Περί τοῦ πεπτωκότος κόσμου (2ο μέρος) Ἀποσπάσματα ἐκ τοῦ βιβλίου ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ Γέρων Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα

Περί τοῦ πεπτωκότος κόσμου

(2ο μέρος) 

Ἀποσπάσματα ἐκ τοῦ βιβλίου

ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Γέρων Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα  

 

Περί λογισμῶν: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος , 4ο μέρος ,  5ο μέρος ,

Περί οἰκογενειακῆς ζωῆς: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος ,

Περί ταπεινώσεως: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3o μέρος ,

Περί ὑπηρεσίας πρός τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος , 4o μέρος , 5ο μέρος , 6ο μέρος ,

Περί μοναχισμοῦ: 1ο  μέρος ,

Περί μετανοίας: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος , 4ο μέρος ,

Περί προσευχῆς: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος , 4ο μέρος , 5ο μέρος , 6ο μέρος , 7ο μέρος 
Περί ἀγάπης: 1ο μέρος , 2ο μέρος ,

Περί τοῦ πεπτωκότος κόσμου: 1ο μέρος ,

6. Ὅπως ἀκριβῶς το σῶμα πεθαίνει ὅταν τό ἀφήνει ἡ ψυχή, ἔτσι καί ἡ ψυχή πεθαίνει ὅταν τήν ἐγκαταλείπει τό Ἅγιο Πνεῦμα. Ὁ θάνατος εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἁμαρτίας, ἐπειδή τόσο ὀ θάνατος ὅσο καί ἡ φθορά ἀποτελοῦν καρπούς τῆς παρουσίας τῆς ἁμαρτίας στήν ψυχή, καί διαμέσου τῆς ἁμαρτίας εἶναι πού ἡ ψυχή πεθαίνει γιά τήν αἰώνια ζωή καί διαχωρίζεται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα καί τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Ἀλλά ἡ ψυχή πού ἔχει γίνει ἕνα μέ τόν θεό ἔχει πραότητα καί ταπείνωση, εἶναι πάντοτε προσευχόμενη καί ζεῖ ἀδιαλείπτως μέσα της τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ. Μιά τέτοια ψυχή δέν ἐπιτρέπει ποτέ στόν ἑαυτό της νά λοξοδρομήσει σέ περισπασμούς.

8. Παρα-εἴμαστε ἀπορροφημένοι στά πράγματα αὐτοῦ τοῦ κόσμου καί ἑπομένως φτωχαίνουμε πνευματικά, ἐπειδή δέν μπορεῖ κανείς νά κάθεται πάνω σέ δύο καρέκλες. Δέν μπορεῖ κανείς νά πίνει καί ἀπό τό ποτήριο τοῦ Σωτῆρα καί α'πό τό ποτήριο τοῦ ἀντιδίκου. Πρέπει νά ἀποφασίοσυμε ποιόν θά ὐπηρετοῦμε: τόν Θεό ἤ τά πράγματα τοῦ κόσμου τούτου. Δέν μπορεῖ κανείς νά ὑπηρετεῖ τόν Θεό καί τόν μαμμωνᾶ ταυτοχρόνως. 

9. Ὁ Κύριος θέλει νά καθαρίσουμε πρῶτα τόν ἑαυτό μας γιά νά μᾶς δώσει τή θεία δύναμη καί ἰσχύ Του. Ἀλλά ἐμεῖς δέν εἴμαστε ἁγνοί καί κεκαθαρμένοι ἀπό τό κακό. Ἄν μᾶς ἔδινε τίς δυνάμεις Του ὅσο εἴμαστε στήν ἀκάθαρτη κατάστασή μας, θά μεταστρέφονταν σέ μαύρη μαγεία.

10. Ἐπειδή ὁ Θεός εἶναι πανταχοῦ παρών, τά πεπτωκότα πνεύματα δέν μποροῦν νά κάνουν ὅ,τι θέλουν. Μποροῦν νά μᾶς βλάψουν κυρίως μέσα ἀπό τούς ἄλλους ἀνθρώπους. Μποροῦμε νά προστατεύσουμε τόν ἑαυτό μας ἀπό αὐτούς μόνο μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ. Στόν ἄνθρωπο δόθηκε μεγάλη δύναμη, καί ἄν μπορούσαμε νά συγκεντρώσουμε τούς λογισμούς μόνο στήν προσευχή, τότε τά πεπτωκότα πνεύματα δέν θά εἶχαν τήν ἱκανότητα νά μᾶς βλάψουν ἤ νά κάνουν κάτι ἐνάντια στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὅπου ὑπάρχει προσευχή, τά πεπτωκότα πνεύματα δέν ἔχουν δύναμη. 

 

Ἐν πλῷ
Γιά τό διαδίκτυο, πληκτρολόγηση-διάθεση:
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ http://kaiomenivatos.blogspot.com/