1) Γιά τήν ταπείνωση καί τήν ὑπερηφάνεια
(ἐπιλεγμένα ἀποσπάσματα)
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ
(Συλλογή πνευματικῶν ὁδηγιῶν
πρός κατόρθωση τῆς τελειότητος)
ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ
Διαβάστε τό:
"...καί μάθετε ἀπ' ἐμοῦ, ὅτι πρᾶος εἰμι καί ταπεινός τῇ καρδίᾳ
καί εὐρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν"
(Ματθ. 11, 29)
Ἐάν ταπεινώνεσαι ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων, γνώριζε ὅτι θέλει σέ ὑψώσει ὁ Θεός, ἐπειδή ὁ ταπεινῶν ἑαυτόν ὑψωθήσεται. Θέλει ὑψώσει ὀ Θεός τήν δύναμή σου καί τήν δόξα σου.
Ἡ ὑπερηφάνεια εἶναι ἀθέτηση Θεοῦ, διότι, ὅταν κάποιος ἐπιγράφει στόν ἑαυτό του τά κατορθώματά του καί ὄχι στόν Θεό, τί ἄλλο εἶναι παρά ἄρνηση Θεοῦ καί ἀντιθεΐα!
Ταπείνωση εἶναι νά κατακρίνεις τόν ἑαυτό σου καί νά πιστεύεις ὅτι ὅλοι εἶναι καλοί.
Τρία αἴτια στάθησαν στήν ἄρνηση τοῦ Πέτρου:
α) Ἡ ἀντιλογία στά λόγια τοῦ Κυρίου,
β) Ἡ προτίμηση τοῦ ἑαυτοῦ του ἀπό τούς ἄλλους μαθητές, καί
γ) τό νά πιστεύει στόν ἑαυτό του καί νά ξεθαρρεύει στήν δύναμή του.
Ὅσο οἱ ἅγιοι πλησιάζουν στόν Θεό, τόσο καί ταπεινώνονται, διότι βλέπουν τίς ἀτέλειές τους.
Ὄσους δέν μπορεῖ ὁ σατανᾶς νά τούς νικήσει μέ τά σωματικά πάθη, τούς νικᾶ λόγῳ τῆς φιλαυτίας καί τῆς ὑπερηφάνειας τοῦ νοῦ τους, ὅπως τούς φιλοσόφους, μάγους, φακίρηδες κ.τ.λ.
Τό ταπεινό φρόνημα γεννιέται ἀπό τήν μνήμη τῶν ἁμαρτιῶν.
Χωρίς ταπείνωση δέν ὑπάρχουν ἀρετές.
Τό πάθος τῆς ὑπερηφάνειας συνδέεται μέ τό φθόνο καί τό μίσος πρός τόν συνάνθρωπο.
Διά τῆς ταπεινώσεως μᾶς σώζει ὁ Κύριος μέ συντομία.
Μάταιη εἶναι κάθε ἄσκηση κάι ἐγκράτεια καί κακοπάθεια κ.τ.λ., ὅταν στερεῖται τῆς ταπεινοφροσύνης.
Ἡ ταπείνωση προκαλεῖ τήν φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ καί ἀναπληρώνει τίς ἐλλείψεις μας.
Ὁ σατανᾶς μιμεῖται ὅλες τίς ἀρετές, μόνον τήν ταπείνωση δέν μπορεῖ νά μιμηθεῖ.
Στήν ταπείνωση δίνεται ἡ χάρις. Ἡ ἀνταπόδοσις δέ δίνεται στήν ἀρετή οὔτε στόν μόχθο γιά αὐτή, ἀλλά στήν ταπείνωση πού προέρχεται ἀπ' αὐτήν.
Ἀρχή ἁμαρτίας εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια· αὐτή εἶναι ρίζα καί πηγή καί μητέρα κάθε κακίας.
Ἡ πρώτη ταπείνωση εἶναι τό νά ἔχει κανείς κάποιον ἀδελφόν αὐτοῦ συνετότερον ἑαυτοῦ καί εἰς πάντα ὑπερέχοντα αὐτοῦ καί τό νά εἶναι ὑποκάτω ὅλων.
Ἡ δεύτερη ταπείνωση εἶναι τό νά ἐπιγράφει στόν Θεό τά κατορθώματα. Αὐτή εἶναι ἡ τέλεια ταπείνωση τῶν ἁγίων. Αὐτή μέ φυσικό τρόπο ἀποβαίνει στήν ψυχή ἀπό τήν ἐργασία τῶν ἐντολῶν.
Γιά νά πολεμήσεις τή φιλοδοξία, μήν κάνεις τίποτε γιά νά ἐπιδειχτεῖς· προτίμησε νά ἔχεις μοναδικό μάρτυρα τῶν ἔργων σου τόν Θεό.
Ἐρώτησε ἀδελφός Γέροντα λέγων, τί εἶναι ἡ ταπείνωση, καί εἶπε ὁ Γέροντας· ἡ ταπείνωση εἶναι μέγα ἔργο καί θεϊκό, ἡ δέ ὁδός τῆς ταπεινώσεως εἶναι οἱ κόποι οἱ σωματικοί μέ ἐπίγνωση, μέ τό νά εἶσαι ὑποκάτω ὅλων καί νά δέεσαι τοῦ Θεοῦ διά παντός. Αὐτή εἶναι ἡ ὁδός τῆς ταπεινώσεως.
Ἡ ταπείνωση ἀχρηστεύει ὅλη τήν δύναμη τοῦ ἐχθροῦ.
Νά ἔχεις συντετριμμένο πνεῦμα, διότι θυσία γιά τόν Θεό εἶναι τό συντετριμμένο πνεῦμα.
Γιά νά πολεμήσεις τήν ὑπερηφάνεια, μήν κακολογεῖς, μήν κατακρίνεις, μήτε νά ἐξουθενώνεις τούς ἄλλους. Νά θυμᾶσαι τή Γραφή: "ἐάν μή Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἰ οἰκοδομοῦντες" (Ψαλμ. 126, 1). Νά θεωρεῖς τόν ἑαυτόν σου ἁμαρτωλό καί νά ταπεινώνεσαι μπροστά στόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους. Νά προσεύχεσαι συνεχῶς καί νά ζητᾶς τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι θά ἀπαλλαγεῖς ἀπό τήν ὑπεφηφάνεια.
Γιά νά πολεμήσεις τή φιλοδοξία, μήν κάνεις τίποτε γιά νά ἐπιδειχθεῖς· προτίμησε νά ἔχεις μοναδικό μάρτυρα τῶν ἔργων σου τόν Θεό.
Ἄν κατηγορεῖς τόν ἑαυτό σου, θά σέ δικαιώσει ὁ Θεός, ἄν τόν δικαιολογεῖς θά σέ κατακρίνει.
Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"
Γιά τό διαδίκτυο:
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ http://kaiomenivatos.blogspot.gr/ 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου