TRANSLATOR

Σελίδες

Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Ἡ ἁγνότητα τῶν νέων στὴν προσέγγιση τῆς Πίστης Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης




γνότητα τν νέων στν προσέγγιση τς Πίστης
Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης
«Ἄνθρωπος τς προσλθε τ ησο λέγων· διδάσκαλε γαθέ, τί ποιήσας ζων αώνιον κληρονομήσω;»[1]

 

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης,

φημέριος του Ἱεροῦ Βυζαντινοῦ Ναοῦ Προφήτου λιο Θεσσαλονίκης


Δημοσιεύθηκε σήμερα 10-05-2014 «Στύλο Ορθοδοξίας»

            Πληγωμένες, ζαλισμένες, ἀπαισιόδοξες νέες πάρξεις· πολλές, πάρα πολλς φτασαν κα φέτος στ πετραχήλι το ερέως. Πλησιάζοντας τ Πάσχα, μ τν ναν τν λλον τρόπο, ρθαν στν κκλησία κα ζήτησαν διέξοδο π τ βάσανά τους, μερικο ρχόμενοι χι μ βέβαιες ἐλπίδες γι κάτι. Δ θ σταθ στ ποικίλα προβλήματα μ τ ποα ταν φορτωμένες ατς ο ψυχές, μ στ γεγονς τς γνότητας πο νακάλυψα μέσα τους. Τ ζήλεψα ατν τν γνότητα

            Δὲν εμαι σίγουρος ν τ δρο το Θεο, κρίση τς ποχς μας, εναι ατία πο ατ τ παιδι γιναν πι πονήρευτα π παλιά. Συνάντησα παιδι χτυπημένα, δουλεμένα, πονεμένα, πού εἶχαν νάγκη ν ξεπεράσουν στ γρήγορα τ λογικ μ τς ντιρρήσεις της γι τν Πίστη. Μ λαχτάρα ν πιαστον π τν σοφό, παρακλητικ κα παρηγορητικὸ λόγο το παπ. Αφνιδιάστηκαν ντελς ταν ντιλήφθηκαν πς μπροστά τους προσφερόταν ατ πο τος λειπε βαθιά, πο ψεύτικος ντουνις δν τος τ πρόσφερε· γάπη. Διαπίστωσα πς ν τος δώσεις τν γάπη, δν τν παζαρεύουν· τν κτιμον δεόντως ἀπολαμβάνοντας την. Μόνο ν εναι γάπη ατ πο θ δώσεις
            Μόλις συναντήσουν τὸ γνήσιο, πλ κα νόθευτο τοῦ Χριστο, ξέρουν ν τ πολαύσουν. Δν χουν πολλς παιτήσεις, ρκονται σ ατ πο ναγνωρίζουν σν κομμάτι τους· γιατί μέσα, βαθιά, τος εἶναι οκεος Χριστός. Τ στοιχεα Του, φωλιάζουν μέσα τους, τ «κατ' εκόνα μετέραν κα καθ' μοίωσιν»[2]. π τ Βάπτισή τους τ DNA μεταλλάχθηκε, πρε χαρακτηριστικά Του Χριστο πο τώρα τ κον ν βο μέσα τους. Ελογημένη ρθοδοξία, τί δῶρα δίνεις στ παιδιά σου!
            Βοηθᾶ πολ ασθηση πς γι Ατν πο τος ποκαλύπτεται εναι μοναδικοί. Καταλαβαίνουν πς Χριστός, τος «καλε μ τ νομα»[3], ασθάνονται πρόσωπα σ ντιδιαστολ μ τ χαδες του κόσμου πο τος κατάντησε μάζα, τομα, ριθμούς, πρόσωπα ντα. Προσλαμβάνει ἀξία ζω γιατί Κύριος εναι Ζωή[4].  Βλέπουν τ θυσία Το Χριστο κα ασθάνονται εγνωμοσύνη, γιατί εναι νέοι κα γνοί. Δν χει σημασία πόσο βαθι στν μαρτία μπκαν· σημασία χει τι κενος τος γαπ κα τ νιώθουν. Κα εναι τοιμοι νὰ τν κολουθήσουν.
            λα τ κάνει γάπη. Γιατί Θεός εναι γάπη[5]. Κα ο νέοι εναι εαίσθητοι, ασθάνονται εκολότερα κα ντιδρον θετικά. σως χι μ τς συνηθισμένες πρακτικς τν πολοίπων Χριστιανν, τν παλαιότερων κα πι μπειρων, τν πιὸ θεοσεβούμενων. Ο τελευταοι, κφράζουν τν λατρεία τους μ συγκεκριμένα σχήματα πο ο νέοι σως δν τ γνωρίζουν. χουν μως τ διάθεση ν κούσουν, ν δον κα ν μάθουν. ς προσέξουμε ο παλαιότεροι, μήπως τος κακο-χαρακτηρίσουμε τος νέους πο στεροῦν στ ξωτερικ σχήματα. Γιατί καμι φορά τούς χριστιανος μς πασχολε περισσότερο βιτρίνα κα χάνουμε τν οσία. Καλ εναι ν πάρουμε παράδειγμα π τν γνότητα τν παιδιν, παρατηρώντας τα μ κατανόηση, γάπη λλ κα κρυφ θαυμασμό. Εναι σίγουρο πὼς πολλ θ κερδίσουμε· ταυτόχρονα δ θ φανομε σν δάσκαλοι τς Πίστης ν τος νέους μας τος προσεγγίσουμε σν σους κα καλύτερους. Ν πμε κοντά τους σ μαθητούδια, ν μάθουμε ἀπὸ τν καρδιά τους· μέσα κε θ βρομε Τν Χριστό!
            Οἱ νέοι εναι τ «γγελούδια» μας! Δν χει καμία σημασία ν χουν μπλέξει. Ατ πο ξίζει εναι ν χουν τν εχή μας, ν τ ελογομε ν συναντήσουν τν Χριστό. Τος εχόμαστε τος νέους μας; Ναί, πολλο χουν πάρει τν στραβ δρόμο, χουν μπλέξει μ τ ναρκωτικά, μ τν πορνεία, μὲ τν μοφυλοφιλία. χουν χωθε νδεχομένως βαθι σ λλότριες κα ποχθόνιες καταστάσεις, ναρχισμο, σατανισμο κα γκληματικότητας. χουν ρνηθε τν Πίστη, χουν ρνηθε τ δανικ τς φυλς μας· λλ εναι τ «γγελούδια» μας. Εναι τ παιδιά μας καὶ λπίδα μας. Ν πέσουμε στ γόνατο κλιπαρώντας τν Κυρία Θεοτόκο ν σώσει τ νιάτα που κα ν βρίσκονται. Δν γίνεται πλς «χαρ ν τ οραν π ν μαρτωλ μετανοούντι»[6] ταν μαρτωλς ατς εναι νέος, γίνεται πανήγυρη. Κα ξίζει ν προσπαθήσουμε πολύ, γιὰ ν συμβάλουμε κα μες στ γιορτ τν ορανν!
            Μεγάλη ἡ εθύνη τν ποιμένων τς κκλησίας. Πρτοι μες ν βάλλουμε ς ρχή μας, ν γεμίζουμε τ γιο δισκάριο στν προσκομιδ μ ψιχουλάκια π τ μνημόνευση τν νέων μας. Ν τ προσευχόμαστε τὰ νιάτα κα ν τ γιάζουμε μ τς εχές μας. Ν τ προσεγγίζουμε μ πλότητα κα ταπείνωση, μ νοχ κα κτίμηση. Δρο εναι π τν Θεό, πο ο νέοι μας κόμη μς θέλουν, μς κον κα μς δέχονται. ς τος νταμείψουμε προσφέροντάς τους τν γάπη μας καὶ τν θυσία μας. Γιατί πως γάπη χωρς θυσία ξία δν χει, τσι κα εροσύνη χωρς αταπάρνηση δν ξίζει. Χρέος μας, γεμάτοι πως εμαστε π ρθοδοξία κα Διακονία στν κκλησία Το Χριστο, ν μεταδώσουμε τ δρα το γίου Πνεύματος σ λους καὶ κυρίως στος νέους.
            ποιητς Γ. Βερίτης, σ να ποίημά του πολ γλαφυρά παρουσιάζει τὴν πάντηση τν νιάτων στν πρόσκληση το Χριστο γι συμπόρευση. ς χουμε στν ψυχ μας ατν τν πάντηση· νεολαία ς δανικ στν πορεία της κα ο μεγαλύτεροις ἀφορμή σεβασμο κα γάπης.

Στὴν πρόσκλησή σου, Λυτρωτή,
καὶ στν ερηνικ στρατό σου,
τὰ νιάτα πρτα τ παρὼν
θαρθοῦν μ φλογερ καρδι ν δώσουν.

Γιὰ τν γάπη σου, Χριστέ,
καὶ γι τν πίστη σου τ θεία,
τοιμοι μες κάθε στιγμ
τὰ πάντα ν προσφέρουμε θυσία.

Γλυκὲ Ναζαρην
καὶ Γι το ψίστου,
σ καθένας μς λατρεύει κι γαπ
μ’ ὅλη τ θέρμη τς ψυχς του.

λτε, δέρφια, στν γν
ζωή, τὴν μόνη τιμημένη,
τὴν ναστάσιμη χαρ
νὰ δώσουμε στ γ τν πονεμένη.

λτε, δέρφια, στος τρανοὺς
καὶ τρισευγενικος γνες.
θάνατη γι μς τιμ
καὶ τώρα κα στος πειρους αἰῶνες.

Γλυκὲ Ναζαρην
καὶ Γι το ψίστου,
σ καθένας μας λατρεύει κι γαπ
μ᾿ ὅλη τ θέρμη τς ψυχς του.[7]



[1] Λουκ. ιη΄ 18

[2] Γεν. α΄ 26

[3] Ιω. ι΄ 3

[4] Ιω. ιδ΄ 6

[5] Α΄ Ιω. δ΄ 16

[6] Λούκ. ιε΄, 7




Πηγή: http://katanixis.blogspot.gr/2014/05/blog-post_8953.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

LinkWithin

Μπορείτε νά δείτε και:

ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΑΠΥΡΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΑΠΥΡΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

Ποιός θεωρείται σφραγισμένος!

Ποιός θεωρείται σφραγισμένος!
.

ΧΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΓΝΗΣΙΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΘΑ ΠΑΡΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΕΥΤΙΚΗ!

ΧΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΓΝΗΣΙΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΘΑ ΠΑΡΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΕΥΤΙΚΗ!
.

.

.
.

.

.
.

Φῶς Χριστοῦ φαίνει πᾶσιν!

Φῶς Χριστοῦ φαίνει πᾶσιν!
Τό Φῶς τό Ἀληθινόν!

Ή ΘΑ ΖΗΣΩ ΜΙΑΝ ΩΡΑΝ ΚΑΘΩΣ ΘΕΛΕΙΣ, ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ, Ή ΑΣ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΩ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΖΩΗΝ!

Ή ΘΑ ΖΗΣΩ ΜΙΑΝ ΩΡΑΝ ΚΑΘΩΣ ΘΕΛΕΙΣ, ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ, Ή ΑΣ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΩ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΖΩΗΝ!
(Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής)