ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ Ἀνθολόγιο ἀποσπασμάτων ἐκ τοῦ βιβλίου Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΝΓ΄ Ἄχ παιδί μου! Ὁ ἄνθρωπος τελείως κακός δέν εἶναι ποτέ.

ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ

Ἀνθολόγιο ἀποσπασμάτων ἐκ τοῦ βιβλίου 

Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΝΓ΄

Ἄχ παιδί μου!

Ὁ ἄνθρωπος τελείως κακός δέν εἶναι ποτέ.

 

 

Διαβάστε ἀπόσπασμα ἀπό τήν Ἐπιστολή:  Α΄ , Β΄ , Γ΄ , Δ΄ , Ε΄ , ΣΤ΄, Ζ΄ ,Η΄ , Θ΄, Ι΄ , ΙΑ΄ , ΙΒ΄ , ΙΓ΄ , ΙΔ΄ , ΙΕ΄ , ΙΣΤ΄ , ΙΖ΄ , ΙΗ΄ , ΙΘ΄ , Κ΄ , ΚΑ΄ , ΚΒ΄ , ΚΓ΄ , ΚΔ΄ ,  ΚΕ΄, ΚΖ΄ , ΚΘ΄ , Λ΄ , ΛΑ΄ , ΛΒ΄ , ΛΓ΄ , ΛΔ΄ , ΛΕ΄ , ΛΣΤ΄ , ΛΗ΄ , ΛΘ΄ , Μ΄ , ΜΑ΄ , ΜΒ' , ΜΓ΄ , ΜΣΤ΄ , ΜΖ΄ , ΜΗ΄ , ΜΘ΄ , Ν΄ , ΝΑ΄ , ΝΒ΄ ,

Ἄχ παιδί μου!  Ὁ ἄνθρωπος τελείως κακός δέν εἶναι ποτέ. (ΝΓ΄).

Ἄχ παιδί μου!  Ὁ ἄνθρωπος τελείως κακός δέν εἶναι ποτέ. Ἔχει καί τά καλά του, ἔχει καί τά κακά. Ὅπου ἐνθυμούμενος τά καλά του τόν εὔχεσαι, συγκινεῖσαι, πονεῖ ἡ ψυχή σου, παρακαλεῖς τόν Θεόν δι' αὐτόν. Εἰς δέ τά κακά του δέν πταίει αὐτός, ἀλλ' ὁ ἐχθρός ἡμῶν διάβολος Δι' αὐτό μή λυπῆσαι, παιδί μου, μηδέ νά ἐνθυμῆσαι τό παρελθόν. Διότι ἐκεῖνα ἀπέρασαν. Ἦλθαν μεγαλύτερα στό κεφάλι μου, ὅπου τό ἐδικόν σου μοῦ ' φάνηκεν εὐωδία.

Ἔκτοτε πονῶ καί προσεύχομαι περισσότρον δι' ἐσένα. Λοιπόν μή λυπῆσαι. Ἄνθρωποι εἴμεθα καί παραβάσεως τέκνα, τήν θεμέλιον τῶν προπατόρων μας ἔχοντες ἁμαρτίαν. Δι' αὐτό συγκατάβασιν θά μᾶς κάμῃ ὁ Κύριος καί ἐν μετανοίᾳ ὅλα τά συγχωρεῖ. 

Σύ δέ μή λησμονῇς τάς νυκτερινάς πνευματικάς ὁμιλίας μας πού ἐκέναμε ὅταν ἤρχεσο στό πτωχόν μου καλυβάκι· τάς χαρομσύνους νηστείας, τάς ἀποκρέους ἡμέρας, τήν ἡσυχίαν καί σιωπήν, τήν ἀδιάλειπτον προσευχήν· τήν κατανυκτικήν εὐωδίαν τῶν κρίνων τῆς ταπεινῆς ἐρήμου· τόν ἀγαπητόν μας Γέρο-Ἀρσένιον ὅπου σοῦ ἔκαμεν γλύκισμα καί ἰλαρῶς σέ ἐπείραζειν. Αὐτά νά ἐνθυμῆσαι. Τά δέ, ὅπου μᾶς ἄφησες, ἄφησέ τά ἐκεῖνα, διότι πικραίνεσαι. Ἀρκοῦσιν αὐτά τώρα ὅπου τραβᾷς. 

...

...πόσον ἡμεῖς οἱ τέλειοι Χριστιανοί, οἰ γευσάμενοι πλουσίως τάς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ, ὀφείλομεν νά διάγωμεν θεοφρόνως· ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν καί καρτερικῶς ὑπομένοντες πάντα τά λυπηρά τῆς προσκαίρου ζωῆς; 

Ναί, παιδί μου. Διότι ἐνόσῳ ζοῦμε, αὐτή ἡ ζωή δέν ἔχει ἀνάπαυσιν. Ζυμωμένη μέ τά βάσανα εἶναι. Ἀνάμικτα ὅλα· καί μακάριος ὅπου ἔχει σύνεσιν νά κερδαίνῃ ἀπό ὅλα.

Μᾶλλον, αὐτά πού μᾶς φαίνονται ἄσχημα, αὐτά μᾶς ἀφήνουν στήν ψυχή περισσότερον κέρδος, ὅταν τά ὐπομένωμεν χωρίς γογγυσμόν.

Πάντως ἄξιον θαύματος εἶναι πῶς γυρνοῦν, πῶς περιστρέφουν ὅλα τά πρόσκαιρα, ὅλα τά μάταια τῆς παρούσης ζωῆς. Καί γίνονται, μετά μίαν στιγμήν, οἱ πρῶτοι ἔσχατοι καί οἱ ἔσχατοι πρῶτοι.

ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ   

Ἀπό: Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