουν να
παράγουν και να παρουσιάζουν την
πρωτεΐνη-ακίδα, θα πρέπει να υπάρχει μια ισχυρή και όλο και πιο
γενικευμένη τοπική ανοσολογική αντίδραση με πρήξιμο και πόνο. Αυτό
εναρμονίζεται καλώς με τις παρατηρούμενες παρενέργειες της συνεχιζόμενης
πειραματικής χρήσης όλων των γενετικά τροποποιημένων ενέσιμων ουσιών.
Είναι
άγνωστο το πού παραμένουν οι νέες αυτο-κατασκευασμένες
πρωτεΐνες-ακίδες, ή εάν κάποιες από αυτές θα μπορούσαν να μεταφερθούν με
το αίμα. Δεδομένου ότι υπάρχουν πολλά αιμοφόρα αγγεία στον μυ, δύναται
να συμβεί συχνά και εύκολα μέρος της δόσης που εγχύθηκε να φθάνει στο
αίμα ήδη κατά τη διάρκεια της ένεσης.
Εάν συμβεί αυτό, οι επιπλοκές
δύναται
να είναι παρόμοιες με εκείνες που επισυμβαίνουν με αιματογενή σπορά κατά τη διάρκεια μιας επιπλεγμένης λοίμωξης.
Σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν τρεις πιθανοί κίνδυνοι από τον εμβολιασμό, που μπορεί να έχουν παρόμοιες σοβαρές επιπτώσεις, και ακόμη και να συμβούν σε συνδυασμό μεταξύ τους:
1.
Μετά
την ενδομυϊκή ένεση, πρέπει να αναμένεται ότι τουλάχιστον σε ορισμένες
περιπτώσεις η εγχυθείσα γενετική πληροφορία
δύναται
να αφήσει το σημείο της ένεσης κατά λάθος ή κατά τύχη και λίγο πολύ να
εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος για να εξαπλωθεί σε όλο το σώμα
[1]. Σε τέτοιες
περιπτώσεις, πρέπει επίσης να αναμένεται ότι οι γενετικές πληροφορίες θα
διανεμηθούν στην κυκλοφορία του αίματος και θα παραληφθούν από
ενδοθηλιακά κύτταρα στα διάφορα παρεγχυματικά όργανα. Τα ενδοθηλιακά
κύτταρα είναι εκείνα τα κύτταρα, με τα οποία είναι επενδυμένα τα
τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων. Μπορεί να υποτεθεί ότι μία τέτοια
πρόσληψη από τα ενδοθηλιακά κύτταρα συμβαίνει ιδιαίτερα σε θέσεις με
αργή ροή αίματος. Αυτό πιθανώς θα συμβεί εκεί, όπου ο χρόνος επαφής
είναι αρκετά μεγάλος, όπως κατά τη διάρκεια της διέλευσης στα
τριχοειδή
ή στο φλεβικό σύστημα με χαμηλή πίεση και ορθοστατικό στενό φλεβικό
δίκτυο. Όταν συμβεί αυτό,
η εγχυθείσα γενετική πληροφορία
θα προκαλέσει αυτά τα ενδοθηλιακά κύτταρα να παράγουν ποσότητες των
πρωτεϊνών-ακίδων και να τις παρουσιάσουν στις επιφάνειές τους σε
διερχόμενα κύτταρα του αίματος.
Πολλά
υγιή άτομα έχουν CD8-λεμφοκύτταρα που περιπολούν το αίμα και
αναγνωρίζουν τέτοια πεπτίδια κορωνο-ακίδας, γεγονός που μπορεί να
οφείλεται σε προηγηθείσα μόλυνση COVID, αλλά και σε διασταυρούμενη
αντίδραση με άλλους τύπους κοροναϊών [6; 7] [8]. Πρέπει να υποθέσουμε
ότι αυτά τα
CD8-λεμφοκύτταρα προκαλούν επίθεση στα αντίστοιχα κύτταρα κατά την
επαφή. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αγγειακή βλάβη στα τοιχώματα σε
αμέτρητες θέσεις του σώματος με επακόλουθη ενεργοποίηση της πήξης του
αίματος μέσω ενεργοποίησης αιμοπεταλίων (θρομβοκυττάρων). Αυτό είναι που
συμβαίνει, όταν το εμβόλιο
το ίδιο
εισέρχεται μέσα στο αίμα.
2.
Όταν
τέτοιες
πρωτεΐνες-ακίδες, γενετικά τροποποιημένες από τα κύτταρα μας,
εισέρχονται στο αίμα, συνδέονται άμεσα με τους υποδοχείς ACE-2
των αιμοπεταλίων, γεγονός που οδηγεί επίσης σε πήξη του αίματος και
θρόμβωση [9] [10]. Αυτό έχει επίσης παρατηρηθεί και με ολόκληρα
σωματίδια κοροναϊών όταν εισέρχονται στο αίμα σε σπάνιες περιπτώσεις. Η
θρομβοκυτοπενία που αναπτύσσεται με τον τρόπο αυτό έχει επίσης αναφερθεί
σε εμβολιασμένα άτομα [11] [12] [13].
3.
Επιπρόσθετα:
η ικανότητα των
πρωτεϊνών-ακίδων
SARS-CoV-2 να εκκινούν συντήξεις κυττάρων είναι πολύ ισχυρή. Τα
προκύπτοντα γιγαντοκύτταρα μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε
αγγειοαπόφραξη, φλεγμονώδεις αποκρίσεις και μικροθρομβώσεις. (14)
Εκδηλώσεις και των τριών κινδύνων:
Σε
εξετάσεις αίματος, μπορεί να παρατηρηθούν από τη μείωση του αριθμού των
αιμοπεταλίων και την εμφάνιση D-διμερών (προϊόντα αποδόμησης ινώδους)
στο αίμα. Κλινικά, μπορεί να υπάρξουν αμέτρητες βλάβες ως αποτέλεσμα των
κυκλοφορικών διαταραχών σε όλο το σώμα, συμπεριλαμβανομένου του
εγκεφάλου, του νωτιαίου μυελού και της καρδιάς. Λόγω αυτής της
κατανάλωσης παραγόντων πήξης και αιμοπεταλίων, η αιμορραγία μπορεί
επίσης να επισυμβεί σε διάφορα όργανα και να έχει θανατηφόρες συνέπειες,
για παράδειγμα, στον εγκέφαλο.
Είναι
σημαντικό ότι, για όλες τις άνωθι πιθανότητες που
δύναται
να οδηγήσουν σε διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη (DIC), και τα τρία εμβόλια
μέχρι σήμερα δεν διαθέτουν αποδεικτικά στοιχεία ότι αυτοί οι κίνδυνοι
έχουν αποκλεισθεί από τον ΕΜΑ πριν από την έγκρισή τους για χρήση στον
άνθρωπο.
*
Οι ασθενείς που εισάγονται σε νοσοκομεία με άτυπες ιογενείς λοιμώξεις
συνήθως έχουν επίσης πολλαπλές μολύνσεις (12), αλλά δυστυχώς, ειδικά σε
μία περίοδο εμμονής στην Covid-19, αυτές σπάνια διευκρινίζονται με
διαφορική διάγνωση.
**
Οι δύο πρώτες ερωτήσεις που παρουσιάσθηκαν έχουν επίσης υποβληθεί στον
Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων από μια διεθνή ομάδα επιστημόνων στις
28.02.2020.
Βιβλιογραφικές αναφορές:
(1) Zhou et al. BMC Infectious Diseases 2013, 13:433, http://www.biomedcentral.com/1471-2334/13/433
(2) SARS-CoV-2-derived peptides define heterologous and COVID-19-induced T cell recognition, Nature immunology.
(3) Systemic and mucosal antibody responses specific to
SARS-CoV-2 during mild versus severe COVID-19
Cervia, Carlo et
al.
Journal of Allergy and Clinical Immunology, Volume 147, Issue 2, 545
- 557.e9
(4) Hassett, K. J.; Benenato, K. E.; et al.(2019).Optimization
of Lipid Nanoparticles for Intramuscular Administration of mRNA
Vaccines, Molecular therapy. Nucleic acids 15 : 1-11.
(5) Chen, Y. Y.; Syed, A. M.; MacMillan, P.; Rocheleau, J. V.
and Chan, W. C. W.(2020). Flow rate affects nanoparticle uptake into
endothelial cells, Advanced materials 32 : 1906274.
(6) Grifoni, A. et al.(2020). Targets of T Cell Responses to
SARS-CoV-2 Coronavirus in Humans with COVID-19 Disease and Unexposed
Individuals, Cell 181 : 1489-1501.e15.
(7) Nelde, A.; Bilich et al (2020). SARS-CoV-2-derived peptides
define heterologous and COVID-19-induced T cell recognition, Nature
immunology.
(8) Sekine, T. et al.(2020). Robust T Cell Immunity in
Convalescent Individuals with Asymptomatic or Mild COVID-19, Cell 183 :
158-168.e14.
(9) Zhang, S.; Liu, Y.; Wang, et al.(2020). SARS-CoV-2 binds
platelet ACE2 to promote thrombosis in COVID-19, Journal of hematology
& oncology 13 : 120.
(10) Lippi, G. et al. 2019 (COVID-19) infections: a meta-analysis, Clin. Chim. Acta 506 : 145-148.
(11) Grady, D. (2021). A Few Covid Vaccine Recipients Developed a Rare Blood Disorder, The New York Times, Feb. 8, 2021.
(12) Geoffrey D. Wool,: The Impact of COVID-19 Disease on Platelets and Coagulation, DOI: 10.1159/000512007.
(13) Giannis D, Ziogas IA, Gianni P. Coagulation disorders in
coronavirus infected patients: COVID-19, SARS-CoV-1, MERS-CoV and
lessons from the past. J Clin Virol. 2020 Jun; 127:
104362.
(14) Theuerkauf et al, iScience 24, 102170, March 19,
2021[12]Nickbakhsh, Sema, (2019 ) Virus-virus interactions impact the
population dynamics of influenza and the common cold,
www.pnas.org/cgi/doi/10.1073/pnas.1911083116
(15) Virus-virus interactions impact the population dynamics of
influenza and the common cold, Sema Nickbakhsh, et al.
(2019)MRC-University of Glasgow, Centre for Virus Research
Πηγή:
Εὐχαριστοῦμε τόν ἐν Χριστῷ ἀδελφό Α.Η. γιά τήν μετάφραση καί γιά τήν ἀποστολή τοῦ πολύτιμου ἄρθρου, στό ἠλεκτρονικό ταχυδρομείου τοῦ Ἱστολογίου ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου