Το 2019,

η Ρωσία μελέτησε πώς να δημιουργήσει «έναν νέο τύπο κοινωνίας», χρησιμοποιώντας

την επεξεργασία γονιδιώματος.

Φωτό

Κρατική Δούμα: Η επεξεργασία του γονιδιώματος είναι εκπληκτική, παρόλο που «η παρέμβαση στη φυσική διαδικασία της σύλληψης μπορεί να προκαλέσει πολύπλοκες αλλαγές στο γενετικό υλικό».

Η Κρατική Δούμα της Ρωσίας διερεύνησε στρατηγικές «απαλλαγμένες από διαμάχες» για την εισαγωγή νέων τεχνολογιών με «προβληματικές προεκτάσεις για τον κοινωνικό, νομικό, ηθικό και θρησκευτικό τομέα».

Του Edward Slavsquat

Τον Αύγουστο του 2019 - λίγους μήνες πριν οι κυβερνήσεις αρχίσουν να πλασάρουν το υπερανθρωπιστικό ουτοπικό δηλητήριο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ ως αντίδοτο στον Ιό - η Κρατική Δούμα της Ρωσίας έθεσε ένα πολύ ενδιαφέρον (θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι πολύ επίκαιρο!) ερώτημα:

Πώς μπορούμε να μετασχηματίσουμε πλήρως την κοινωνία χρησιμοποιώντας την γονιδιακή επεξεργασία, χωρίς να παραβιάσουμε τον νόμο και χωρίς να τσαντίσουμε τους πάντες;

Δεδομένου ότι η απάντηση σε αυτό το ερώτημα απαιτούσε νομικές και ηθικές εκτιμήσεις -θέματα για τα οποία ελάχιστοι Ρώσοι νομοθέτες ενδιαφέρονται-, η Κρατική Δούμα αποφάσισε να αναλάβει την έρευνα σχετικά με τα έσω και τα έξω της αναβάθμισης των απαρχαιωμένων «νόμων» της Ρωσίας, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να τροποποιηθούν γενετικά. Προσφέροντας σχεδόν 9 εκατομμύρια ρούβλια (122.000 δολάρια), το νομοθετικό σώμα ζήτησε μια μελέτη που θα εξέταζε:

«...τις δυνατότητες ανάπτυξης χωρίς προστριβές μιας νέας γενιάς τεχνολογιών, για τη χρήση τεχνολογιών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (επεξεργασία γονιδιώματος, μεταβολική διαχείριση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης κ.λπ.) για να δημιουργηθεί ένας νέος (συμβατικός) τύπος κοινωνίας, που θα βασίζεται σε πιο προηγμένη νομοθεσία»

(Η επεξεργασία γονιδιώματος ή γονιδιακή επεξεργασία είναι ένας είδος γενετικής μηχανικής κατά την οποία DNA εισάγεται, διαγράφεται, τροποποιείται ή αντικαθίσταται στο γονιδίωμα ενός ζωντανού οργανισμού.)

Μπορείτε να κατεβάσετε ένα αποθηκευμένο αντίγραφο της επίσημης «διάταξης» εδώ.

Σελίδα 4 της διάταξης της Δούμας για την μελέτη «μπορούμε να αρχίσουμε να φτιάχνουμε μωρά στον δοκιμαστικό σωλήνα;»

Το έγγραφο αναγνώρισε τις «προβληματικές πτυχές» του να παριστάνεις τον Θεό, αλλά ήλπιζε να βρει νομικά παραθυράκια για αυτά τα δευτερεύοντα ζητήματα:

«Έχοντας πολλά πλεονεκτήματα, οι τεχνολογίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής κατά την εφαρμογή τους, παρουσιάζουν πολλές προβληματικές παραμέτρους στον κοινωνικό, νομικό, ηθικό και θρησκευτικό τομέα. [...] Η παρέμβαση στη φυσική διαδικασία της σύλληψης μπορεί να προκαλέσει πολύπλοκες αλλαγές στο γενετικό υλικό», σημειώνεται στο έγγραφο.

«Η νομοθεσία που ισχύει στις περισσότερες χώρες του εξωτερικού, λαμβάνοντας υπόψη τα θρησκευτικά, ηθικά, δεοντολογικά και νομικά προβλήματα, είτε απαγορεύει είτε περιορίζει τη χρήση των τεχνολογιών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, παραδέχονται οι συντάκτες των εγγράφων για τις δημόσιες συμβάσεις.»

Η Κρατική Νομική Ακαδημία της Μόσχας ανέλαβε τη σύμβαση. Σύμφωνα με την ακαδημία, τα τεχνητά έμβρυα δεν πρέπει να έχουν τα ίδια νομικά δικαιώματα με έναν «κανονικό» άνθρωπο - διότι αυτό θα ήταν κακό για την επιστήμη:

Σύμφωνα με την καθηγήτρια Μπογκντάνοβα, «η απόδοση νομικού στάτους στο έμβρυο από τη στιγμή της σύλληψης θα συνεπαγόταν την απαγόρευση της επιστημονικής έρευνας [για νέες τεχνολογίες]... γεγονός που θα επηρεάσει αρνητικά την ανάπτυξη της επιστήμης».

Τελικά, η Κρατική Νομική Ακαδημία της Μόσχας εισηγήθηκε ότι ένα έμβρυο in vitro θα πρέπει να εντάσσεται σε μια «ξεχωριστή νομική κατηγορία πολιτικών δικαιωμάτων, με διαφορετικά δικαιώματα [από τους ανθρώπους], τα οποία δεν έχουν ακόμη καθοριστεί».

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί αυτό είναι ελαφρώς ανησυχητικό - ακόμη και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν σχολίασε το πού μπορούν να οδηγήσουν τέτοιες «ξεχωριστές κατηγορίες» ανθρώπινης ζωής.

Τον Οκτώβριο του 2017, ο Πούτιν μίλησε στην εκδήλωση «Νεολαία 2030: Εικόνα του μέλλοντος» (που δεν πρέπει να συγχέεται με την Ατζέντα 2030 ή τη Μόσχα 2030) στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών της Ρωσίας.

Όπως ανέφερε το RIA Novosti:

Σύμφωνα με τον επικεφαλής του κράτους, η σύγχρονη επιστήμη προσφέρει τεράστιες ευκαιρίες στον τομέα της αλλαγής της ανθρώπινης φύσης, αλλά η έρευνα αυτή μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες.

«Μπορείτε να φανταστείτε ότι ένας άνθρωπος μπορεί να δημιουργήσει ένα άτομο με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Μπορεί να είναι ένας λαμπρός μαθηματικός, μπορεί να είναι ένας λαμπρός μουσικός, αλλά μπορεί επίσης να είναι ένας στρατιωτικός - ένα άτομο που μπορεί να πολεμήσει χωρίς φόβο, χωρίς αίσθημα συμπόνιας και λύπης, χωρίς πόνο», δήλωσε ο πρόεδρος.

«Καταλαβαίνετε, η ανθρωπότητα μπορεί να εισέλθει -και πιθανότατα θα εισέλθει στο άμεσο μέλλον- σε μια πολύ δύσκολη και κρίσιμη περίοδο της ανάπτυξης και της ύπαρξής της. Και αυτό που μόλις είπα μπορεί να είναι χειρότερο από μια πυρηνική βόμβα», τόνισε ο Πούτιν.

Αυτό έγινε το 2017.

Δύο χρόνια αργότερα:

Η Ρωσία θα κάνει γενετικά τεστ σε στρατιώτες για να εντοπίσει τους καλύτερους μαχητές και τους πιο νοήμονες.

Η Ρωσία σχεδιάζει να αναπτύξει «γενετικά διαβατήρια» για το στρατιωτικό προσωπικό, σύμφωνα με τον Αλεξάντερ Σεργκέγιεφ, επικεφαλής της Ακαδημίας Επιστημών της χώρας. Στο πρόγραμμα εμπλέκεται επίσης η Στρατιωτική Ιατρική Ακαδημία του Κίροφ, η οποία διεξάγει έρευνα στις στρατιωτικές ιατρικές υπηρεσίες.

Μιλώντας ενόψει του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης (SPIEF), ο Σεργκέγιεφ δήλωσε ότι «το πιο σημαντικό και ενδιαφέρον έργο που εξετάζεται από τους εκπροσώπους της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και της Στρατιωτικής Ακαδημίας, είναι το λεγόμενο γενετικό διαβατήριο ενός στρατιώτη. Το έργο είναι μακρόπνοο, επιστημονικό, θεμελιώδες. Η ουσία του είναι να βρεθούν τέτοιες γενετικές προδιαθέσεις μεταξύ του στρατιωτικού προσωπικού, οι οποίες θα τους επιτρέψουν να προσανατολιστούν σωστά ανάλογα με τις στρατιωτικές ειδικότητες».

Τον Μάρτιο, ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν εξέδωσε ένα διάταγμα για τη «χημική και βιολογική ασφάλεια για την περίοδο έως το 2025», το οποίο εισήγαγε την έννοια των γενετικών διαβατηρίων για όλους τους πολίτες.

Τι άλλαξε;