ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
Εντύπωση προκαλεί η έλλειψη πίστεως της ελληνικής κυβέρνησης στο απεριόριστο κύρος και στην θεοπνευστία της Αγίας Γραφής, προωθώντας νόμο «περί “γάμου” ομοφυλοφίλων», την αμαρτητική απολυτότητα του οποίου καταδικάζει έντονα η Αγία Γραφή. Εκφράζει, επίσης, έλλειψη πίστης στο πλήρες διαφάνειας φυσικό σύστημα της δημιουργίας, που δεν δίνει – αναγνωρίζει άλογες, απατηλές σαρκικές μίξεις, που ανακόπτουν την φυσική πορεία της ζωής. Αυτός ο ρυθμός της ηθελημένης αλλαγής της φυσικής πορείας των φύλων, ανδρός και γυναικός, καθαρά ερμηνεύεται, ελέγχεται και αποδοκιμάζεται από τον Χριστό, ως καταστάσεις αυτοϋποστασιοποιημένων παθών∙ πάθη ατιμίας κατά τον Απόστολο Παύλο: «Διό και παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εν ταις επιθυμίαις των καρδιών αυτών εις ακαθαρσίαν του ατιμάζεσθαι τα σώματα αυτών εν αυτοίς… Παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις πάθη ατιμίας. Αι τε γαρ θήλειαι αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν εις την παρά φύσιν, ομοίως τε και οι άρσενες αφέντες την φυσικήν χρήσιν της θηλείας εξεκαύθησαν εν τη ορέξει αυτών εις αλλήλους, άρσενες εν άρσεσι την ασχημοσύνην κατεργαζόμενοι και την αντιμισθίαν ην έδει της πλάνης αυτών εν εαυτοίς απολαμβάνοντες» (Ρωμ. 1, 24-28).
Τους κινδύνους του νομοσχεδίου, τις συνέπειές του, που τείνουν στην καταστροφή του ανθρώπου, στην αιώνια απώλειά του, στο φρενάρισμα της ζωής, καλούνται οι βουλευτές να τους απορρίψουν ως θανάσιμη παγίδα-αμαρτία∙ να μην επικρατήσει ο οπτισμός των «δικαιωμάτων», μιας και ο Λόγος του Θεού και η Φύση (κτιστή πραγματικότητα) απορρίπτουν όλες τις «διαβαθμίσεις – διαρρυθμίσεις» των παρά φύσιν σαρκικών ομοφυλοφιλικών «δικαιωμάτων». «Πάντα μοι έξεστιν, αλλ’ ου πάντα συμφέρει∙ πάντα μοι έξεστιν, αλλ’ ουκ εγώ εξουσιασθήσομαι υπό τινος. Τα βρώματα τη κοιλία και η κοιλία τοις βρώμασιν∙ ο δε Θεός και ταύτην και ταύτα καταργήσει. Το δε σώμα ου τη πορνεία, αλλά τω Κυρίω, και ο κύριος τω σώματι» (Α΄ Κορ. 6, 12 – 14), τονίζει ο Απ. Παύλος.
Να θυμηθούμε, ότι η σύλληψη της αρνητικότητας, ειδικά της αμαρτίας, μέσω κοινωνικών κανόνων, ωθεί τους ανθρώπους σε δοκιμασίες μη αναστρέψιμες πολλές φορές, όπως εθνικές, οικογενειακές, προσωπικές, παγκόσμιες και περιβαλλοντικές συμφορές.
Μπορούμε, για παράδειγμα, να αρνηθούμε – ξεχάσουμε την καταστροφή των Σοδόμων και Γομμόρων ή τις θηριωδίες των πολέμων, το γεγονός των θυμάτων, των συνεπειών τους, όλα αποτελέσματα της αμαρτίας, διότι «πάσα παράβασις και παρακοή έλαβεν ένδικον μισθαποδοσίαν, πως ημείς εκφευξόμεθα τηλικαύτης αμελήσαντες σωτηρίας;» (Εβρ. 2, 2-3).
