Ὁ Χριστιανός ὀφείλει νά εἶναι εὐγενικός μέ ὅλους

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΜΕ ΟΛΟΥΣ

( Ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως )

 Οἱ χριστιανοί ἔχουν χρέος, σύμφωνα με τήν ἐντολή τοῦ Κυρίου, νά γίνουν ἅγιοι καί τέλειοι.

 Ἡ τελειότητα καί ἡ ἁγιότητα χαράσσονται πρῶτα πρῶτα βαθειά στήν ψυχή τοῦ χριστιανοῦ καί ἀπό κεῖ τυπώνονται καί στίς σκέψεις του, στίς ἐπιθυμίες του, στά λόγια του, στίς πράξεις του.

Ἔτσι, ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ πού ὑπάρχει στήν ψυχή, ξεχύνεται καί σ’ ὅλο τόν ἐξωτερικό χαρακτήρα. Ὁ χριστιανός ὀφείλει νά εἶναι εὐγενικός μέ ὅλους. Τά λόγια καί τά ἔργα του νά ἀποπνέουν τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού κατοικεῖ στήν ψυχή του, ὥστε νά μαρτυρεῖται ἡ χριστιανική του πολιτεία καί νά δοξάζεται τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ.

Ὅποιος εἶναι μετρημένος στά λόγια, εἶναι μετρημένος καί στά ἔργα. Ὅποιος ἐξετάζει τά λόγια πού πρόκειται νά πεῖ, ἐξετάζει καί τίς πράξεις πού πρόκειται νά ἐκτελέσει καί ποτέ του δέν θά ὑπερβεῖ τά ὅρια τῆς καλῆς καί ἐνάρετης συμπεριφορᾶς.

Τά χαριτωμένα λόγια τοῦ χριστιανοῦ χαρακτηρίζονται ἀπό λεπτότητα καί εὐγένεια. Αὐτά εἶναι πού γεννοῦν τήν ἀγάπη, φέρνουν τήν εἰρήνη καί τή χαρά. Ἀντίθετα, ἡ ἀργολογία γεννάει μίση, ἔχθρες, θλίψεις, φιλονικίες, ταραχές καί πολέμους.

Ἄς εἴμαστε λοιπόν πάντοτε εὐγενικοί. Ποτέ ἀπό τά χείλη μας να μή βγεῖ λόγος κακός, λόγος πού δέν εἶναι ἁλατισμένος μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀλλά πάντοτε λόγοι χαριτωμένοι, λόγοι ἀγαθοί, λόγοι πού μαρτυροῦν τήν κατά Χριστόν εὐγένεια καί τήν ψυχική μας καλλιέργεια. 

 

Τό χαλινάρι μόλις μπεῖ στό στόμα τοῦ ἀλόγου, τιθασεύει ὅλο τό ζῶο.

Τό ἴδιο καί ὁ διακριτικός λόγος, μόλις μπεῖ στό στόμα τοῦ ἀνθρώπου, 

τόν καθιστᾶ κυρίαρχο σέ ὅλο του σῶμα (δηλαδή στά ἄλογα πάθη του ).