«Μπορεῖ ὁ Θεός
νά ἀναιρέσει τόν ἑαυτό Του;»
Πάλι ἀναγκαζόμαστε νά ἀσχοληθοῦμε μέ τήν ἐμμονική στάση τοῦ Μητροπολίτου μας, τοῦ Λαρίσης καί Τυρνάβου, ὑπέρ τοῦ ἐμβολιασμοῦ μέ τά ἐνέσιμα γενετικά σκευάσματα. Θά ἔπρεπε νά διακηρύσσει, στεντορείᾳ τῇ φωνῇ, γιά τό μοναδικό ἐμβολιασμό μέ τό πανάγιο Σῶμα καί Αἷμα τοῦ ζωοδότη Χριστοῦ! Αὐτό ἄλλωστε εἶναι τό λιγώτερο πού ὀφείλει νά πράξει γι' Αὐτόν, στό ὄνομα τοῦ Ὁποίου μισθοδοτεῖται ἀπό τόν ἑλληνικό λαό. Ἀντίθετα, ἔδιωξε μέ τό φοβικό του τρόπο τό λαό ἀπό τίς ἐκκλησίες. Αὐτή τή φορά, ὁ Μητροπολίτης μας βρῆκε «παρηγοριά» σέ κείμενο[1], στό ὁποῖο ὁ κειμενογράφος καταθέτει τόν προβληματισμό του γιά τόν ἐμβολιασμό καί μέ κλιμακωτή σκέψη κλίνει ὑπέρ αὐτοῦ· ἐξαιρεῖ αὐτούς πού ἔχουν τήν πίστη «κάποιων ερημιτών ασκητών».