Ἀνθολόγιο ἁγίων λόγων
γιά τήν ὑγεία καί τούς Ἱερούς Ναούς!
Ένας μοναχὸς διηγήθηκε τὴν ἑξῆς ἱστορία σὲ προσκυνητὲς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης Σινᾶ:
«Εἶχα τὸ διακόνημα νὰ καθαρίζω τὸ διάδρομο τῶν πατέρων, μέχρι τὴν ἐκκλησία, ἔξω ἀπὸ τὰ κελλιὰ τοῦ Μοναστηριοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς ἐκκλησίας, ποὺ ἦταν κουραστικό, γιὰ μία τόσο μεγάλη ἐκκλησία.
Ὡστόσο, παρατήρησα ἀρκετὲς φορὲς ὅτι κάθε Παρασκευή, πρὶν ἀρχίσω τὸ διακόνημά μου, ὁ διάδρομος ἦταν καθαρός. Ἀναρωτήθηκα, ποιὸς νὰ ἦταν αὐτὸς ποὺ τὸν καθάριζε καὶ σκέφτηκα ὅτι θὰ ἦταν κάποιος πατέρας ποὺ μὲ λυπόταν, ἐπειδὴ ἦταν κουραστικό.
Μετὰ ἀπὸ μία ἀγρυπνία σηκώθηκα τὸ πρωὶ – ἦταν ἡμέρα Παρασκευὴ- γιὰ νὰ κάνω τὸ διακόνημά μου.
Βγαίνοντας ἀπὸ τὸ κελλί μου, εἶδα ἕνα Βεδουίνο, τὸ ὄνομα τοῦ Σαλέμ, νὰ σκουπίζη τὸν διάδρομο.
Ὁ Σαλὲμ ἦταν ὁ πορτάρης τοῦ Μοναστηριοῦ κάθε Παρασκευή. Ἦταν πολὺ καλός, τόσο ποὺ ὁ π. Παῦλος, ὁ Δικαῖος τοῦ Μοναστηριοῦ, τὸν εἶχε σὲ μεγάλη ἐκτίμηση καὶ τοῦ ἔλεγε: «γειά σου Σαλέμ. Πετάει ὁ Σαλέμ;» Καὶ αὐτὸς ἀπαντοῦσε: «πετάει, πετάει».
Τὸν ρώτησα γιατί σκούπιζε ἐκεῖ καὶ ἂν εἶχε πάρει εὐλογία νὰ τὸ κάνη αὐτό.
Μοῦ ἀπάντησε ὅτι δὲν εἶχε εὐλογία καὶ νὰ μὴ τὸν μαλώσω.
Μοῦ εἶπε ὅτι τὸν ἔστελναν οἱ γυναῖκες τοῦ χωριοῦ του, νὰ μαζεύη τὴ σκόνη ἀπὸ τὰ παπούτσια τῶν πατέρων!
Ὅταν τὰ παιδιά τους ἀρρώσταιναν, ἔβαζαν τὸ βράδυ τὴν σκόνη αὐτὴ κάτω ἀπὸ τὰ στρωσίδια τους καὶ τὸ πρωὶ τὰ παιδιὰ γίνονταν καλά(!)
Τοῦ εἶπα τότε νὰ συνεχίση νὰ κάνη, ὅπως νομίζει.
Ἐμεῖς μπαίνουμε στὶς ἐκκλησίες μὲ φόβο μὴ μολυνθοῦ-με ἐνῶ ἀλλόθρησκοι γιατρεύονται μὲ τὴν Χάρη τοῦ Κυρίου καὶ μάλιστα μὲ τὴν σκόνη τῶν παπουτσιῶν τῶν πατέρων!
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέγει:
ἀκόμη καὶ ἡ σκόνη, ποὺ βρίσκεται πάνω σὲ Ἅγια Λείψανα εἶναι θαυματουργή.
Ό Ἅγιος Ἰωάννης Κροστάνδης;
«Στὸν ναὸ νιώθω ὁλοφάνερη τὴν παρουσία τοῦ Κυρίου, τῆς Μητέρας Του, τῶν οὐρανίων δυνάμεων καὶ ὅλων τῶν ἁγίων. Ὁ ναὸς εἶναι ὁ ἐπίγειος οὐρανός. Ἐδῶ ἀναγνωρίζεις καὶ αἰσθάνεσαι τὸν ἑαυτό σου ὡς πρα-γματικὸ μέλος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας Του, ἰδιαίτερα τὴν ὥρα τῆς θείας Λειτουργίας. Ὤ, πῶς πρέπει νὰ ζῶ, γιὰ ν’ ἀξιώνωμαι νὰ βρίσκωμαι σ’ αὐτὸν τὸν ἐπίγειο οὐρανό!».
Ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Θεσσαλονίκης ἀπαντᾶ θεόπνευστα στὰ ἐρωτήματά μας.
Νὰ μὴ φοβώμασθε. Νὰ μὴ ἀμφιβάλλουμε.
Ὅλα μέσα στὸν Ἱερὸ Ναὸ εἶναι ἁγιασμένα, ἐκεῖ θεραπευόμεθα καὶ σωζόμεθα μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν κολλᾶμε ἀσθένειες.
Ὁ Ἅγιος Γαβριὴλ ὁ διὰ Χριστὸν σαλὸς μας λέγει:
«Ἄν γνωρίζατε πόση εὐλογία ἔρχεται κατὰ τὴν θεία Λειτουργία, θὰ μαζεύατε μέχρι καὶ τὴν σκόνη ἀπὸ τὸ πάτωμα τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ νὰ πλύνετε μ’ αὐτὴ τὸ πρόσωπό σας».
✣ Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ✣
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας παρακαλώ λοιπόν και σας ικετεύω, ας προτιμάμε από οποιαδήποτε άλλη ασχολία και φροντίδα τον εκκλησιασμό. Ας τρέχουμε πρόθυμα, όπου κι αν βρισκόμαστε, στην εκκλησία. Προσέξτε όμως, κανείς να μην μπει στον ιερό αυτό χώρο, έχοντας βιοτικές φροντίδες ή περισπασμούς ή φόβους.Αφού τ' αφήσουμε όλα τούτα έξω, στις πύλες του ναού, τότε ας περάσουμε μέσα. Γιατί ερχόμαστε στα ανάκτορα των ουρανών, πατάμε σε τόπους που αστράφτουν.
♰ Έπαρον τὰς χεῖράς σου ἐπὶ τὰς ὑπερηφανίας αὐτῶν εἰς τέλος, ὅσα ἐπονηρεύσατο ὁ ἐχθρὸς ἐν τοῖς ἁγίοις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαὶ ἐνεκαυχήσαντο οἱ μισοῦντές σε ἐν μέσῳ τῆς ἑορτῆς σου, ἔθεντο τὰ σημεῖα αὐτῶν σημεῖα καὶ οὐκ ἔγνωσαν.
Τὰ σημεῖα αὐτῶν οὐκ εἴδομεν, οὐκ ἔστιν ἔτι προφήτης, καὶ ἡμᾶς οὐ γνώσεται ἔτι.
Εἶπαν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν αἱ συγγένειαι αὐτῶν ἐπὶ τὸ αὐτό· δεῦτε καὶ καταπαύσωμεν πάσας τὰς ἑορτὰς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τῆς γῆς……
Αποδ.⤵
Σήκω τὰς χεῖρας σου καὶ κατάφερε ταύτας κατὰ τῶν ὑπερηφανιῶν των καὶ κατὰ τῆς ἀλαζονικῆς ἰσχῦος των πρὸς ὁλοκληρωτικὴν τιμωρίαν καὶ ἐξόντωσιν αὐτῶν. Ἴδε πόσα καὶ ποία πονηρὰ ἔργα ἀπετόλμησεν ὁ ἐχθρὸς ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ.
Καθ’ ὃν ΧΡΟΝΟΝ ΔΙΕΞΗΓΕΤΟ Η ΕΟΡΤΗ ΣΟΥ καὶ ὁ λαός σου ἦτο συνηγμένος εἰς λατρείαν σου, εἰσεπήδησαν μετ’ ἀλαζονείας καὶ ἀσεβοῦς καυχήσεως οἱ ἐχθροί, οἱ ὁποῖοι σὲ μισοῦν, ἔθεσαν τὰς εἰδωλολατρικὰς σημαίας των διὰ νὰ κυματίζουν ἐπὶ τοῦ ἱεροῦ σου ὡς σημαῖαι καὶ τρόπαια νίκης, καὶ δὲν εἶχον γνῶσιν τοῦ ποίαν ἀσέβειαν καὶ βεβήλωσιν διέπραττον.
…..Εἶπαν ἀπὸ κοινοῦ μέσα εἰς τὰς καρδίας των αἱ φυλαὶ καὶ συγγένειαί των: Ἔλθετε καὶ ἂς ΚΑΤΑΠΑΥΣΩΜΕΝ ΟΛΑΣ ΤΑΣ ΕΟΡΤΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗΝ, ὭΣΤΕ ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΩΝΤΑΙ ΑΥΤΑΙ……(Ψαλμ.73)
♰ Διὸ βασιλείαν ἀσάλευτον παραλαμβάνοντες ἔχωμεν χάριν….
Διὰ τοῦτο, ἀφοῦ ἐπαραλάβαμεν διὰ μέσου τῆς πίστεως εἰς τὸν Χριστὸν βασιλείαν, ποὺ δὲν σαλεύεται ποτέ, ἀλλὰ μένει αἰωνία καὶ ἡ βασιλεία αὐτὴ εἶναι ἐκείνη, ποὺ ἐγκαθίδρυσεν ὁ Χριστὸς διὰ τῆς Ἐκκλησίας του ἂς ἀποδίδωμεν εἰς τὸν Θεὸν εὐχαριστίαν. Καὶ μὲ τὴν εὐγνωμοσύνην, ποὺ θὰ δεικνύωμεν διὰ τῆς εὐχαριστίας αὐτῆς, ἂς λατρεύωμεν τὸν Θεὸν εὐαρέστως μετὰ σεβασμοῦ καὶ εὐλαβείας.
Πρέπει δὲ μὲ φόβον καὶ εὐλάβειαν νὰ τὸν λατρεύωμεν, διότι ὁ Θεός μας εἶναι φωτιά, ποὺ κατακαίει καὶ ἐξολοθρεύει κάθε ἀσεβῆ καὶ ἀνευλαβῆ.
Προς Εβραίους επιστολή
Κεφ.12,28-29
❖ Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης αναρωτιέται για το θείον και, στην ουσία, *στοιχειοθετεί και το ζήτημα της ναοδομίας: «Πώς παραστήσω το άυλον; Πώς να δείξω το αϊδές; Πώς διαλάβω το αμέγεθες, το άποσον, το άποιον, το ασχημάτιστον, το μήτε τόπω, μήτε χρόνω ευρισκόμενον, το εξώτερον παντός πειρασμού, και πάσης οριστικής φαντασίας;».
Από την ημέρα των Εγκαινίων, ενός νέου ναού, ο ναός αποκαλείται άγιος, διότι καθιερώνεται αποκλειστικά στη λατρεία του Θεού, και δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί για άσχετη κοσμική χρήση.
«Ώς φοβερὸς ὁ τόπος οὗτος· οὐκ ἔστι τοῦτο ἀλλ᾿ ἢ οἶκος Θεοῦ, καὶ αὕτη ἡ πύλη τοῦ οὐρανοῦ».
Γένεσις
Κεφ.28,17
✢ Ώς Αγαπητά τα σκηνώματά σου, Κύριε των δυνάμεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τις Αποστολικές Διαταγές, οι πιστοί προσέρχονται στο τόπο της λατρείας , με τη συνείδηση ότι είναι « Αγία του Θεού ιερά Εκκλησία απογεγραμμένη εν ουρανώ, έθνος άγιον , βασίλειον ιεράτευμα ,λαός εις περιποίησιν, νύμφη κεκαλλωπισμένη Κυρίω τω Θεώ», ότι είναι « σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους» ένας ζωντανός οργανισμός. Σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο, όσοι βαπτισθήκαμε στην ιερή κολυμπήθρα, αφού πιστέψαμε στον Χριστό , με την χάρη του Αγίου Πνεύματος, γίναμε ένα σώμα. ‘Όλοι λοιπόν, είμαστε ένα σώμα, το σώμα του Χριστού « εν σώμα ….εν Χριστώ» και ο καθένας μας αποτελεί επι μέρους, μέλος αυτού του σώματος, αναδεικνύοντας την ιδιαιτερότητά του, ως πλήρωμα, μέσα στην πληρότητα της Εκκλησίας και του ευχαριστιακού σώματος
Μεγαλοπρέπεια λοιπὸν καὶ δόξα, πλοῦτος καὶ μεγαλωσύνη πληροῦν τὴ λατρεία καὶ τὸ Ναὸ!!!