Γιατί εἶναι ἁμαρτία καί βλασφημία ὅταν μερικοί λένε: "δέν ὑπάρχει διάβολος"!

Γιατί εἶναι ἁμαρτία καί βλασφημία

ὅταν μερικοί λένε:

 "δέν ὑπάρχει διάβολος"!

Λέγουν μερικοί: "δέν ὑπάρχει διάβολος"!

Ἀλλά ἡ ἄρνηση τῶν δαιμόνων ἰσοδυναμεῖ μέ τήν ἀπόρριψη τῆς Οἰκονομίας τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ὁ Χριστός ἐξευτέλισε καί ἀπογύμνωσε τίς δαιμονικές ἀρχές. 

Ἡ ἄρνηση τῆς ὑπάρξεως τοῦ διαβόλου διευκολύνει ὅσο τίποτε τό ἔργο του. Γινόμαστε συχνά θεατές τῶν πιό καταπληκτικῶν σημείων καί τεράτων τοῦ διαβόλου μέ τά ὁποῖα ζητᾶ νά θρέψει τόν σύγχρονο ἄνθρωπο· μέ τό νά κάνει τίς πέτρες ψωμί. Πρέπει νά εἴμαστε ἕτοιμοι νἀ ἀντιμετωπίζουμε στήν ἐποχή μας τίς μυστικές πλάνες καί ἀνθρωποκτόνες, πού σημαίνουν τό νέο σκοτάδι τῆς γῆς ἀπό τήν ἕκτη ὥς τήν ἐνάτη ὥρα, μέσα στό ὁποῖο ἐξαντλεῖται ὁ ἄνθρωπος καί κενώονται τά ἔργα του. Διαπιστώνουμε συχνά "ὅτι ὅπου δέν εἶναι ὁ Χριστός, εἶναι οἱ δαίμονες, καί ἐκεῖ πού εἶναι οἱ δαίμονες οἰ ὀρθοί λογισμοί διαφθείρονται καί διαστρέφονται".

Ὁ διάβολος "μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός" καί οἰ διάκονοί του "εἰς διακόνους δικαιοσύνης" (Β' Κορ. ια' 14-15). Ὁ διάβολος εἶναι ξένος πρός τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ. Δέν σταυρώνεται ὁ ἴδιος, γιατίδ έν ἔχει σχέση μέ τήν ἀγάπη καί τή θυσία, οὔτε ζητάει ἀπό τούς ἀνθρώπους νά σηκώνουν τόν σταυρό τους (γι' αὐτό γογγύζουμε καί γκρινιάζουμε καί δυστυχοῦμε κι ὅλα αὐτά εἶναι ἁμαρτία). Ὑπόσχεται εὐκολία καί ἄνεση μέ μοναδικό ὅρο τήν πλήρη ὑποταγή μας. Ὁ σατανᾶς δέ θά πάψει νά διακωμωμδεῖ καί νά περιπαίζει, νά μεταμορφώνεται καί νά ἀπατᾶ, νά διαφθείρει καί νά διαστρέφει τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἐλευθερία τοῦ Σταυροῦ Του μέ τό νά ὑπάοσχεται ἄνεση καί εὐτυχία. Καί ὑπάρχει ὁ κίνδυνος νά φθάσει ὁ ἄνθρωπος στόν πλήρη ἐξευτελισμό μέ τήν παράδοσή του στούς δαιμονικούς πειρασμούς, καί τήν ἔνταξή τους στίς παραθηρσκευτικές "λατρεῖες". 

Ὁ ἄνθρωπος πού συνδέεται μέ τόν Θεό στό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, μέσα στήν ἐκκλησία ὄχι μόνο θεραπεύεται ἀπό τά διάφορα πάθη, ἀλλά ἀκτινοβολεῖ ἀπό χαρά, εἰρήνη καί ἀγάπη. Ὁ πειρασμός καί ὁ πόλεμος τοῦ διαβόλου δέν εἶναι ποτέ πάνω ἀπό τίς δυνάμεις τοῦ ἀνθρώπου, δέ βιάζει τό αὐτεξούσιο καί δέ θίγει τό φυσικό λογισμό του πού ὁ Θεός ἔδωσε νά κρατᾶ μέ τή διάθεση καί ἐλευθερία του. Ἡ δύναμη τοῦ διαβόλου δέν εἶναι ἀναγκαστική, ἀλλά ἐξαρτᾶται πάντοτε ἀπό τήν ἐλευθρία μας. Τό νά ὑποκύψουμε στούς πειρασμούς εἶναι ὑπόθεση δική μας.

"Οὐ μή σε ἀνῶ, οὐδ' οὐ μή σε ἐγκαταλείπω"

(Ἑβρ. 13,5)

Τό νά κάνει κράτος καί νά ἀσκεῖ ἐξουσία ὁ σατανᾶς, αὐτό συνδέεται μέ τήν ἐνεργό ἀπόφαση τοῦ ἀνθρώπου, που διαστρέφοντας τήν ἐλευθερία του λεει "ὄχι" στόν Θεό καί "ναί" στόν διάβολο. 

Οἱ Πατέρες τῆς ἐκκλησίας ὐπογραμμίζουν πώς ὁ ἄνθρωπος δέ μένει ποτέ μόνος. Ἄν ἀποδημήσει ἀπό τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, γίνεται εὐάλωτος σατανικῶν ἐπιδράσεων. "Ἄν τά μέλη τοῦ ἀνθρώπου δέν τά χειρίζεται ὁ Χριστός ὡς ἅρματα", λέγει ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος, "τά χειρίζεται ὁ διάβολος, μέ τή συγκατάθεση καί τή συνεργασία τοῦ ἀνθρώπου".

 

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ἀπό τό ἔντυπο:

 "Οἱ καταστροφικές λατρεῖες", Παραθρησκευτικές ὀργανώσεις καί σατανολατρεία

σελ.3-4