Το Ελληνικό Έθνος, απ’ αρχής αγκάλιασε το μήνυμα του ουρανού, που ακούσθηκε από το στόμα του Θεανθρώπου∙ κήρυγμα που ημέρεψε βάρβαρες ψυχές σ’ όλο τον κόσμο, τη στιγμή που οι αρχαίοι λαοί, ιδίως οι Έλληνες, είχαν δώσει (μέχρι τότε) σημασία μόνο στον «πολίτη» άνθρωπο και όχι στο βάθος – φύση του ανθρώπου. «Τέθεικά σε εις φως Εθνών του είναι σε εις σωτηρίαν έως εσχάτου της γης» (Πραξ. 13, 47-48), είναι το πρόσταγμα του Θεού στην Ελλάδα.
Διαβάστε, κ.κ. βουλευτές, το βιβλίο του Θεοδ. Α. Κριεζή (τ. βουλευτού) με τίτλο: «Το Ελληνικό Έθνος και η Σύγχρονη Εποχή», που περιέχει πολύτιμες σκέψεις πάνω στον ανθρώπινο βίο, πάνω στη Φύσι, πάνω στην πολιτική διακονία, όπως και το βιβλίον «Θρησκεία και Επιστήμη» του Ιωάννου Σκαλτσούνη – Τεργέστη 1884, μήπως και αρχίσει το ενδιαφέρον σας για μελέτη της Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας.
Οι σύγχρονοι Έλληνες, ως τελευταία ευκαιρία, ας διαβάσουν τα βιβλία – συγγράμματα του μακαριστού Νίκου Ψαρουδάκη, που θεμελιώνει (ορθά) την κοινωνική ζωή επί του Ευαγγελίου, ως θεραπεία της πραγματικότητας.
Υπάρχουν πολλές, Δόξα τω Θεώ, Ελληνορθόδοξες προσωπικότητες προς μελέτη και μίμηση, που δίνουν την εικόνα της ομοφωνίας τους επί της Ορθοδόξου διδασκαλίας, για θεραπεία της κοινωνίας.
Οι «σύγχρονοι» πολιτικοί δεν αντιλαμβάνονται, απορώ, την βιολογική και ιστορική ισοπέδωση που επιφέρει το επαίσχυντο νομοσχέδιο;
Δεν αντιλαμβάνονται τον τρομακτικό, εκφυλιστικό, ανελέητο διωγμό του «νομοσχεδίου» στην οικογένεια, στην ανθρώπινη φύση; Τόση, δυστυχώς, απόσταση χωρίζει τα πτυχία τους από την Ελληνορθόδοξη παράδοση; Έτσι φαίνεται!
Θαυμάζουμε ένα πρόσωπο υψηλής πολιτικής και θρησκευτικής διαγωγής, που ήτο ο ευσχήμων βουλευτής Ιωσήφ, ο από Αριμαθαίας.
Στη δίκη του Χριστού μεγάλες ζυμώσεις είχαν γίνει στη συνείδηση του βουλευτού Ιωσήφ, μέλους του μεγάλου συνεδρίου που δίκασε τον Ιησού. Ανέβηκαν στη συνείδησή του όλα τα υγιή στοιχεία εκ της μαθητείας του, ως κρυφός μαθητής, παρά τους πόδας του Χριστού.
Ευσχήμων= Ευυπόληπτο μέλος του μεγάλου συνεδρίου, που και αυτός προσδοκούσε τη Βασιλεία του Θεού (Λεξικό Αναστασίου Χατζηαργυρού).
Συγκεντρωτικά – Αξονικά, συλλέγουμε τις εξής πληροφορίες από την Καινή Διαθήκη:
Α) Ο Ιωσήφ είχε καταγωγή από την Αριμαθαία και είχε εγκατασταθεί στην Ιερουσαλήμ∙ είχε δε σημαντική περιουσία, όπως μας πληροφορεί ο Ευαγγελιστής Ματθαίος (27, 57).
Β) Δεν ψήφισε την καταδικαστική απόφαση στο συνέδριο κατά του Χριστού (Λουκά 23, 50-54): «ούτος ουκ ην συγκατατεθειμένος τη βουλή και τη πράξει αυτών» (των Ιουδαίων δηλ.).
Γ) Ο Μάρκος υπογραμμίζει ότι ήτο «ευσχήμων», δηλ. σεβαστός, έντιμος.
Δ) Έδειξε «τόλμη»: «…τολμήσας εισήλθε προς Πιλάτον και ητήσατο το σώμα του Ιησού» (Μαρκ. 15, 43).
Η σθεναρή υπεράσπισις της αλήθειας επέπρωτο να λάμψη χριστιανικά, ακόμη και προ Χριστού, στο πρόσωπο του Σωκράτη. Θαυμάζουμε το ήθος του, ως αντίσταση, στον έλεγχο των δημαγωγών και ολιγαρχών, όταν παρανομούσαν. Θαυμάζουμε, επίσης, τη στάση του στην καταδίκη των εννέα (9) στρατηγών, που νίκησαν εις Αργινούσας (406 π.Χ.)∙ να μην ξεχάσουμε και την ανυπακοή του στον τρόπο διοίκησης των τριάκοντα (30) τυράννων, μετά την νίκη της Σπάρτης (404 – 403 π.Χ.).
Οφείλουμε να μνημονεύσουμε και τον Ιπποκράτη, η θεωρητική σκέψη του οποίου, ως τελική ανάλυση, επιδίωξε και κοινωνική πρακτική ενέργεια (πρακτική ανταπόδοση). Είπε:
«ο άνθρωπος διαμορφώνεται όχι μόνο από το κλίμα και τη διατροφή αλλά και από τους νόμους» (Βλέπε Ιπποκράτους «περί αέρων, υδάτων, τόπων»).
Σχόλιο
Η Ορθοδοξία δεν διδάσκει Κράτος (πολιτεία) θεοκρατικό, όπως για παράδειγμα η πολιτεία του Καλβίνου (16ος αιώνας - Γενεύη). Επιθυμεί, όμως, Χριστιανικό τρόπο κοινωνικής οργάνωσης. Χρόνια τώρα η Βουλή έχει γίνει εκβολή ολεθρίων διδασκαλιών – νόμων, «χρωματικής» υφής.
Εάν ψηφισθεί το νομοσχέδιο «Γάμου ομοφυλοφίλων», τότε ο κόσμος της Βουλής υποβιβάζεται σε φρόνημα αντίθετο προς τον Θεό, την Βιολογία, προς την Φύση, προς την Επιστήμη.
Στο βιβλίο του Μάο-Τσε-Τουγκ με τίτλο: «Η Νέα Δημοκρατία», δεν βρίσκουμε φιλοσοφικό πνεύμα – περιεχόμενο τόσο χαμηλό, όσο στο σημερινό Αστικό κόμμα της «Νέας Δημοκρατίας».
Στις παραινέσεις της Ιεραρχίας της Εκκλησίας, υπάρχει νέφος αντιφάσεων. Στο δημόσιο λόγο της (Κρήτη) αναγνωρίζει τον Προτεσταντισμό, αυτή την Μήτρα του «γάμου ομοφυλοφίλων», ως «Εκκλησία» με μυστήρια και χάρι, ενώ αποσιωπά το ήθος του.
Να στερηθούν τη Θεία Κοινωνία και όσοι αναγνωρίζουν τον Προτεσταντισμό ως «εκκλησία» και όχι μόνο εκείνοι που νομίζουν ότι «παντρεύονται».
Ζητούμε από τους βουλευτές να καταψηφίσουν το νομοσχέδιο, μιμούμενοι τον Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας στο φρόνημα και στην τόλμη του. Ζητούμε ευσχήμονες βουλευτές!
«Ούτος ουκ ην συγκατατεθειμένος τη βουλή και τη πράξει αυτών» (των Ιουδαίων δηλ.) (Λουκά 23, 50-54).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου