Σταχυολογήματα
περί τοῦ ποιός "δικαιοῦται"
νά θεολογεῖ καί νά μιλᾶ περί πίστεως.
Μέρος 2ο
«Ομολογείτε χωρίς φόβο (Κατά Λούκα 12, 4-12) Καί οἱ λαϊκοί εἶναι μάρτυρες τῆς ἀληθείας, εἶναι ποιμένες (ἐμμέσως) τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, εἶναι συνεργοί τῶν Ποιμένων, συμμετέχουν ὡς σύμβουλοι στίς Οἰκουμενικές Συνόδους καί ἐπί πλέον δέχονται ἤ ἀπορρίπτουν τίς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων...».
«Ἔχετε βρὴ ποτὲ στὴν Ἁγία Γραφὴ κάποιο χωρίο πού νὰ μιλάη ξεχωριστὰ γιὰ πνευματικότητα λαϊκῶν ἢ γιὰ πνευματικότητα κληρικῶν; Δὲν ὑπάρχει τέτοιο πράγμα στὴν Ἁγία Γραφή... Ἡ ἐν Χριστῷ πνευματικότης εἶναι μία γιά ὅλους τούς πιστούς. Ἄρα, δὲν εἶναι ἡ Χάρις τῆς Ἀρχιερωσύνης ἐκείνη ποὺ ὁδηγεῖ τὴν Ἐκκλησία «εἰς πάσαν τὴν ἀλήθειαν».
Ὁ Χριστὸς μιλάει ἐδῶ γιὰ κάτι ἄλλο, τὴν φώτισι καί τὴν θέωσι... Αὐτὴ ἡ ἐν Χριστῷ πνευματικότης εἶναι στὴν οὐσία της μία θεραπευτικὴ ἀγωγή, ἡ ὁποία προσφέρεται ἀπὸ τὸν Χριστὸ σὲ ὅλους τούς ἀνθρώπους. Δὲν εἶναι μόνο γιὰ τοὺς μοναχοὺς ἢ τοὺς παπάδες, ἢ τοὺς μορφωμένους ἢ διανοούμενους...»
«Πατερικὴ Θεολογία», π. Ιωάννης Ρωμανίδης
Η απάντηση επίσης όλων των Πατριαρχών της Ορθόδοξης Ανατολής στον Πάπα Πίο τον 9ο, το 1848, διεκήρυξε τη σημασία του ρόλου των λαϊκών στην διατήρηση της Πίστεως της Εκκλησίας:
«Σε μας, ούτε Πατριάρχες, ούτε Σύνοδοι μπόρεσαν ποτέ να εισαγάγουν νέα [δόγματα και έθη], διότι ο υπερασπιστής της θρησκείας είναι το ίδιο το σώμα της Εκκλησίας, δηλαδή ο ίδιος ο λαός, ο οποίος θέλει το θρήσκευμά του αιωνίως αμετάβλητο και ομοειδές με αυτό των πατέρων του».
«Ἅγιοι εἶναι ὅλοι, ὅσοι ἔχουν σωστή πίστη καί ζωή· κι ἄν ἀκόμη δέν κάμνουν θαύματα, κι ἄν ἀκόμα δεν ἀπομακρύνουν δαιμόνια, εἶναι ἅγιοι...»
Ἅγιος Ἰωάννης ο Χρυσόστομος (ΕΠΕ 23, 367)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου