ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ Ἀνθολόγιο ἀποσπασμάτων ἐπιστολῶν ἐκ τοῦ βιβλίου Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΒ' Αὐτή, ἀδελφή μου, εἶναι τέχνη τεχνῶν καί ἐπιστήμη ἐπιστημῶν.

ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ

Ἀνθολόγιο ἀποσπασμάτων ἐπιστολῶν ἐκ τοῦ βιβλίου

Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΒ'
Αὐτή, ἀδελφή μου, εἶναι τέχνη τεχνῶν
καί ἐπιστήμη ἐπιστημῶν. 

 

 
Διαβάστε ἀπόσπασμα ἀπό τήν Ἐπιστολή:  Α΄ , Β΄ , Γ΄ , Δ΄ , Ε΄ , ΣΤ΄, Ζ΄ ,Η΄ , Θ΄, Ι΄ , ΙΑ΄ , ΙΒ΄ , ΙΓ΄ , ΙΔ΄ , ΙΕ΄ , ΙΣΤ΄ , ΙΖ΄ , ΙΗ΄ , ΙΘ΄ , Κ΄ , ΚΑ΄ , ΚΒ΄ , ΚΓ΄ , ΚΔ΄ ,  ΚΕ΄, ΚΖ΄ , ΚΘ΄ , Λ΄ , ΛΑ΄ , ΛΒ΄ , ΛΓ΄ , ΛΔ΄ , ΛΕ΄ , ΛΣΤ΄ , ΛΗ΄ , ΛΘ΄ , Μ΄ , ΜΑ΄ ,

Αὐτή, ἀδελφή μου, εἶναι τέχνη τεχνῶν κάι ἐπιστήμη ἐπιστημῶν. (ΜΒ΄).

Ἡ σημερινή κατάστασις τῶν πολλῶν περιωρίσθη εἰς ἔνα τύπον ἐξωτερικόν. Πέραν τούτου δέν ὐπάρει φροντίδα καί μέριμνα διά τό ἐσωτερικόν τῆς ψυχῆς, ὄπου συνίσταται τό πᾶν· ὄπου ἑνώνεται ὁ ὑλικός μέ τόν ἄϋλον· ὁ ἄνθρωπος μέ τόν Θεόν, κατά τό ἐγχωροῦν εἰς τήν χωματώδη μας φύσιν. 

Τοῦτο εἶναι τό πολύ ὡραῖον καί τό πάνυ καλόν. Ἀλλά τό ἀποφεύγομεν πάντες. Πάντες τά νῶτα στρέφομεν. Καθότι ἀπαιτεῖται ἀγών. Ἀλλά καί πολύ φρικιᾲ ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου, ἐάν μόνον ἀκούσῃ περί αὐτῶν. 

Εἰς αὐτόν τόν ἀγῶνα πρέπει νά συνεργήσῃ ὁ Θεός. Διότι χωρίς αὐτοῦ οὐδέν κατορθοῦται. Πρέπει νά ἀγωνισθῇ ἡ προαίρεσις τοῦ ἀνθρώπου. Ἀλλά πρέπει νά στάξῃ αἵμα τό σῶμα. Καθότι θά ' βγῇ ἡ δορά τοῦ ἔσω ἀνθρώπου. Θά λυώσῃ ὡς κηρός ὁ ἄνθρωπος ὁ παλαιός. Καί ὅπως ὁ σίδηρος, ὅταν ἐμβαίνῃ στήν φωτιά, ξεκολλᾷ καί πέφτει ἡ σκουριά πού ἔχει ἐπάνω, ἔτσι καί εἰς τόν ἄνθρωπον γίνεται. 

Ἔρχεται κατ' ὀλίγον ἡ χάρις, καί μόλις πλησιάσῃ τόν ἄνθρωπον ὡς κηρός ἀναλύει. Καί δέν γνωρίζει εἰς αὐτήν τήν στιγμήν τόν ἑαυτόν του ὁ ἄνθρωπος, ἐνῷ ὅλος εἶναι πολυόμματος νοῦς καί διαυγέστατος. Ὅμως εἰς αὐτήν τήν ὑπερφυῆ ἐνέργειαν δέν ἠμπορεῖ νά ξεχωρίσῃ τόν ἑαυτόν του, διότι ἑνοῦται ὅλος μέ τόν Θεόν. 

Καί τότε πίπτει ἡ σκουριά. Ἀφαιρεῖται ἡ σφραγίδα. Ἀποθνήσκει ὁ παλαιός ἄνθρωπος. Ἀφαιρεῖται τό μητρικόν αἴμα. Ἀνακαινοῦται τό φύραμα. Καί δέν ἀλλάζει κατά τό σῶμα ὁ ἄνθρωπος, ἀλλά τά φυσικά προτερήματα καί χαρίσματα τοῦ ἀνθρώπου, αὐτά φωτίζει, ἐνδυναμοῖ καί ἀνακαινίζει ἡ χάρις. Καί ζωογονεῖται ὁ πάλαι Ἀδάμ, ὁ πλασθείς κατ' εἰκόνα Θεοῦ. 

Διότι τώρα, καθώς ἡμεῖς εἴμεθα πατρογονιῶς πονηροί, ἄσωτοι καί δειστραμμένοι, εἴμεθα κατ' εἰκόνα τοῦ Πονηροῦ. Ἔτσι μᾶς ἔχει καταστήσει αὐτός· ἀπό αἴμα καί φλέγμα.

Ἀλλ' ὅμως μέχρι νά γίνουν αὐτά ἀπαιτοῦνται πολλά. 

• Θέλει ἄκραν νηστείαν, διά νά φύγῃ τό μητρικόν αἵμα· νά καθαρίσῃ τό φλέγμα-ἡ λέρα αὐτή. Αἱ προλήψεις πού ἔμαθε παιδιόθεν ὁ ἄνθρωπος, νά σβήσουν. 
• Θέλει μαζί νά συνδέσῃ καί τήν διηνεκῆ ἀγρυπνίαν. Ὄχι ἅπαξ ἤ δίς, ἀλλά συνεχῶς, διά νά λεπτύνῃ ὁ νοῦς ὀ παχύς καί δυσκίνητος.
• Καί τρίτον τήν ἀδιάλειπτον προσευχήν. Μέ νοῦν, μέ λόγον, καί μέ καρδίαν.Καί καθώς ἠ πνοή ἐάν παύσῃ ἀποθνήσκει ὁ ἄνθρωπος, ἔτσι καί χωρίς τῆς ἐνδελεχοῦς καί ἀενάου εὐχῆς ἀποθνήσκει ἡ ψυχή.

ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ   
 Ἀπό: Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