Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΕΚΦΡΑΖΟΜΕΝΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ,
Β. Χαραλάμπους, Θεολόγου
(Διαφυλάσσει το ποια είναι η Μία Αγία Εκκλησία.
Ομολογιακά ψήγματα από Ακολουθία
της Β΄ Κυριακής των Νηστειών)
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
__________________
Ποιαν
εννοεί η εκκλησιαστική συνείδηση Μία Αγία Εκκλησία, θα το βρούμε και
μέσα από της Ιερές Ακολουθίες της Εκκλησίας μας. Εις την Ακολουθία της
Β΄ Κυριακής των Νηστειών κατά την οποίαν εορτάζομε τον Άγιο Γρηγόριο τον
Παλαμά, τον «μέγαν και αξιάγαστον» Ομολογητήν της Εκκλησίας μας,
μπορούμε να βρούμε αναφορές που καταδεικνύουν, ποιαν εννοεί η
εκκλησιαστική συνείδηση Μία Αγία Εκκλησία.
Όταν ο υμνογράφος καλεί τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, «Εκκλησίας διδάσκαλον»,
ποιαν Εκκλησία εννοεί; Φυσικά δεν εννοεί την οικουμενιστική αναφορά
περί της καθ’ όλου Εκκλησίας η οποία περιλαμβάνει και τους αποκοπέντες
αιρετικούς Παπικούς. Εννούν μήπως και τους Παπικούς που έχουν αποδεχθεί
την βαρλααμική πλάνη;
Το ψαλλόμενο «Ορθοδοξίας ο φωστήρ, Εκκλησίας το στήριγμα και διδάσκαλε», καταλαμβαίνομε ότι ο φωστήρ της Ορθοδοξίας αποτελεί στήριγμα της Μίας Αγίας Εκκλησίας, της Καθολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Όταν ψάλλομε «τα ρείθρα των θείων διδαχών σου φυλάττοντες, πάσαν μηχανήν των κακοδόξων φεύγομεν»,
ποιους η εκκλησιαστική συνείδηση εννοεί κακοδόξους; Δεν είναι τους
αιρετικούς Παπικούς που έχουν αποδεχθεί την βαρλααμική πλάνη; Ή όταν
ψάλλομε «σοφίας μωράς των κακοδόξων, διέλυσας μάκαρ του Θεού» δεν είναι τους Βαρλααμίτες Παπικούς που εννοεί;
Επίσης το ψαλλόμενο «την πλάνην κατέφλεξας των κακοδόξων σοφέ»,
το αυτό εννοεί. Όταν ψάλλομε ότι δια τούτο εκλήθη ‘’στύλος της
Εκκλησίας’’, ποιαν Εκκλησία εννοεί; Φυσικά δεν εννοεί την
οικουμενιστική αναφορά περί της καθ’ όλου Εκκλησίας, η οποία
περιλαμβάνει και τους αποκοπέντες αιρετικούς Παπικούς.
Η εκκλησιαστική συνείδηση εκφραζομένη μέσα από την Υμνογραφία της Εκκλησίας μας διασώζει το «δρεπάνη τον λόγων σου και ιεροίς συγγράμμασιν έτεμες αιρέσεις ακανθώδεις». Ποιοι οι φρονούντες αιρέσεις ακανθώδεις; Οι αποκοπέντες από την Εκκλησία Παπικοί που απεδέχθηκαν την βαρλααμική πλάνη.
Να
αναφέρομε επιλογικά το γεγονός της καταστροφής του Τυπογραφείου στην
Κωνσταντινούπολη, κατά το έτος 1627 από τους Ιησουΐτες, με αφορμή την
έκδοση των «Δύο αποδεικτικών λόγων» του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Την
Παπική μανία επίσης γνώρισε και ο Migne, εξ αφορμής της έκδοσης έργων του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, και υποχρεώθηκε στο τέλος να ζητήσει συγνώμη για την έκδοσή των.
