ΓΙΑΤΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΕ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΥ, ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ (Ή ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΙΛΛΥΡΙΚΟ, ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ) ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΥ, ΕΞΑΡΧΙΚΟΥ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ – ΡΟΤΟΝΤΑ (ΠΡΩΗΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ) ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΘΕΝ ΛΟΓΩ «ΚΟΠΩΣΕΩΣ» ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙΣΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ;

ΓΙΑΤΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΕ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟΥ 

ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΥ, 

ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ (Ή ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΙΛΛΥΡΙΚΟ, ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗ ΡΟΥΜΑΝΙΑ)

 ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΟΥ 

ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΥ, ΕΞΑΡΧΙΚΟΥ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ – ΡΟΤΟΝΤΑ (ΠΡΩΗΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΣΩΜΑΤΩΝ) 

ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΘΕΝ ΛΟΓΩ «ΚΟΠΩΣΕΩΣ» ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ 

ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙΣΑΣ 

ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ;

ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ-ΕΚΔΟΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ» ΜΑΡΚΟΥ τοῦ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ 1, 600-66 ΜΕΘΩΝΗ – ΠΙΕΡΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – ΕΛΛΑΣ www.markoseugenikos.gr e-mail: info@markoseugenikos.gr

            

Τόσο στον Πανηγυρικό Εσπερινό το εσπέρας της Κυριακής του Αγίου Πάσχα όσο στην Πανηγυρική Θεία Λειτουργία της Δευτέρας της Διακαινησίμου, ο Πανοσιολογιώτατος Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης Αρχιμανδρίτης π. Στέφανος Τόλλιος κατέβαλε μια απέλπιδα προσπάθεια να δικαιολογήσει την απουσία του Παναγιωτάτου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης από την Ιερά Πανήγυρη του αρχαιότερου και σπουδαιότερου, για όλα τα Βαλκάνια (ή Ανατολικό Ιλλυρικό, δηλαδή από την Κρήτη μέχρι και τη Ρουμανία) Ορθόδοξου Ιερού Ιστορικού Αυτοκρατορικού, Εξαρχικού και Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Γεωργίου – Ροτόντα (πρώην των Αγίων Ασωμάτων), με πρόφαση του τύπου ότι απουσίασε «λόγω κοπώσεως των ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας».

Υπενθυμίζεται ότι η Ιερά Αρχιεπισκοπή Θεσσαλονίκης είναι η Μητέρα Εκκλησία όλων των Βαλκανίων (ή Ανατολικού Ιλλυρικού, δηλαδή από την Κρήτη μέχρι και τη Ρουμανία), διότι, από την εποχή του Μεγάλου Θεοδοσίου μέχρι το Λέοντα τον Σοφό, ο Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης ήταν Μητροπολίτης της Μητροπόλεως της Μακεδονίας Πρώτης με τη δική του Μητροπολιτική Σύνοδο Επαρχιούχων Επισκόπων και ταυτοχρόνως Έξαρχος Ανατολικού Ιλλυρικού έχοντας υπό τη δικαιοδοσία του δώδεκα (12) Μητροπολίτες από την Κρήτη μέχρι και τη Ρουμανία, καθένας από τους οποίους είχε τη δική του Μητροπολιτική Σύνοδο Επαρχιούχων Επισκόπων και οι οποίοι συνέρχονταν στη Θεσσαλονίκη στην Εξαρχική Σύνοδο των Μητροπολιτών υπό τον Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης και Έξαρχο Ανατολικού Ιλλυρικού. Και Μητροπολιτικός Ναός της Μητροπόλεως Μακεδονίας Πρώτης και ταυτοχρόνως Εξαρχικός Ναός της Εξαρχίας Ανατολικού Ιλλυρικού ήταν ο Ιστορικός Ιερός Αυτοκρατορικός Ναός των Αγίων Ασωμάτων (και από το 1912 και έκτοτε ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου – Ροτόντα). Από τον Λέοντα τον Σοφό, ο οποίος υπήγαγε, με πολιτική απόφαση, την Εκκλησιαστική Διοίκηση του Ανατολικού Ιλλυρικού στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως μέχρι τη Λατινοκρατία (1204), ο εν λόγω Ορθόδοξος Ιστορικός Ιερός Ναός ήταν Μητροπολιτικός. Από τη Λατινοκρατία και μέχρι τη μετατροπή της σε μωαμεθανικό τέμενος το 1525 Μητροπολιτικός Ναός έγινε ο Ιερός Ναός της του Θεού Σοφίας. Από τότε και μέχρι τη μετατροπή του σε μωαμεθανικό τέμενος το 1590, ο Ιερός Ναός των Αγίων Ασωμάτων ξαναέγινε Μητροπολιτικός. Από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από την οθωμανική κυριαρχία (1912) ο εν λόγω Ιστορικός Ιερός Ναός – Ροτόντα εγκαινιάζεται από τον μακαριστό Μητροπολίτη Γεννάδιο ως Ενοριακός Ναός Αγίου Γεωργίου – Ροτόντα. Το 1955 κάποιοι αρχαιολόγοι της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας αφαίρεσαν και εξαφάνισαν αυθαιρέτως την Αγία Τράπεζα, με τα μέσα σε αυτήν εναποτεθέντα Ιερά Λείψανα, η οποία είχε εγκαινιασθεί από τον μακαριστό Μητροπολίτη Γεννάδιο, τον μεταλλικό Σταυρό του τρούλου, τον μαρμάρινο σταυρό της εισόδου και την επιγραφή «Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου» που ήταν τοποθετημένη πάνω την πόρτα της εισόδου, χωρίς ποτέ να αποδώσουν όλα αυτά τα ιερά και άγια αντικείμενα στην ιδιοκτήτριά τους Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Το 1964 ο μακαριστός Μητροπολίτης Παντελεήμων Α΄ χρειάστηκε να εγκαινιάσει εκ νέου άλλη Αγία Τράπεζα και τον εν λόγω Ορθόδοξο Ιστορικό Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου – Ροτόντα, μετά τη βεβήλωσή της από τους αρχαιολόγους και από την απόδοσή της σε κοσμικές χρήσεις (π.χ. θεατρικές παραστάσεις) ασυμβίβαστες με τον ιερό του χαρακτήρα. Μέχρι το 1978 χρησιμοποιούνταν ως Πανεπιστημιακός Ναός. Το 1995 ο μακαριστός Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων Β΄ χρειάστηκε να εγκαινιάσει και πάλι νέα Αγία Τράπεζα και τον εν λόγω Ορθόδοξο Ιστορικό Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου – Ροτόντα μετά τη βεβήλωσή του και πάλι από τους αρχαιολόγους κατά την υπερβολικά μακρόχρονη αποκατάσταση των ζημιών του από τον σεισμό μέχρι τα τέλη του 2015, οπότε δόθηκε και πάλι σε περιορισμένη Ορθόδοξη λατρευτική χρήση και διαρκή κοσμική πολιτιστική χρήση.

Σημειωτέον η άλλη σωζόμενη Ροτόντα, η οποία βρίσκεται στη Ρώμη, της αυτής περίπου εποχής με τη Ροτόντα της Θεσσαλονίκης, τελεί υπό τον έλεγχο των Παπικών και βρίσκεται σε διαρκή λατρευτική τους χρήση.

Ο Παναγιώτατος, με την απουσία του από την Ιερά Πανήγυρη του Ορθόδοξου Ιστορικού Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου – Ροτόντα, φαίνεται να επιδιώκει την μη λαμπρή ανάδειξη, στην πραγματικότητα την υποβάθμιση, εν μέσω της Λαμπρής Ημέρας της Αναστάσεως του Θεανθρώπου Κυρίου Ιησού Χριστού και της Ιεράς Πανηγύρεως του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, της ιδιότητας του εν λόγω Ορθοδόξου Ιστορικού (για όλα τα Βαλκάνια, δηλαδή από την Κρήτη μέχρι και τη Ρουμανία) Αυτοκρατορικού, Εξαρχικού και Μητροπολιτικού Ναού (εφεξής Ορθόδοξου Ιστορικού Ιερού Ναού), προκειμένου να εμφανιστεί συμβιβαστικός με τις Αρχές και τις Εξουσίες του Άρχοντος του Αιώνος τούτου (Ιωαν. 12, 31. 14, 30. 16, 11), οι οποίες επιδιώκουν να καταστήσουν τεχνηέντως τον εν λόγω Ορθόδοξο Ιερό Ναό και ταυτοχρόνως μουσείο και ιστορικό διατηρητέο μνημείο, διαθρησκειακό ναό της Παγκόσμιας Θρησκείας του Αντιχρίστου, προσκαλώντας τώρα (όπως πράγματι το έπραξαν με σχετικές δηλώσεις τους, βλέπετε www.markoseugenikos.gr και www.theognosia.gr) τους νόμιμους και παράνομους Σουνίτες Μωαμεθανούς μετανάστες και ενδεχομένως αργότερα τους Κομφουκιανούς εμπόρους και πιθανώς στη συνέχεια και άλλους οπαδούς θρησκευμάτων να αξιώσουν ισότιμη λατρευτική χρήση του με εκείνη της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος.

            Η δικαιολογία του Παναγιωτάτου για δήθεν «κόπωσή του από τις προηγηθείσες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος», βεβαίως, συνιστά πρόφαση για τους εξής προφανείς λόγους:

Δεν δικαιολογείται ούτε η απουσία του Παναγιωτάτου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης με την ανωτέρω πρόφαση από την Ιερά Πανήγυρη του Ορθόδοξου Ιστορικού Ιερού Ναού ούτε η μη πρόσκληση πλειάδος Αγίων Αρχιερέων οι οποίοι να λαμπρύνουν την Ιερά Πανήγυρη του εν λόγω Ορθόδοξου Ιστορικού Ιερού Ναού, και μάλιστα αμέσως μετά την απόδοσή του στην, έστω περιορισμένη, Ορθόδοξη Θεία Λατρεία στα τέλη του 2015 ύστερα από τη βαβυλώνια αιχμαλωσία του από το 1978 με το πρόσχημα της υπερβολικά μακρόχρονης αποκατάστασης των ζημιών από τον σεισμό, προκειμένου να ξεχαστεί ότι είναι Ιερός Ναός, εκτός από μουσείο και ιστορικό διατηρητέο μνημείο:

1 – όταν παρίσταται σε πολιτική εκδήλωση του νέου κόμματος των κ. Καρατζαφέρη – Μπαλτάκου, κόβοντας αρτύσιμη αγιοβασιλόπιτα μέσα στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, κακώς πράττων,

2 – όταν χοροστατεί διαρκώς σε πανηγυρικούς εσπερινούς και προεξάρχει σε θείες λειτουργίες ενοριών της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, ορθώς πράττων,

3 - όταν προσκαλεί τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαγκαδά, με τον οποίο συγχοροστατεί στον Πανηγυρικό Εσπερινό της Β΄ Κυριακής των Νηστειών στον σημερινό Μητροπολιτικό Ναό του Συμπολιούχου Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, και όταν προσκαλεί και τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γρεβενών για το πολύ-αρχιερατικό συλλείτουργο της ίδιας Κυριακής στον ίδιο Ναό, ορθώς πράττων,

4 – όταν προσκαλεί περί τους είκοσι Αρχιερείς σε κάθε ιερά πανήγυρη του Πολιούχου Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τόσο στον εσπερινό όσο και στη θεία λειτουργία, ορθώς πράττων,

5 – όταν διαμένουν πολλοί Άγιοι Αρχιερείς στη Θεσσαλονίκη, όπως οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Θεουπόλεως κ. Παντελεήμων και Θερμών κ. Δημήτριος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος,   ή πλησίον αυτής, όπως ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά κ. Ιωάννης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κασσανδρείας κ. Νικόδημος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού κ. Θεόκλητος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος (πνευματικό τέκνο του Παναγιωτάτου), ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερρών κ. Θεολόγος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους και Κατερίνης κ. Γεώργιος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κιλκισίου κ. Εμμανουήλ, για να μην αναφερθούμε σε τοπικά πιο μακρινούς Μητροπολίτες οι οποίοι με τα σύγχρονα μέσα μεταφοράς μπορούν να αφιχθούν σχετικά γρήγορα στη Θεσσαλονίκη κατόπιν προσκλήσεως αρμοδίως,

6 – όταν ο Υπουργός Πολιτισμού και η παράταξη του Δημάρχου Θεσσαλονίκης προσκαλούν τους νόμιμους ή παράνομους Σουνίτες Μωαμεθανούς μετανάστες να αξιώσουν ίση λατρευτική χρήση με την Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος του Ορθόδοξου Ιστορικού Ιερού Ναού, δηλαδή όταν προωθούν τη διαθρησκειακή λατρευτική χρήση του εν λόγω Ιερού Ναού, ταυτόχρονα με τις κοσμικές του χρήσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν και θρησκευτικούς χορούς δερβίσηδων, ενώ ο Παναγιώτατος εμφανίζεται δημοσίως ως ιδιαίτερα ευαίσθητος σε εθνικά θέματα,

7 – όταν ο Παναγιώτατος απέφυγε να ασκήσει αίτηση ακυρώσεως κατά της πρόσφατης απόφασης του Υπουργού Πολιτισμού, η οποία αποδίδει σε κοσμικές χρήσεις, περιλαμβανομένων των θρησκευτικών χορών δερβίσηδων, τον ανωτέρω Ορθόδοξο Ιστορικό Ιερό Ναό, στο πλαίσιο του διαφαινόμενου συμβιβασμού του με τις Αρχές και τις Εξουσίες του Άρχοντος του Αιώνος τούτου (Ιωαν. 12, 31. 14, 30. 16, 11), οι οποίες επιδιώκουν να καταστήσουν τεχνηέντως τον εν λόγω Ορθόδοξο Ιερό Ναό και ταυτοχρόνως μουσείο και ιστορικό διατηρητέο μνημείο, διαθρησκειακό ναό της Παγκόσμιας Θρησκείας του Αντιχρίστου, προσκαλώντας τους νόμιμους και παράνομους Σουνίτες Μωαμεθανούς μετανάστες να αξιώσουν ισότιμη λατρευτική χρήση του με εκείνη της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος του εν λόγω Ορθόδοξου Ιστορικού Ιερού Ναού.

            Πρέπει να υπενθυμιστεί η περαιτέρω υποβάθμιση από την Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης του χαρακτήρα του ανωτέρω Ορθόδοξου Ιστορικού Ιερού Ναού, η οποία παρατηρήθηκε την Μεγάλη Παρασκευή και στην Ιερά Πανήγυρή του εφέτος. Συγκεκριμένα, αυτές τις δύο λατρευτικές ημέρες, δεν υπήρχε καθόλου αξιοπρεπής ιεροψαλτική – μουσική παρουσία. Διότι στον Εσπερινό της Αποκαθηλώσεως το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής και στον Όρθρο του Μεγάλου Σαββάτου το εσπέρας της ιδίας Μεγάλης Παρασκευής, έψαλλαν δύο έφηβοι μαθητές της βυζαντινής μουσικής και ταυτοχρόνως βοηθοί στο Ιερό Βήμα, και στην Εσπερινό και τον Όρθρο της Ιεράς Πανηγύρεως του Αγίου Γεωργίου, έψαλλε ένας και μοναδικός ψάλτης, μαζί με τους εν λόγω μαθητές της βυζαντινής μουσικής. Αξιοπρεπής ιεροψαλτική – μουσική παρουσία και συμμετοχή θα μπορούσε να υπάρχει, αν καλούνταν, φερ’ ειπείν, η Χορωδία του σημερινού Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, η οποία θα έψαλλε με δύο χορούς, αλλά δυστυχώς ούτε αυτή η Χορωδία ούτε άλλη εκκλησιαστική Χορωδία κλήθηκε. Άλλως, η προβλεφθείσα γι’ αυτές τις δύο λατρευτικές ημέρες ιεροψαλτική – μουσική παρουσία και συμμετοχή αντιστοιχούσε όχι στην αξία του ανωτέρω Ορθόδοξου Ιστορικού Ιερού Ναού, αλλά στην αξία ενός ασήμαντου παρεκκλησίου, κατά γενική ομολογία.

            Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάται ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης:

1 – Πρόκειται να μην επαναλάβει στο μέλλον τις ανωτέρω ανεπίτρεπτες και απαράδεκτες αστοχίες του, κατ’ επιεική εκτίμηση;

2 - Έστω και τώρα, πρόκειται να ασκήσει παρέμβαση στο Συμβούλιο Επικρατείας προς υποστήριξη της αιτήσεως ακυρώσεως κατά της απόφασης του Υπουργού Πολιτισμού που αποδίδει σε κοσμικές χρήσεις, περιλαμβανομένων των θρησκευτικών χορών δερβίσηδων, τον ανωτέρω Ορθόδοξο Ιστορικό Ιερό Ναό, την οποία αίτηση ακυρώσεως άσκησε το Ορθόδοξο Κέντρο Πατερικών Μελετών και φυσικά πρόσωπα – μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας που κατοικούν μέσα στα όρια της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης;

Οι πιστοί της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης δικαιούνται να γνωρίζουν, τόσο από τα έργα του όσα και από τους λόγους του, αν ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης θα συνεχίσει τον ιερό αγώνα για την υπεράσπιση του χαρακτήρα του ανωτέρω Ορθόδοξου Ιστορικού Ιερού Ναού, τον οποίο διεξήγαγαν με κατ’ επίγνωση ζήλο οι μακαριστοί Προκάτοχοί του Μητροπολίτες Θεσσαλονίκης Γεννάδιος, Παντελεήμων Α΄ και Παντελεήμων Β΄, ή θα συνεχίσει να εμφανίζεται συμβιβαστικός με τις Αρχές και τις Εξουσίες του Άρχοντος του Αιώνος τούτου (Ιωαν. 12, 31. 14, 30. 16, 11), οι οποίες επιδιώκουν να καταστήσουν τεχνηέντως τον εν λόγω Ορθόδοξο Ιερό Ναό και ταυτοχρόνως μουσείο και ιστορικό διατηρητέο μνημείο, διαθρησκειακό ναό της Παγκόσμιας Θρησκείας του Αντιχρίστου, προσκαλώντας τώρα (όπως πράγματι το έπραξαν με σχετικές δηλώσεις τους, βλέπετε www.markoseugenikos.gr και www.theognosia.gr) τους νόμιμους και παράνομους Σουνίτες Μωαμεθανούς μετανάστες να αξιώσουν ισότιμη λατρευτική χρήση του με εκείνη της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος. Αν δεν θεωρεί το ζήτημα αυτό από εκκλησιαστικής πλευράς, όπως θα όφειλε, ας το θεωρήσει τουλάχιστον υπό το πρίσμα του εθνικού συμφέροντος, για το οποίο φαίνεται να επιδεικνύει εκάστοτε δημοσίως ευαισθησία!!!

«Υπεύθυνος ύλης Μάριος Ι. Πηλαβάκης. 

Τόπος εκδόσεως: Θεσσαλονίκη»