Ἀνθολόγιο λόγων τοῦ Γέροντα Θαδδαίου
(9ο μέρος-Περί καρδίας)
Ἀποσπάσματα ἐκ τοῦ βιβλίου
ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Γέρων Θαδδαῖος τῆς Βιτόβνιτσα
35. Ἡ καρδιά εἶναι πάντοτε ψυχρή ὅταν οἱ λογισμοί εἶναι σκόρπιοι. Μόνο ὅταν οἱ λογισμοί μας εἶναι συμμαζεμένοι καί ἐπικεντρωμένοι στήν καρδιά, τότε μόνο ξεκινᾶ ἡ καρδιά νά φλέγεται.
36. Ἡ καρδιά εἶναι ψυχρή, ὅταν οἱ λογισμοί εἶναι σκόρπιοι καί ὅταν ἡ ψυχή δέν εἶναι ἑστιασμένη στά ἑαυτῆς, ἀλλά τριγυρίζει δεξιά κι ἀριστερά. Ὅταν ἡ ψυχή εἶναι ἑστιασμένη, πυρώνει τήν καρδιά. Ἀπό τή στιγμή πού θά ἀφήσει τήν ἑστία της, ἀρίζουν γι' αὐτήν οἱ κατραπακιές. Δέχεται κατραπακιές ἀπό λογισμούς ὅταν εἶναι μακριά ἀπό τήν ἑστία της. Ὁ ἕνας λογισμός γίνεται ἀποδεκτός, ὁ ἄλλος ἀπορρίπτεται...καί ἀσφαλῶς ἡ καρδιά σχίζεται σέ κομμάτια καί παγώνει, σάν νά λέει: "Αὐτό δέν μοῦ κάνει καλό, οὔτε ἐκεῖνο μοῦ κάνει καλό...".
Ὅλα αὐτά τραυματίζουν τόν ἄνθρωπο ἔσωθεν καί ἡ καρδιά ἐπιβαρύνεται. Ἀλλά ὅταν ἡ ψυχή ἐπιστρέφει στήν ἑστία της, ὅταν συμφιλιώνεται ξανά μέ τόν Κύριο, τότε γίνεται ὁ Κύριος κέντρο τῆς ζωῆς του καί γεννιέται ἕνα αἴσθημα ἀγαθότητας καί ζεστασιᾶς. Εἴμαστε σκόρπιοι καί ρημαγμένοι, καί μόνο ὁ Κύριος μπορεῖ καί πάλι νά μᾶς κάνει ἀκέραιους διά τῆς Χάριτός Του.
37. Ὁ Κύριος βλέπει τό ἐσωτερικό βάθος τῆς καρδιᾶς, αὐτό πού ἡ καρδιά λαχταρᾶ καί ἐπιθυμεῖ. Καί ἄν βλέπει ὅτι μία ψυχή δέν μπορεῖ νά ἐπιστρέψει στήν ἑστία της, ὁ Κύριος θά τήν ἐξαγνίσει, ὄποτε νομίζει Ἐκεῖνος, καί θά τήν ἑλκύσει στό κέντρο τῆς οἰκίας της, ἐκεῖ ὅπου ἡ ψυχή θά βρεῖ εἰρήνη. Ὡστόσο, ἄν στό πιό βαθύ κομμάτι τῆς καρδιᾶς μας ὑπάρχει κάτι ἀκάθαρτο, κάτι πού ἑλκύεται ἀπό τόν κόσμο τοῦτο καί προσκολλᾶται σ' αὐτόν, τότε ἡ περιπλάνησή μας θά κρατήσει καιρό καί θά συναντήσει πολλή θλίψη καί βάσανο. Ἐμεῖς πού εἴμαστε, τρόπος τοῦ λέγειν, εὐσεβεῖς, θά γνωρίσουμε περισσότερη θλίψη ἀπό ἐκείνους πού δέν εἶναι. Αὐτό συμβαίνει ἐπειδή ἐκεῖνοι δέν νιώθουν ἐσωτερικό πόνο, δέν τούς ἀπασχολεῖ ἡ αἰωνιότητα ἀλλά μόνο τά πράγματα αὐτοῦ τοῦ κόσμου: ἡ διασκέδαση, ἡ τροφή, τό ποτό...Ἡ προσοχή τους εἶναι ὁλότελα ἐπικεντρωμένη σ' αὐτό, ἐνῶ ἡ δική μας εἶναι διχασμένη: θέλουμε νά εἴμαστε μέ τόν Κύριο, ἀλλά δέν ἔχουμε ἀκόμα ἀφήσει στήν ἄκρη τά ὑλικά πράγματα-ἡ καρδιά μας εἶναι ἀκόμα προσκολλημένη σ' ἀυτά κάι δέν ἔχουμε ἐλευθερωθεῖ. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος πού ὑποφέρουμε πολύ.
