Ἡ θλίψη καί τό νυστέρι
Γράφει: Μ.Σ. ἐκπ/κός
Χωρίς νυστέρι δέν γίνεται ἐγχείρηση.
Χωρίς θλίψη δέν γίνεται
κάθαρση.
Χωρίς ἀδικία δέν γίνεται
συγχώρεση κι ἀγάπη.
Χωρίς δοκιμασία δέν γίνεται ἐνδυνάμωση
τῆς ψυχῆς καί νίκη!
Ὅλοι καί ὅλα πού μᾶς πονοῦν "δικαίως" καί "ἀδίκως",
εἶναι σωτήρια νυστέρια
στά ἰαματικά χέρια τοῦ Πανάγαθου Θεοῦ!
Κι ὅπως εὐχαριστοῦμε τόν γιατρό πού κάποτε μᾶς πονᾶ,
ἀλλά μᾶς θεραπεύει,
ἄς εὐχαριστοῦμε γιά τούς πόνους μας
καί τόν Ἰατρό τῶν Ἰατρῶν Θεόν,
πού μᾶς θεραπεύει καί μᾶς σώζει!
Ἄς μή φεύγουμε ἀπό τό "χειρουργεῖο" τῶν θλίψεων,
οὔτε ἀπό τό "νοσοκομεῖο" τῆς Ἐκκλησίας
μέ τά θεουργά Μυστήρια.
Ἄς μήν βαρυγγομοῦμε καί γογγύζουμε μέ τίς θλίψεις.
Εἶναι τά φάρμακα
τῆς κακῆς πνευματικῆς μας ὑγείας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου