
Yorgos:
-Γιατί αφού όλοι όσοι χαραχθούν, και
προηγουμένως είχαν δεχτεί όλα τα προηγούμενα και κατά την δική σας τοποθέτηση
ήταν από πριν ήδη καταδικασμένοι, χρειάζεται τελικά και να χαραχτούν; Η
Αποκάλυψη θα αρκείτο στο όνομα ή στον αριθμό του θηρίου προκειμένου να
προειδοποιήσει τους πάντες, και όχι μόνο τους ανθρώπους της εποχής του
Αντιχρίστου.
Γιά νά γίνει κατανοητή ἡ ἀπάντησή μας (καί στούς ἀναγνῶστες), πρέπει
πρῶτα νά ἐξηγηθοῦν κάποια βασικά σημεῖα.
Ἀρχικῶς, τό τελικό χάραγμα εἶναι αὐτό στό δεξί
χέρι ἤ μέτωπο τῶν ἀνθρώπων στίς ἔσχατες ἡμέρες τῆς ἐποχῆς τοῦ τελικοῦ Ἀντιχρίστου.
Αὐτό δέν τό ἀρνεῖται κανείς, διότι εἶναι ἐκ τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ (Ἀποκάλυψη).
Γιατί ἐπί τῆς χειρός;
«Ἴνα τῶν δεξιῶν καί ἀγαθῶν ἔργων ἐκκόψη τήν
ἐνέργειαν» (Ἅγιος Ἀνδρέας Καισαρείας καί Ἀρέθας Καισαρείας), δηλαδή γιά νά
φύγει ἡ χάρις ἀπό τούς ἐπί τοῦ σώματος σφραγισμένους καί νά ἐμποδίζονται νά πράττουν
καλά καί ἀγαθά ἔργα.
Γιατί ἐπὶ τῶν μετώπων;
Γιατί στό σημεῖο ἐκεῖνο τῆς κεφαλῆς καί ἀνάμεσα
στά μάτια θά «ἐμποιήση σκοτασμόν τοῖς ἀπατωμένοις» (Ἅγιος Ἀνδρέας Καισαρείας)
καί «ἴνα ἐν τῇ πλάνῃ και τῷ σκότει διδάξη αὐτούς παρρησιάζεσθαι» (Ἅγιος Ἀνδρέας
Καισαρείας) καί «τοῦ μή ὠς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως ἀντέχεσθαι τῆς εὐσεβείας» (Ἀρέθας).
Δηλαδή, γιά νά προξενήσει σκοτασμό στό ὁπτικόν τῶν ἀνθρώπων (πῶς βλέπουν ὅ,τι
συμβαίνει μέσα κι ἔξω τους) καί στό νοῦ τους (πῶς σκέπτονται), ἑπομένως γιά νά
βλέπουν καί νά μή βλέπουν, γιά νά νοοῦν καί νά μήν ἐννοοῦν κι ἄρα νά πλανῶνται
καί νά μή ζοῦν εὐσχημόνως ὡς τέκνα τοῦ φωτός, ἀλλά νά μετασχηματισθοῦν σέ τέκνα
σκότους, δηλαδή τοῦ Διαβόλου. Μέ ἄλλα
λόγια, τό τελικό ἐπί τοῦ σώματος χάραγμα ἰσοδυναμεῖ μέ τήν τελική καί ἀναμφιβόλως
ἀμετάκλητη πτώση τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως αὐτή τοῦ ἀμετανότητου Ἑωσφόρου ἀπό Ἄγγελο φωτός
σέ Διάβολο σκότους.
Πᾶμε τὠρα στήν λέξη «χάραγμα», πῶς προέκυψε· «ὑπενϑυμίζει τήν παλαιάν ἀνατολικήν συνήϑειαν
τοῦ ἐγχαράσσειν ἤ ἐνστίζειν τό ὄνομα σαρκικοῦ ἤ πνευματικοῦ κυρίου διά
πεπυρακτωμένου ὀργάνου ἐπί τῆς χειρός ἤ τοῦ μετώπου μισϑοφόρων ἤ δούλων ἀνϑρώπων
ἤ ϑεῶν» (Παναγιώτης Μπρατσιώτης). Ἑπομένως, ὡς σημάδι φανερώνει ἐξάρτηση, ὑπηρεσία, κατοχή, ὑποταγή,
προσκύνηση δούλου σέ κάποιον κύριο, πού τοῦ ἀνήκει φέροντας ἐπάνω του ἀνεξίτηλη τήν ὑπογραφή του (ἐν
προκειμένῳ τό ὄνομα ἤ τόν ἀριθμό τοῦ θηρίου καί Ἀντιχρίστου!).