Γράφει:
Ὁ ἀγῶνας καί ἡ πάλη μέ τό κάθε κακό μέσα μας, στήν Ἑλλάδα καί σέ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα ἔχει δύο προϋποθέσεις γιά νά εἶναι δόκιμος καί ὁλοκληρωμένος!
1. Τόν σωστό σκοπό.
2. Τόν σωστό τρόπο.
Ὁ σωστός σκοπός πρέπει πάντα νά εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ὡς ἐκ τούτου ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς πού μᾶς χάρισε. Εἰδάλλως, οὔτε ὠφελούμαστε οὐσιαστικά, οὔτε ὠφελοῦμε τούς συνανθρώπους μας καί τήν κοινωνία.
Ὁ σωστός τρόπος εἶναι τά πνευματικά ὅπλα πού μᾶς δίνει ὁ ἴδιος ὁ Θεός, μέ τά ὁποῖα μᾶς ἐφοδιάζει ὤστε νά ἐπιτύχουμε τόν σωστό σκοπό.
Ὅσον ἀφορᾶ τόν σκοπό, ὁ Τέλειος Θεός εἶναι ὁ Δημιουργός τοῦ σύμπαντος κόσμου καί κάθε πλάσματος καί κτίσματος. Ὅλοι καί ὅλα τοῦ ἀνήκουμε. Μέσα σ' Αὐτόν κολυμποῦμε· "ἐν αὐτῷ
γὰρ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν" (Πράξ. 17, 28).
Ἄν ἑπομένως ὁ ἀγωνιστής πετάξει τήν ἀγάπη του γιά Αὐτόν καί ἀναπόφευκτα ὡς αὐτόματο ἐπακόλουθο καί τήν φροντίδα τῆς αἰώνιας ψυχῆς του καί βάλει ὁ,τιδήποτε ἄλλο στήν θέση τους, ὅσο ἰδεώδης κι ἄν φαίνεται (ἄν εἶναι κιόλας) ὁ σκοπός, τότε μαζί μέ τήν παραγκώνιση τοῦ Θεοῦ πετᾶ καί τήν εὐλογία Του, ἄρα ταυτόχρονα καί τήν δική του σωτηρία καί τῶν ἄλλων.
Ἔτσι, τό ποθητό ἀποτέλεσμα τοῦ ἀγῶνος θά εἶναι στήν καλύτερη περίπτωση ἐλλιπές, σάν μία βάρκα πού μπάζει νερά καί μή σωτηριῶδες σίγουρα.
Ὅσον ἀφορᾶ τόν τρόπο, συμφέρει στόν ἀγωνιστή νά χρησιμοποιήσει τά πνευματικά ἐφόδια καί ὅπλα πού τοῦ παρέχει ὁ ἴδιος ὁ Δημιουργός Του, εἰδάλλως ὁ λάθος τρόπος, δηλαδή τά ἐλλιπῆ, μή σωτηριολογικά ἤ καί λάθος μέσα τοῦ ἐνεργεῖν δέν δύνανται οὔτε νά ἁγιάσουν τόν ὅποιο σκοπό, οὔτε ἀντιστρόφως ὅπως αἱρετικῶς λέγεται· "ὁ σκοπός ἁγιάζει τά μέσα", πολλῷ δέ μᾶλλον νά τόν ἐπιτύχουν!
"Τό καλόν οὐκ ἔστι καλόν, ἐάν μή καλῶς γένηται" (Ὅσιος Ἄνθιμος ἐν Χίῳ).
Ἔχοντας ὑπόψιν τά προαναφερόμενα καί συνδυάζοντας αὐτά μέ τήν προβληματική προσωπική του κατάσταση ὁ καθένας μας, μέ τήν ἄσχημη καί ταλαίπωρη ἐθνική μας κατάσταση πού τραβᾶ ἀπό τό κακό στό χειρότερο, μέ τήν παγκόσμια χαοτική κατάσταση τῆς Νέας Τάξης τοῦ ἀντίχριστου πνεύματος, ἀλλά καί μέ τήν ἀνικανότητα μας νά ἀντισταθοῦμε καί νά διαχειριστοῦμε σωστά τά τρέχοντα, καθώς καί μέ τήν δειλία μας στήν σκέψη καί μόνο τῶν ἐπερχομένων δεινῶν, παίρνουμε τήν ἀπάντηση γιατί νά συμβαίνουν ὅλα αὐτά ἀπό στόμα μεγάλου Ἁγίου:
«Ἐναντίον τῶν ἐπερχομένων δεινῶν πολλοί πολλά ἀντέταξαν γιά τήν ἀντιμετώπισή τους, ἀλλά χωρίς προσευχή καί μετάνοια κανείς δέν διέφυγε
τίς συμφορές» (Ὁσίου Μάρκου τοῦ Ἀσκητῆ).
Τελικό συμπέρασμα:
"Πήραμε τήν ζωή μας λάθος", πού λέει καί τό ἅσμα.
Καί γιά νά ἀλλάξουμε τήν ζωή μας πρός τό καλύτερο προσωπικά, ἐθνικά, παγκόσμια, πρέπει νά ἀλλάξει ὁ καθένας μας τόν σκοπό του καί τόν τρόπο του σέ αὐτά πού λέει καί κάνει!
Ἄν ἡ ζωή μας δέν εἶναι ἡ ὄντως ζωή· "ἐγώ εἰμί ἡ ὁδός, ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή" (Ἰωά. 14, 6), τότε νομίζουμε ὅτι ζοῦμε καί γι' αὐτό ἡ "ζωή τραβᾶ τήν κατηφόρα", πού λέει ἕνα ἄλλο ἅσμα. Νά μήν ἀναρωτιόμαστε· "τί ἔχουν τά ἔρμα καί ψοφᾶνε;"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου