«Ο ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ»
(Ένας Μάρτυρας της Ορθοδοξίας,
ένας προφήτης του Γένους)
Αναμφίβολα, είναι τεράστιο το ιστορικό και πνευματικό στίγμα του Παπουλάκου, διότι ως λειτουργική σύνθεση Πατριωτικού-Εθνικού και Ορθοδόξου φρονήματος, ξεπέρασε την Ιστορική σχετικότητα και αποτελεί φράγμα στη σημερινή «σύγχρονη αναθεώρηση» των Ορθόδοξων αξιών. Ήταν ένας αληθινός και σεμνός μοναχός, που ομιλούσε (πάντα) με πάθος και ιερότητα για την ορθόδοξη πίστη και για την Ελλάδα.
Χρειάζεται, σήμερα, να προσδιορίσουμε όλες τις συνάψεις που επικοινωνούν με τις παραδόσεις της Ορθοδοξίας και του Έθνους, διότι οι σημερινοί πολιτικοί (γενικά) είναι αρνητές των πατροπαράδοτων δομών, προσπαθώντας να περάσουν στους ανθρώπους (ιδίως στους νέους) την αντίληψη ότι Ορθοδοξία και Έθνος είναι συστήματα και διαδικασίες «επιβεβλημένης άγνοιας».
Ανιχνεύοντας το παρελθόν με Ορθόδοξα, Εθνικά, επιστημονικά και παιδαγωγικά κριτήρια, συναντούμε και την αγιασμένη μορφή του «ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ» (Χριστόφορος Παναγιωτόπουλος). Η δράση του και η διδασκαλία του αποτελούν τις συντεταγμένες της πνευματικής αγωνίας του (προσδοκιών του) για τους Έλληνες κάθε εποχής, που κινδυνεύουν να γίνουν (σήμερα) «Homo Electronicus».