Τό γνῶθι σαὐτόν: "προσοχή στίς παρθένες"!

       

 Τό γνῶθι σαὐτόν:  
 "προσοχή στίς παρθένες"!

      ( Ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως )

 

Τό παρακάτω ἀπόσπασμα
ἐκτός ἀπό τίς μοναχές,

 ἀφορᾶ ὅλες εὐρύτερα τίς γυναῖκες 

πού βαδίζουν τήν ὁδό τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς 

καί κινδυνεύουν λόγῳ ἀδιάκριτου συναισθηματισμοῦ

νά ἀγαπήσουν λάθος πρόσωπο ἀντί τοῦ Χριστοῦ

Ὁ Μέγας Βασίλειος συνιστώντας τήν προσοχή στίς παρθένες, λέει: «Ἔτσι καί ἡ παρθένος, ὁτιδήποτε κάνει – εἴτε εἶναι μόνη της ἤ μέ ἄλλους, εἴτε πρόκειται νά πεῖ τή γνώμη της εἴτε γιά τό πῶς θά κινηθεῖ ἤ ποιά μορφή θά πάρει καί ποιά στάση θά κρατήσει, - νά τό κάνει γιά νά ἀρέσει στόν Νυμφίο της, συνομιλώντας μέ τούς φίλους τοῦ Νυμφίου συνετά καί μέ καθαρότητα».

Ὁ Βασίλειος θεωρεῖ τήν παρθένο τέλεια στήν ἀρετή καί ὁμοίωμα Θεοῦ· γι’ αὐτό καί ὀνομάζει αὐτήν «θεῖο ἄγαλμα», δηλαδή ζωντανή εἰκόνα τοῦ Θεοῦ καί τήν προτρέπει λέγοντας: «Ἀναμφίβολα πρέπει νά εἶναι ἀκέραιη σάν τήν περιστερά καί φρόνιμη σάν τό φίδι». Ὁ ἴδιος πατέρας συμβουλεύει ἐπίσης λέγοντας, ὅτι ἡ ὄντως παρθένος πρέπει νά ζεῖ μέ ἀκρίβεια, καί νά διαφυλάττει τόν ἑαυτό της ἀπό ὁποιοδήποτε ἀντρικό ἄγγιγμα, καί ὅταν περπατάει μέ γυναῖκες, τόν νοῦ της νά τόν ἔχει στραμμένο στόν οὐρανό καί νά τόν κρατάει ἐντελῶς ἔξω ἀπό τό σῶμα της. Ἐπίσης συμβουλεύει νά προσέχουν οἱ μοναχές τίς συναναστροφές μέ τούς ἀδελφούς, μή τυχόν καί τούς ὑπηρέτες τοῦ Κυρίου, ἀπό τό γεγονός ὅτι τούς ἀκοῦν νά μιλοῦν γιά τόν Νυμφίο συνεχῶς, τούς ἀγαπήσουν τό ἴδιο μέ τόν Νυμφίο, ὑποβιβάζοντας ἔτσι τό ἀξίωμα τοῦ Νυμφίου· ἤδη μερικές, ὄχι μόνο ἀγάπησαν τούς ὑπηρέτες ὅμοια μέ τόν Νυμφίο, ἀλλά καί περισσότερο ἀπό τόν Νυμφίο· προσβάλλοντας δέ τόν Νυμφίο πού ἄπαξ νυμφεύθηκαν, ἔγιναν νύφες τῶν ὑπηρετῶν Του. Γι’ αὐτόν τόν λόγο ὀφείλουν οἱ παρθένες νά προσέχουν τόν ἑαυτό τους καί νά μήν παρεκκλίνουν δεξιά καί ἀριστερά, γιά νά μήν πλανηθοῦν, ἀλλά νά προχωροῦν στή μέση ὀδό καί πάντοτε πρός τήν ἀρετή: «Βλέπωσι πῶς ἀκριβῶς περιπατῶσι, μή ὠς ἄσοφοι, ἀλλ’ ὡς σοφαί» ( Έφ. ε’ 15 ), γιατί προχωροῦν μέν στήν ἀρετή, ἀλλά ἐν μέσῳ πολλῶν παγίδων, καί πάνω ἀπό τά τείχη τῶν πόλεων, καί πρέπει νά προνοοῦν μήπως ἀπό ἀμέλεια πιαστεῖ τό πόδι τους στήν παγίδα ἤ πέσουν ἀπό τά τείχη τῆς πόλης καί βιαίως χάσουν τή ζωή τους.

  +