(ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ):
Ποιό εἶναι τό σωστό μέτρο τῆς ἐγκράτειας
καί τῆς κατάλυσης τροφῶν;
ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ):
Ποιό εἶναι τό σωστό μέτρο τῆς ἐγκράτειας
καί τῆς κατάλυσης τροφῶν;
Συνομιλία μέ τόν Ἀββᾶ Μωϋσῆ,
ἐκ τοῦ βιβλίου:
Συνομιλίες μέ τούς Πατέρες τῆς ἐρήμου
Τόμος Α΄
Ὅσον ἀφορᾶ τή νηστεία ὁ γενικός κανόνας συνίσταται στό νά βρεῖ ὀ καθένας, ἀνάλογα μέ τίς δυνάμεις του καί τήν ἡλικία του, τό μέτρο τῆς τρφοῆς πού χρειάζεται γιά νά συντηρήσει τό σῶμα του καί ὄχι ὅσο χρειάζεται γιά νά χορτάσει.
Ἡ ἴδια ζημιά-καί δέν εἶνια αὐτή καθόλου μικρή-προξενεῖται καί ἀπό τά δύο ἄκρα, τά ὁποῖα εἶναι ἐξίσου ἐπικίνδυνα. Ζημιώνεται κανείς πολύ ὅταν διατρέφεται ἀκατάστατα, ὅταν δηλαδή περνάει ἀπο τήν ἄκρα αὐστηρότητα τῆς νηστείας, στήν πολυφαγία.
Γιατί τότε τό πνεῦμα, πού θά ἔχει καταπονηθεῖ ἀπό τήν ἔλλειψη τροφῆς, δέν θά μπορεῖ πλέον νά προσευχηθεῖ μέ θέρμη, ἀφοῦ ἡ ὑπερβολική κούραση θά τό βαραίνει καί θά τό ρίχνει σέ ἀκούσια ὑπνηλία.
Εἶναι ὅμως ἐξίσου δυσάρεστα καί τά ἀποτελέσματα πού φέρνουν οἱ ὑπερβολές στό φαγητό. Γιατί ἡ γαστριμαργία καταδυναστεύει μέ τή σειρά της τόν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος δέν ἔχει πιά τή δυνατότητα νά προσευχηθεῖ μέ θέρμη καί καθαρότητα. Οὔτε ὅμως καί ἡ ἁγνότητα θά μπορέσει ποτέ νά διαφυλαχθεῖ σ' ἕνα γαστρίμαργο ἄνθρωπο.
Γιατί ἀκόμα καί τίς ἡμέρες πού ἡ σάρκα θά φαίνεται ὅτι εἶναι τιθασευμένη ἀπό τή νηστεία, ἡ ἀκράτεια τῆς προηγούμενης ἡμέρας, θά ἀνάψει πάλι μέσα του τή φλόγα τῆς ἐπιθυμίας.
Ἐκδόσεις: "ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ"
Γιά τό διαδίκτυο πληκτρολόγηση, δημοσίευση, τό:
Διαβάστε καί:
