Έχοντας
στο κρυφό μέρος της ατζέντας του το να αποκόψει σταδιακά τη γονική
επιμέλεια, ο πρωθυπουργός εκμεταλλεύεται τα φαινόμενα βίας για να
στοχοποιήσει τους γονείς και έτσι να δικαιολογήσει την «περικύκλωση» του
γονέα, με νόμους που θα κάνουν συν – κηδεμόνα το κράτος. Όπως βλέπουμε
να συμβαίνει σε άλλα κράτη που έχουν εξελίξει τον woke πατερναλισμό, οι
ποινές στους γονείς αυστηροποιούνται και η αφαίρεση επιμέλειας τέκνου
γίνεται με fast track διαδικασίες…
Οι
αυστηρότερες ποινές δεν θα δημιουργήσουν ούτε καλύτερους γονείς, ούτε
καλύτερα παιδιά, ούτε καλύτερα σχολεία. Η κακή ανατροφή, η κάκιστη
ποιότητα παιδείας, η φτώχεια, οι ταξικές ανισότητες, η υπονόμευση του
θεσμού της οικογένειας, η απεμπόληση των παραδοσιακών αξιών από το
κράτος, η υποτίμηση της ηθικής, τα χυδαία πρότυπα του «Lifestyle», όλα
αυτά είναι ριζικές αιτίες για τη μάστιγα της νεανικής βίας. Με αυτά όμως
δεν ασχολείται καθόλου η κυβέρνηση, γιατί είναι βασικά γρανάζια του
συστήματος που τη συντηρεί στην εξουσία…
Έκρηξη
νεανικής βίας:
Ο πρωθυπουργός τη χρησιμοποιεί ως «πάτημα» για να
υποσκάψει τον ρόλο του γονέα κάνοντας συν – κηδεμόνα των παιδιών…το
κράτος
Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης
Τον περασμένο Απρίλιο, ο πρωθυπουργός είχε στήσει μια
επικοινωνιακή φανφάρα σε Γυμνάσιο της Πολίχνης, όπου βρέθηκε (με
συνοδεία… δεκάδων αυτοκινήτων) για να κηρύξει τον… ανένδοτο αγώνα του
ενάντια στα φαινόμενα σχολικής βίας. Εκεί είχε παρουσιάσει ένα σχέδιο με
ξαναζεσταμένα μέτρα, όπως η απαγόρευση του κινητού, ο περιορισμός των
αδικαιολόγητων απουσιών, η επαναφορά της πενταήμερης αποβολής κ.λπ.
Παρέα με αυτά τα ρηχά μέτρα, πλασαρίστηκαν τα ψηφιακά πειράματα του
Πιερρακάκη στα σχολεία.
Σε σχετικό άρθρο που είχαμε γράψει για εκείνη την υποκριτική στάση της κυβέρνησης, υπογραμμίζαμε ότι αυτά τα μέτρα δεν θα φέρουν κανένα αποτέλεσμα για
2 βασικούς λόγους: Πρώτον γιατί αρκούνται στην επιφάνεια του
προβλήματος και όχι στην ουσία του, και δεύτερον γιατί η κυβέρνηση με το ένα χέρι τιμωρεί τη βία και με το άλλο την πυροδοτεί.
