Κίνδυνοι ἀπό τόν "ΔΙΑΛΟΓΟΝ"
Ἀρχιμανδρίτης Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος
α΄ μέρος
Πῶς λοιπόν χωρίζομεν τήν ἀγάπην ἀπό τῆς ἀληθείας; Εἶς καί μόνος Διάλογος δύναται νά ὑπάρξῃ: Εἴτε "Διάλογος ἀγάπης ἐν ἀληθείᾳ", εἴτε "Διάλογος ἀληθείας ἐν ἀγάπῃ". Χριστιανικῶς οὔτε ἀγάπη ἄνευ ἀληθείας δύναται νά νοηθῇ οὔτε ἀλήθεια ἄνευ ἀγάπης. Ὅταν ἀγαπᾷς, ἀδιαφορῶν διά τήν ἀλήθειαν, δέν ἀγαπᾷς πράγματι. Ἡ "ἀγάπη" αὐτή δυνατόν νά εἶναι εὐγένεια, διπλωματία, καλοί τρόποι, ἄψογος συμπεριφορά, συναισθηματική προσκόλλλησις, ὅ,τι ἄλλα θέλεις, ἀγάπη ὅμως, ἀγάπη Χριστοῦ, δέν εἶνε! 
γνῶσιν τῆς ἀληθείας, δυνατόν νά πιστεύῃς εἰς αὐτό καί ἐκεῖνο καί τό ἄλλο ὀρθόν δόγμα, ἀλλά δέν διαφέρεις τῶν δαιμόνων· "καί τά διαμόνια πιστεύουσι καί φρίσσουσι" (Ἰακ. β΄, 19), ἀλλά δέν σώζονται! Ὁ πιστός, μιμητής τοῦ Κυρίου ἐν παντί, ἀγαπᾷ τούς πάντας. Καί τούς ἑτεροδόξους καί τούς ἀλλοθρήσκους καί τούς ἄθεους καί τούς ὑβριστάς και διώκτας Αὐτοῦ. Ἀκριβῶς δ' ἐπειδή ἀγαπᾷ αὐτούς, ἔχει "λύπην μεγάλην καί ἀδιάλειπτον ὁδύνη τῇ καρδίᾳ", διότι πάντες οὗτοι εἶνε μακράν τῆς σῳζούσης ἀληθείας. "Χριστιανός" ἄνευ ἀγάπης εἶνε "χαλκός ἠχῶν ἤ κύμβαλον ἀλαλάζον" (Α΄ Κορ. ιγ', 1).
(συνέχεια...)
"ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ" φύλλον 17-10-1980
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου