Ἡ πονηρή συνείδηση δημιουργεῖ λύπη Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (Χρυσοστομικά Μαργαριτάρια)

Ἡ πονηρή συνείδηση δημιουργεῖ λύπη

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

(Χρυσοστομικά Μαργαριτάρια)

 

"Ἐμεῖς, πού βρισκόμαστε μέσα σέ αὐτό τό σῶμα, στενάζουμε πιεζόμενοι σάν ἀπό κάποιο φορτίο" (Β΄ Κορ. 5, 4). Εἶδες πόσο καλό πρᾶγμα εἶναι ἡ ἀντιμετώπιση τῆς ζωῆς μέ τέτοια φιλοσοφικότητα; Ἐκεῖνα πού θεωροῦνται ἀπό τούς ἄλλους ἄξια γιά δάκρυα, αὐτά γιά τόν μακάριο Παῦλο εἶναι ἄξια γιά στεναγμούς. Ἤ δέν εἶναι ἄξιο γιά στεναγμούς, τό νά ζοῦμε σέ ξένη πατρίδα καί νά κατοικοῦμε μακριά ἀπό τή δική μας;

Ἤ δέν εἶναι ἄξιο χαρᾶς τό νά μεταβοῦμε γρήγορα στό γαλήνιο λιμάνι καί νά ἀπολαύσουμε τήν οὐράνια πόλη, εἰς τήν ὁποία δέν ὑπάρχει ὁ πόνος, ἡ λύπη, καί ὁ στεναγμός; Καί ποιά σχέση, λέγει, ἔχουν αὐτά μέ ἐμένα τόν ἁμαρτωλό; Βλέπεις ὅτι δέν εἶναι ὁ θάνατος ἐκεῖνος πού δημιουργεῖ τή λύπη, ἀλλά ἡ πονηρή συνείδηση; Σταμάτησε λοιπόν νά εἶσαι ἁμαρτωλός, καί θά σοῦ γίνει ποθητός ὁ θάνατος. "Τά μάτια μου ἀπό τά δάκρυα". Πολύ καλά εἶπε αὐτά τά λόγια. Διότι δέν ὑπάρχει στήν δική μας πατρίδα λύπη, οὔτε στενοχώρια, οὔτε θρῆνος. "Καί τά πόδια μου ἀπό τό γλίστρημα". Αὐτό εἶναι μεγαλύτερο ἀπό τό προηγούμενο. Πῶς; Διότι ὄχι μόνο εἴμαστε ἐκεῖ ἀπαλλαγμένοι ἀπό λύπη, ἀλλά καί ἀπό τήν πτῶσι καί τήν ἐπιβουλή. Διότι ἐκεῖνος πού ἔφυγε ἀπό αὐτή τή ζωή μέ καλά ἔργα στάθηκε ἐπάνω στήν πέτρα, ἔχει φθάσει στό ἥρεμο λιμάνι καί ἐξαφανίσθηκαν πλέον ὅλα τά ἐμπόδια. Πουθενά οὔτε θόρυβος, οὔτε ταραχή, ἀλλά παραμένει σέ αἰώνια εὐτυχία ἐκεῖνος πού ἀνεχώρησε ἔτσι ἀπό αὐτή τή ζωή...

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ

Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"