ΟΙ ΠΛΑΝΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΕΙΣΕΦΡΗΣΑΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΟΠΗ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥΣ, Β. Χαραλάμπους, Θεολόγου

ΟΙ ΠΛΑΝΕΣ  ΠΟΥ ΠΑΡΕΙΣΕΦΡΗΣΑΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΟΠΗ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ 

ΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥΣ,

Β. Χαραλάμπους, Θεολόγου 

 

(Η Μία Αγία Εκκλησία, η οποία

 «δεν έχει παραλλάξει ουδέν, εξ όσων παρέλαβεν»).

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

_____________________

Οι Παπικές πλάνες που παρεισέφρησαν μετά το Σχίσμα του 1054 μ. Χ.  δεικνύουν την πορεία των Παπικών μετά την αποκοπή τους από την Εκκλησία. 

Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός λέγει ότι «ως αιρετικούς αυτούς απεστράφημεν και δια τούτο αυτών εχωρίσθημεν» και πιο κάτω συνεχίζει «αιρετικοί εισίν άρα και ως αιρετικούς αυτούς απεκόψαμεν».

-  Η αίρεση του  Filioque, η οποία ήταν και η κύρια αιτία του Σχίσματος παρέμεινε.  «Η και ‘’εκ του Υιού’’ εκπόρευσις του Αγίου Πνεύματος εισάγει την διαρχίαν ή τον ημισαβελλιανισμόν εις την Αγίαν Τριάδα, υποτιμά το Άγιον Πνεύμα και παραποιεί όλην την Τριαδολογίαν» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης (’Ορθοδοξία και Παπισμός).   

-  Το  παπικό αλάθητο, το οποίο ως δόγμα θεσπίστηκε το 1870 μ.Χ.  στην Α΄ Σύνοδο του Βατικανού, καθίσταται σοβαρός λόγος για την εμμονή, σε ότι πλάνο παρεισέφρησεν στον Παπισμό, καθότι δεν είναι εύκολο ο «αλάθητος πρώτος», να παραδεχθεί ότι λαθεύει. Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, με τις Ορθόδοξες Εκκλησιολογικές του θέσεις υπέδειξε, όχι μόνο την παπική πλάνη του αλαθήτου αλλά και το γεγονός ότι ο Παπισμός δεν αποτελεί εκκλησία. 

-  Η κακοδοξία του Παπικού εξουσιαστικού πρωτείου, με την ετσιθελική παρερμηνεία του σχετικού Αγιογραφικού χωρίου.

-  Η αυθαίρετη χρήση αζύμου άρτου στη Θεία Λειτουργία.

-  Οι Παπικοί το έτος  1140 μ.Χ.  θέσπισαν εορτή της Ασπόρου Συλλήψεως της Θεοτόκου.  Το 1854 μ.Χ. με τον  Πάπα Πίο Θ΄ θεσπίστηκε ως δόγμα.

-  Η  Μαριολατρεία επίσης των Παπικών δεν αποτελεί την πρέπουσα τιμή της Παναγίας μας, η οποία κατά τον Μητροπολίτη Αθανάσιο Γιέφτιτς, παραμορφώνει το αληθινό πρόσωπο της Θεοτόκου.

-  Η  μη παραδοχή από μέρους των Παπικών της διάκρισης ουσίας και ενεργείας του Θεού και συνεπακόλουθη άρνηση της αποδοχής της θεολογίας του Ακτίστου Φωτός.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Β. Ιωαννίδης εις το Επίσημον Δελτίον της Εκκλησίας της Ελλάδος  «Εκκλησία», 1^ης  Ιουνίου 1954 σημειώνει : «Η Ορθόδοξη Εκκλησία κατέχει πλήρη και αναλλοίωτον την διδασκαλίαν και την παράδοσιν της μιας, αρχαίας και αδιαιρέτου  Εκκλησίας και υποστηρίζει και πιστεύει ότι είναι η Una Sancta, η συνέχεια της Αποστολικής, αρχαίας και αδιαιρέτου Εκκλησίας.  Δεν έχει παραλλάξει ουδέν, εξ όσων παρέλαβεν». 

Καταλαβαίνομε λοιπόν ότι οι διάλογοι, που δυστυχώς αρκούνται στα ‘’ελάσσονα’’ και στο πλήθος των οικουμενιστικών ασχημιών, δεν αποφέρουν καρπούς.  Ένας μόνος δρόμος υπάρχει για να εγκαταλείψουν οι Παπικοί τις πλάνες που παρεισέφρησαν μετά το Σχίσμα του 1054 μ. Χ., η επιστροφή των στην Μία Αγία Εκκλησία, η οποία «δεν έχει παραλλάξει ουδέν, εξ όσων παρέλαβεν».