38. Ἡ καρδιά πρέπει νά σπάσει τά δεσμά της ἀπό τίς ἐπιθυμίες. Ἄν γνωρίζουμε ὅτι ὅλες οἱ σχέσεις μέ τούς συνανθρώπους μας καί τήν οἰκογένειά μας δέν εἶναι τίποτα ἄλλο ἀπό ἐπίγεια πράγματα, πού μᾶς κρατᾶνε δέσμιους στόν βαθμό πού ἡ καρδιά μας προσκολλᾶται σ' αὐτά, τότε εἶναι προτιμότερο νά περιφρονήσει κανείς τόν πατέρα καί τή μητέρα του, μιᾶς καί τίποτα ἀπό ὅλα αὐτά δέν μᾶς ὠφελεῖ, ἄν εἶναι νά μᾶς καταστρέψει τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ. Ἄν περί αὐτοῦ 
πρόκειται, τότε εἶναι καλύτερο νά τά περιφρονεῖ κανείς ὅλα αὐτά, νά γίνεται ἕνα μέ τόν Κύριο καί νά προσεύχεται γιά τή βοήθειά Του. Πρέπει νά ταπεινωθοῦμε καί νά ἐπανιδρύσουμε μέσα μας μιά σωστή σχέση μέ ὄλους τούς συνανθρώπους μας. Τό βασικό ζήτημα εἶναι νά γίνουμε ἕνα μέ τόν Κύριο· κατόπιν Ἐκεῖνος θά μᾶς διδάξει πῶς νά ἀγαπήσουμε τόν συνάνθρωπό μας, διότι ἐμεῖς δέν γνωρίζουμε πῶς-ἡ ἀγάπη μας μετατρέπεται αὐτόματα σέ κάτι ὑλικό, διότι δέν ἔχει ἀποκαθαρθεῖ ἔσωθεν.
πρόκειται, τότε εἶναι καλύτερο νά τά περιφρονεῖ κανείς ὅλα αὐτά, νά γίνεται ἕνα μέ τόν Κύριο καί νά προσεύχεται γιά τή βοήθειά Του. Πρέπει νά ταπεινωθοῦμε καί νά ἐπανιδρύσουμε μέσα μας μιά σωστή σχέση μέ ὄλους τούς συνανθρώπους μας. Τό βασικό ζήτημα εἶναι νά γίνουμε ἕνα μέ τόν Κύριο· κατόπιν Ἐκεῖνος θά μᾶς διδάξει πῶς νά ἀγαπήσουμε τόν συνάνθρωπό μας, διότι ἐμεῖς δέν γνωρίζουμε πῶς-ἡ ἀγάπη μας μετατρέπεται αὐτόματα σέ κάτι ὑλικό, διότι δέν ἔχει ἀποκαθαρθεῖ ἔσωθεν.
39. Πρέπει κανείς νά καθαρίζει τήν καρδιά του ἀπό τά ἐπίγεια σχέδια καί τίς ἐπιθυμίες. Μόνο τότε μποροῦμε εἰλικρινῶς νά ἀγαπήσουμε τόν πλησίον μας. Εἰδάλλως ἡ ἐπίγεια ἀγάπη μας θά προσκολλᾶται ἄλλοτε στό ἕνα καί ἄλλοτε στό ἄλλο. Αὐτή εἶναι μιά παροδική, ἐφήμερη ἀγάπη, καί μᾶς κομματιάζει διαρκῶς. Δέν ζοῦμε τή ζωή μας, μέ ὀρθή ἀντίληψη, ἀλλά μέ ἐπιπολαιότητα.
Ἐν πλῷ
Βρεῖτε ὅλα τά προηγούμενα ἄρθρα μας ἀπό τό βιλβίο, ἐδῶ:
Περί ὑπηρεσίας πρός τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος , 4o μέρος , 5ο μέρος , 6ο μέρος ,
Περί μοναχισμοῦ: 1ο μέρος ,
Περί προσευχῆς: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3ο μέρος , 4ο μέρος , 5ο μέρος , 6ο μέρος , 7ο μέρος
Περί ἀγάπης: 1ο μέρος , 2ο μέρος ,
Περί τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα: 1ο μέρος , 2ο μέρος , 3o μέρος , 4ο μέρος , 5ο μέρος , 6ο μέρος , 7ο μέρος ,
